دنیا آخر نشد!...

زمین میلیاردها سال است که به گردش خودش در فضا ادامه داده است. گردشی که بی­نهایت روز و شب را یکی بعد از دیگری و پیوسته ایجاد کرده است. اما گاهی روزی و یا شبی خاص می­شود، نه آنکه برای زمین آن روز یا شب تفاوتی داشته است، که برای ما آدم­ها دارای معنا و مفهومی خاص گردیده است.

هر چند تولد ما آدم­ها مصادف با تولد زمین و دیگر مخلوقات نبوده است، اما انسان خودش را صاحب این کره خاکی و هر آنچه در آن است می­داند و البته به ماورای زمین نیز چشم دارد. اما گاه این آدم­ها خیلی خودخواهانه تلاش می­کنند که دنیا را حتی بعد از مرگشان تحت تأثیر خود قرار دهند. خلاصه آدم­ها را در سراسر جهان، فریب می­دهند. هرچند نمی­توان گفت که همه آدم­ها را بازی می­دهند، اما شمار کسانی که فریبشان را می­خورند هم کم نیست.

در طول تاریخ کم نبوده­اند افرادی که تلاش کرده­اند نامشان بر سر زبان­ها بیفتد و بماند. البته این کار را با عوام فریبی و رمالی و گاهی هم با رویداد و حوادث دلخراش و ناگوار انجام داده­اند.

هر چند هر یک از این آدم­ها به نوعی رسوا و یا مغلوب حقایق شده­اند، اما باز و هر از مدتی از نقطه­ای، فرد و یا افرادی خبرساز می­شوند و از آنجایی که عصر ما عصر ارتباطات و اطلاع رسانی­هاست، وسعت و سرعت پوشش اخبار ادعاهای برخی بسیار گسترده و زیاد است.

متأسفانه و بدبختانه رویکرد برخی افراد خودخواه و جویای نام و ابزار کارشان، جز مرگ و نابودی چیز دیگری نیست. برای همین بلافاصله در دنیا نام چنین افرادی شهره عام و خاص می­شود. هر چند که چند ساعت و یا چند روزی بیشتر در خبرهای خبرگزاری­ها جا ندارند، اما همان طوری که گفته شد تلاش برای شهرت و جهانی شدن بی­وقفه ادامه داشته و دارد.

سال گذشته خبر کشتار بیش از 70 نوجوان و جوان در نروژ، مدتی ذهن مردم جهان را متوجه قاتل آنان کرد. امسال کشتار در دبستانی در آمریکا، باز چند روزی افکار عمومی را معطوف آن حادثه کرد. از این قبیل اتفاقات کم و بیش در طول حیات و تاریخ بشر به عناوین و شکل­های مختلف رخ داده و بدبختانه می­دهد که مرگ و نابودی در این عرصه، حرف اول را زده و می­زند.

اصولا چنین افرادی جز به نیستی و انهدام، به چیز دیگری نمی­اندیشند. حالا اگر دستشان به جان آدم­ها نرسید، طرح و برنامه دیگری را دنبال می­کنند و در این راستا از فکر و عقیده دیگران برای ترساندن آدم­ها کمال استفاده را می­برند و از آنجایی که نقطه ضعف آدم­ها جانشان است، یعنی هر وقت بحث به خطر افتادن جان در میان آمد، خیلی­ها می­ترسند، طوری که برخی از اعتقاد و باورهایشان نیز برای چند صباحی بیشتر زندگی کردن می­گذرند. همین نقطه ضعف آدم­ها هم وسیله سودجویی و سوء استفاده کردن برخی گردیده است. حتی گاهی فقط با حرف نابودی، عده­ای رنگ از رخسارشان می­پرد و خلاصه به اعتقاد و باورهایشان پشت می­کنند.

وقتی بحث مرگ و مردن در میان می­آید، این حقیقتی است انکار ناپذیر، مرگی که در برگیرنده همه آدم­ها و زمین و زمان هم خواهد بود و اینکه کسانی ادعای نابودی همه چیز را در زمانی مشخص می­کنند نیز ناشی از این واقعیت است. اما هر موجود زنده­ای پس از گذشت مدت زمانی که توان جسمی­اش تحلیل رفت، خواهد مرد و فقط خودش خواهد مرد. همان طوری که میلیون­ها سال پیش به دلایل علمی و حدس و گمان­های پیرامون آن، دایناسورها نابود شدند، اما از آن پس تاکنون زمین چرخیده است. تغییر در گونه­های مختلف حیوانات و حتی انسان، پدید آمده است و تاکنون زندگی ادامه داشته است.

آدم­ها تنها زمان و مدت کوتاهی نسبت به مدت خلقت زمین و آسمان و کهکشان­ها و... ساکنین این کره خاکی بوده­اند، مدت زمانی که انسان­های اولین و جاهل به مرور و به لطف و عنایت پروردگار، به معرفت و کمال دست یافته­اند و در راه رسیدن به تعالی گام برداشته­اند و به خوبی دریافته­اند که خداوند خالق عالم است و نظم و حکمت بر این عالم حاکم است.

خداوند به اذن و اراده خودش دنیا را آفریده است و انسان هم یکی از آفریده­های اوست. پس این دنیا و این هستی تا زمانی که او بخواهد و اراده کند خواهد ماند. این اعتقادی است که در میان همه مؤمنان به یکتاپرستی و پیروان همه ادیان و مذاهب وجود دارد اما گاه علیرغم اعتقاد راسخ به این اصل، همین اعتقاد به پایان دنیا و به قول معروف مرگ هستی و نابودی زمین، حتی بین پیروان برخی ادیان به بازی گرفته می­شود و چنان در مغز برخی افراد ساده لوح جا می­اندازند که امروز و فردا دنیا تمام خواهد شد و چه غم انگیز است که آدم­هایی که از راز و شگفتی­های اطراف خود بی­خبرند و حتی نمی­توانند آینده و زندگی خود را پیش بینی و یا پیش گویی کنند، گاه از باورهای مردم و اعتماد آنان چنان سوء استفاده می­کنند که گویا آنان از ماورای طبیعت و علم غیب خبر دارند.

کسانی که مثل همه آدم­ها، نیازهای شهوانی و جسمی و عاطفی دارند و تحمل سیری و گرسنگی را ندارند، همانند مادی گراها عمل می­کنند.

کسانی که ایجاد جهان را تصادفی می­دانند و دنبال یک تصادف برای پایان آن می­گردند، مطرح کردن پیش بینی به نقل از نوستراداموس یا قوم کهن مایا برای نابودی و آخر دنیا در روز 21 دسامبر 2012 مصادف با شب یلدای(30 آذر 91) ایرانیان نیز چیزی بیشتر از بازی و سر کار گذاشتن نبود و بر اصل دروغ هر چه بزرگتر، باور کردنش آسان­تر، این سیاه بازی در همه جای جهان واکنش­هایی داشت و متأسفانه برخی چیزی را باور کردند که با اعتقادات دینی و مذهبی­شان در تضاد کامل بود. چرا که درک و فهم درست و منطقی و معقولی از پایان دنیا و پایان کار آدم­ها نداشته و ندارند. هر چند که بسیاری به این پیش بینی پیش گویی توجهی نکردند، اما واقعیت و حقیقت امر این است که روزی دنیا به آخر خواهد رسید و آن روز به صلاح و اراده و اذن پروردگاری است که خود خالق جهان بوده است.

سال 1+ 2012 آمد، سالی که برای برخی­ها آغازی مثل هر سال میلادی داشته و دارد ولی برخی هنوز که هنوز است تحت تأثیر القائات و اعتقادات به بازی گرفته شده، آمدنش را باور ندارند.

سال 2013 میلادی بر همه پیروان حضرت عیسی مسیح(ع) مبارک باد. امید که پیروان همه ادیان الهی با عشق به خداوند یکتا و به امید بهره­مندی از کراماتش در راستای کسب معرفت و تعالی گام بردارند و شکرگزار نعمات و خوان گسترده­اش باشند.