عضو تیم جراحی جنین دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: علوم پزشکی شیراز در انجام جراحی‌های جنین از مراکز پیشگام جهان بشمار می‌رود و امکان درمان 90 درصد از جنین‌های مبتلا به نارسایی قلبی در شیراز وجود دارد.
به گزارش روزنامه طلوع به نقل از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دکتر حمید آموزگار در جمع خبرنگاران گفت: علت حدود 40 درصد مرگ‌ومیر نوزادان بیماری‌های قلبی است؛ حال‌آنکه تشخیص و درمان به‌موقع این بیماری می‌تواند در کاهش آمار مرگ نوزادان تأثیر چشمگیری داشته باشد.
آموزگار افزود: این‌گونه جراحی پیشرفته، در برخی مراکز درمانی کشورهای آمریکا، انگلیس و برزیل و هم‌اینک در شیراز انجام می‌شود. عضو تیم جراحی جنین دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ادامه داد: نخستین عمل جراحی قلب جنین سال ۹۱ برای نخستین بار در خاورمیانه توسط تیم تخصصی در شیراز با موفقیت انجام و جنین با سلامت کامل متولد شد؛ در حال حاضر نیز با تشخیص به‌موقع پزشکان و غربالگری مادران باردار قادر هستیم ۹۰ درصد این بیماران را با استفاده از روش‌های مختلف درمان معالجه کنیم و حتی تمهیداتی در نظر بگیریم که نوزادان نیاز به جراحی بازنداشته باشند.
تحلیل خبر
وضعیت شیراز به‌گونه‌ای شده که مصداق ضرب‌المثل «آب در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم...» است.
درگیری‌های سیاسی، فساد اداری، رانت‌خواری، زدوبندها، جناح‌بازی‌ها، جولاندهی آقازاده‌ها و نورچشمی‌ها و... تاکنون اجازه نداده است تا فرصتی برای بهره‌گیری از ظرفیت‌های بسیار شیراز مظلوم، به دست آید و تولید ثروت و اشتغال جای بیکاری و فقر را بگیرد.
پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه پزشکی و وجود نخبگان غیرتمندی که حضور در موطن خود را به بسیاری از امتیازات مادی ترجیح داده‌اند، توانمندی‌ها و ظرفیت‌های چشمگیر و بی‌نظیر این کلان‌شهر را خلق کرده و درعین‌حال مظلومیت و بی‌توجهی، ظرفیت‌های دیگری را در زمینه‌هایی مانند اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و... ایجاد کرده است. اما مبتلا بودن به روزمرگی و گذران بیهوده دوره‌های مسئولیتی و بی‌تفاوتی و سهل‌انگاری برخی از مسئولان و نمایندگان در ادوار مختلف، همواره موجب رکود و توقف پیشرفت‌های در خور این شهر بوده است.
سال‌های متمادی مسئولان ریزودرشت، از ظرفیت‌های منحصربه‌فرد گردشگری سلامت در شیراز سخن گفته و می‌گویند، اما هرگز از ایجاد زیرساخت‌های لازم در این زمینه خبری در میان نبوده و نیست و همواره هر دستگاهی، دستگاه و یا دستگاه‌های دیگر را مانع و دافع فراهم‌آوری زیرساخت‌ها دانسته و می‌داند و این کج‌راهه همچنان پیموده می‌شود.
نبود و کمبودهایی نظیر هتلینگ، رانندگان حمل‌ونقل عمومی آشنا به زبان انگلیسی، سیستم‌های سالم و شفاف نوبت‌دهی به متقاضیان برون‌مرزی، بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های لازم، راهنمایان گردشگری مسلط و معتبر و...، طی سال‌های طولانی مطرح بوده و هست اما دریغ از اقدام حتی در تنها یک زمینه از این زمینه‌ها که هم می‌تواند تولید اشتغال کند و هم ثروت‌آفرین باشد و سفره خالی مردم را تا حدودی پر کند!
بسیاری از ادارات و ارگان‌ها نیز جز مانع‌تراشی و مسدود کردن راه بخش خصوصی به بهانه نظرات کارشناسی! و ضوابط!، کار دیگری بلد نیستند و گویی فقط برای توقف امور موجودیت یافته‌اند!