باز ارديبهشت آمد ، ارديبهشتي كه موسم بهشتي دارد و حال وهواي دل انگيز و عطر آگينش موجب مهرورزي و دلگرمي مي گردد . در اين ماه پر صفاي بهاري روزهاي بسيار ارزشمندي وجود دارند و يكي از اين روزها روز كارگر است . روزي كه به حق مي طلبد چند سطري هر چند كوتاه و تكراري از آن گفت و نوشت . همان طوري كه مستحضر هستيد روز اول ماه مه ميلادي مصادف با يازدهم ارديبهشت ماه شمسي به نام روز جهاني كارگر نام گذاري شده و جشن گرفته مي شود . گفتن از اين كه جشن گرفته مي شود شايد كمي اغراق آميز باشد چرا كه در همين روز نيز كارگران زحمتكش در بسياري از نقاط جهان مشغول به كارند و شايد براي بسياري از اين عزيزان اين روز نيز مثل هر روزشان باشد و برايشان تفاوتي نداشته باشد . باور كنيد هستند كارگراني كه حتي نمي دانند چنين روزي وجود دارد . به هر حال در اين دنياي پر رمز و راز و نابرابري ها در برخي نقاط جهان هنوز كه هنوز است كارگران قرباني مي شوند حقوقشان پايمال مي گردد و اما به سراغ دستان پرتوان كارگران خودمان برويم و ببينيم آيا مي توانيم اين عزيزان گرامي را اميدوارتر از گذشته سازيم و دستانشان را صميمانه تر بفشاريم تا قلبشان را گرم تر نماييم !؟
يقينا شنيده ايد كه بارها مسئولين در سخنراني هايي كه در مراسم هايي كه در بزرگداشت و جايگاه كار و كارگر برگزار مي شود از منزلت و نقش ويژه كارگران صحبت كرده اند . بارها سخن از اين شده كه نظام سياسي و اقتصادي ما ليبراسيم و يا سوسياليسم نبوده و نيست . نظام هايي كه در آنها حقوق كارگران آن طور كه بايد مورد توجه قرار گيرد داده نمي شود و نابرابري ها و بي عدالتي ها مدام جايگاه و منزلت آنان را به خطر مي اندازد و در نظام اقتصادي و جامعه ي ما كارگران براساس ارزش هاي انساني و اعتقادي از جايگاه والايي برخوردارند .
خوب اين واقعيت است كه هنوز در برخي جوامع و نظام هاي سرمايه داري و حتي نظام هاي چپ گراي سوسياليستي كارگران تنها ابزاري براي پيشبرد اهداف سودجويانه و ترفندهاي سياسي مورد توجه قرار مي گيرند . اما وقتي بخواهيم در هر جامعه اي كارگران را در جايگاه و شاني بنشانيم كه لياقت و شايستگي اش را داشته باشند بايد به سراغ عدالت رفت و عدالت را مبناي كار قرار داد تا هم كارگران به عزت و منزلت خود برسند هم امكان فعاليت اقتصادي را فراهم نمود. اما به راستي چطور مي توان به اين مهم دست يافت ؟
چطور بايد برنامه هاي اقتصادي را پيش برد تا هم نيروي كار و كارگران به رفاه و معيشت نسبي و آنچه كه لايق شان است دست يابند و هم كار آفرينان و توليد كنندگان امنيت سرمايه گذاري داشته باشند؟
يقينا اين همان معضل و مشكلي است كه پيش روي اقتصاد و توسعه كشور ما قرار دارد .
يقينا با تشديد تحريم ها بيشترين آسيب را بخش توليد و اقتصادي خواهد خورد كه پيامد چنين روندي امنيت شغلي كارگران را نيز تهديد مي كند و اما اين روزها كه در مطبوعات و رسانه ها و در گفتار و كلام مسئولين صحبت از سال حماسه اقتصادي است حماسه اي را كه بايد نيروي كار خلق كند بيشترين نگاه متوجه دولت است كه آيا واقعا مي تواند زمينه هر چه بيشتر فعاليت اقتصادي را فراهم سازد ؟
مي تواند سياستي پيشه كند تا چرخ اقتصاد روان تر بچرخد و دامنه ي فعاليت اقتصادي و توليدي گسترده تر گردد ؟
آيا دولت مي تواند ثبات اقتصادي ايجاد كند تا توليد كنندگان و سرمايه گذران هر چه بيشتر تشويق به كار و سرمايه گذاري گردند ؟
يقينا برخي سال هاي پيش چنان حساسيت و واكنش هاي غير معقولي با واژه سرمايه دار و سرمايه گذار داشتند كه گويي فردي ارزش هاي جامعه را تهديد مي كنند . اما امروز بر كسي پوشيده نيست كه توليد بدون سرمايه گذاري امكان ندارد وامروز راه برون رفت از معضل بيكاري و حفظ امنيت شغلي كارگران در گرو توجه بيشتر و حمايت از سرمايه گذاري هايي است كه دولت مي تواند در اين راستا انجام دهد . حمايت هايي كه با نظارت هاي مستمر مي تواند جلوي هر گونه سودجويي و پايمال كردن حقوق كارگران توسط برخي از بنگاه هاي توليدي را بگيرد و اين خود كمك شاياني به تامين رفاه و معيشت كارگران و نيروي كار در اين برهه و زمان حساس و ركود جهاني ميكند. اما تاكنون و طي سنوات گذشته صرف نظر از اين كه نام سال حمايت از كار و سرمايه هاي ايراني و يا حماسه اقتصادي باشد نقش دولت بسيار كم رنگ و در مواقعي نيز به مانعي در راه سرمايه گذاري و ايجاد اشتغال فراگير بوده است .
يكي از موانعي كه طي اين سالها موقعيت كار و كارگران ما را تهديد كرده و مي كند همان بحث واردات و عدم نظارت لازم و كافي روي بخش واردات است چرا كه اگر واردات با صادرات به ويژه صادرات غير نفتي از توازن برخوردار نباشد همچون آفتي كه به مزارع و كشت زارها حمله مي كند مي تواند در بخش توليد و اقتصاد ما فاجعه بار باشد . بنابراين اگر روزي پيوندي بين نام كارگر و توليد ايجاد شود پيوندي كه ناگفته وجود دارد و عميق است دقيقا اولين و شايد مهم ترين گام در راستاي يك تشكر و قدرداني و سپاس از كارگران زحمتكش ما باشد .
چرا كه توجه به توليد به رونق اقتصادي و رونق اقتصادي يعني امنيت شغلي براي همه ي نيروهاي كار كشور است .
بنابراين دولت دهم حتي در زمان كوتاه باقي مانده و دولت آتي بايد توجه به بخش توليد و اقتصادي را مدنظر قرار دهند و دست از سياست هاي روزمرگي اقتصادي مبتني بر درآمدهاي حاصل از صادرات نفتي بردارند و عايدات حاصله را صرف ايجاد اشتغال و كمك به كارآفرينان با برنامه ريزي هاي مدون و نظارت اصولي كنند در چنين حال و هوايي مي توان تضميني به كارگران داد كه هم با خيال راحت به فعاليت بپردازند و هم به حق و حقوق واقعي و قانوني خود برسند .
ع‌روز كارگر بر همه ي كارگران عزيز و گرامي فرخنده باد.