سازمان پزشکی قانونی از افزایش ۱۳.۴ درصدی تلفات گازگرفتگی در کشور طی هشت ماهه امسال خبر داد.
به گزارش ایسنا، سازمان پزشکی قانون اعلام کرد که در هشت ماهه ابتدایی امسال ۳۵۵ نفر بر اثر مسمومیت با گاز منوکسیدکربن در کشور جان خود را از دست داده‌اند، این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که آمار تلفات ۳۱۳ نفر بود افزایشی ۱۳.۴ درصدی داشته است.
در هشت ماه امسال از کل تلفات مسمومیت با گاز، ۲۶۷ نفر مرد و ۸۸ نفر زن بودند. همچنین در این مدت استان‌های تهران با ۶۳ مورد فوتی، خراسان رضوی با ۲۷ مورد فوتی و آذربایجان شرقی با ۲۶ مورد فوتی بیشترین آمار تلفات گازگرفتگی را داشتند. همچنین آمار تلفات در استان‌های فارس با ۲۴ مورد، البرز ۲۱ مورد و اصفهان نیز ۲۰ مورد فوتی گزارش شده است.
تحلیل خبر
هرساله با افزایش شمار قربانی‌های گازگرفتگی مواجه می‌شویم و شاهد رشد آمار جانباخته‌ها از سوی سازمان پزشکی قانونی در این زمینه هستیم.
باید دید که اشکال کار در کجاست؟ آیا بی‌دقتی شرکت‌های گاز موجب از دست رفتن هم‌وطنان عزیزمان می‌شود و یا سازمان‌های آتش‌نشانی را در این مورد باید مقصر بدانیم؟
آیا رسانه ملی نیز در این زمینه کم‌کاری کرده است؟ و یا به‌طورکلی مجموعه این دستگاه‌ها هرکدام به سهم خود بی‌توجهی کرده‌اند؟
به‌طورمعمول تأییدیه سیستم گازگشی واحدهای مسکونی، تجاری و.... برعهده شرکت‌های گاز است که باید با آنالیز آمار حوادث و مرگ‌ومیرهای ناشی از گازگرفتگی از سوی سازمان‌های بازرسی در این زمینه بررسی‌های لازم صورت
گیرد.
چنانچه کنترل و نظارت سازمان‌های آتش‌نشانی دچار اشکال است و یا در زمینه آموزش در این مورد اقدامات لازم را صورت نداده‌اند، باید تحقیق و بررسی کرد.
رسانه ملی نیز نباید در ارائه آموزش‌های مرتبط با این موضوع از سوی دستگاه‌های ذی‌ربط، نگاه درآمدی داشته باشد و این مهم را در بخش تبلیغات قرار دهد و رقم‌های سرسام‌آوری را نیز طلب کند.
همچنین مراکز آموزشی رسمی ازقبیل آموزش و پرورش، آموزش عالی و ... باید در این زمینه آموزش‌های لازم را به نسبت سن دانش‌آموزان و دانشجویان ارائه دهند و این امر را نیز الزامی اعلام کنند.
نباید با ندانم‌کاری‌ها و بی‌توجهی‌ها، فرصت و نعمت داشتن گاز در کشور را به تهدید و مرگ‌آفرینی مبدل کرد. چه بسیار از کشورها که از این نعمت خداداد بی‌بهره مانده‌اند و آرزوی برخورداری از چنین نعمتی را دارند.
بی‌تردید استفاده درست و بهینه نکردن از این نعمت، ناسپاسی و قدرناشناسی محسوب می‌شود.