فوق تخصص بیماری‌های عفونی بیمارستان لقمان حکیم، عدم حمایت و اهتمام لازم برای جلوگیری از پیشرفت بحران کرونا را عامل، ناامیدی کادر درمان عنوان کرد و گفت: در حال حاضر در یک بحران جدی هستیم و متأسفانه به عنوان نیروهای خط مقدم آینده روشنی را پیش رو نمی‌بینیم.
به گزارش ایسنا، دکتر ایلاد علوی با ابراز تأسف و نگرانی نسبت به وضعیت کرونا در تهران گفت: تخت‌ها و اورژانس تنفسی بیمارستان لقمان هم مانند تمام بیمارستان‌های تهران کاملاً پر است.
وی ادامه داد: میزان مراجعات به بیمارستان به حدی است که به این موضوع فکر می‌کنیم که بیماران بر حسب مترمربع پذیرش شوند.
علوی افزود: با توجه به اینکه مهمترین درمانی که برای بیماران مبتلا به کووید ۱۹ انجام می‌شود بحث اکسیژن‌رسانی است، از نظر اکسیژن بسیار در تنگنا هستیم، البته با کمک همکاران در این زمینه دچار بحران اساسی نشدیم اما همه اقدامات با تمهیدات غیرمعمولی مانند استفاده از اکسیژن‌هایی با لاین مشترک و مواردی از این دست انجام می‌شود که ما را دچار زحمت‌های طاقت‌فرسا می‌کند.
این متخصص، رسیدگی به بیماران غیرکرونایی را از دیگر مشکلات عنوان کرد و گفت: تمام اموراتی مانند جراحی و پذیرش بیماران غیرکرونایی تحت تأثیر کرونا قرار گرفته است، زیرا تمامی همکارانی که تخصصی خارج از فیلد عفونی دارند نیز در حال حاضر به کمک ما شتافته‌اند در حالی که رسیدگی به اورژانس بدون کمک سایر رشته‌ها وجود ندارد.وی ابتلای کادر درمان به کرونا را از دیگر چالش‌های وضعیت فعلی عنوان کرد و افزود: با توجه به تعداد محدود نیروها، کادر درمانی که به کرونا مبتلا می‌شوند مجبور هستند پس از کمی استراحت فوراً به بیمارستان‌ها بازگردند و در بخش کرونا به فعالیت بپردازند؛ این موضوع برای ما بسیار ناراحت کننده و سخت است.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، علوی با بیان اینکه به نظر می‌رسد هنوز به قله پیک نرسیده‌ایم، ادامه داد: باید امیدوار باشیم که این پیک خاموش شود اما وضعیت روشنی پیش رو نداریم و این موضوع بسیار آزار دهنده است. این متخصص اضافه کرد: از طرفی در جامعه هیچ تلاشی برای بهبود این وضعیت انجام نمی‌شود و بیشتر صحبت است و برگزاری جلسات متعدد و تکراری بدون آنکه به صورت عملی کمکی به بهبود وضعیت شود.
وی با اشاره به برگزاری عروسی‌ها و مجالس مختلف افزود: متأسفانه بسیار دیده می‌شود که پس از فوت بیماران کرونایی مجالس ترحیم برگزار می‌شود و این چرخه معیوب ادامه می‌یابد.
تحلیل خبر
به نظر می‌رسد علایم و سیگنال‌های بدی از پیشروی و چرخش تکراری و دورانی ویروس کرونا، مخابره می‌شود. در شرایطی هستیم که بعد از گذشت بیش از 5/1 سال از پیدایش کرونا، آمارهای جانباختگان برای اولین بار از مرز 500 نفر در روز در حال عبور است.
منشأ این وضعیت اسفناک
دورهمی‌های خانوادگی و دوستانه، مراسم عروسی و عزاداری، مجالس و محافل مختلف و عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی همچون عدم استفاده از ماسک و رعایت نکردن فاصله‌گذاری اجتماعی است. این موارد دست خود مردم است و همه باید از یکدیگر بخواهند تجمعات و رفت و آمدها کاملاً قطع شود و تحت هیچ عنوان در هیچ مناسبت خاصی شرکت نکنند که گناه آن بیشتر از ثوابش می‌باشد. اینکه فردی به خاطر ابتلا به کرونا فوت می‌کند و خانواده و اقوام وی توقع دارند که دیگران در مراسم تشییع و تدفین و ترحیم وی شرکت کنند خود عامل ابتلای شرکت‌کنندگان به کرونا و مرگ و میرهای دیگری است. باید رودربایستی‌ها و توقعاتی که افراد در شرایط عادی داشته‌اند، کنار گذاشته شود. همچنین مردم خیال نکنند با واکسن زدن و تعطیلی عمومی، ریشه کرونا خشکانده می‌شود. آنچه که از تزریق واکسن مهمتر است رعایت پروتکل‌های بهداشتی است و گرنه افرادی بوده‌اند که واکسن زده‌اند و به دلیل عدم رعایت نکات بهداشتی در زمره جانباختگان قرار گرفته‌اند. بعید نیست که با جهش‌های جدید ویروس کرونا، همچون نوع دلتای آن، انواعی تولید و تکثیر شوند که صد در صد واکسن گریز بوده و بتوانند همه افراد واکسن زده را گرفتار کنند. پس چه بهتر که خودمان آستین همت بالا بزنیم و از همگان بخواهیم که در یک میثاق اجتماعی، رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی را کرده تا شاهد اوج گیری پی در پی این ویروس و افزایش تعداد مرگ و میرها نباشیم. بدون شک نقش دولت و وزارت بهداشت جای خود را دارد ولی هیچ‌چیزی جای تعهد اجتماعی مردم را نمی‌گیرد. این موضوع در تمام کشورهای جهان اثبات شده است.