رئیس سازمان نظام پزشکی گفت: اگر مطبی بخواهد سرپا بماند ویزیت باید ۱۲۰ هزار تومان شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمد رئیس زاده رئیس سازمان نظام پزشکی کشور در نخستین نشست خبری‌اش ضمن تبریک هفته بسیج گفت: کادر بهداشت و درمان و اساتید دانشگاه حضور کاملاً مؤثری در دفاع مقدس داشتند. خیل عظیمی از جانبازان که بعد از دفاع مقدس تا امروز به حیات خود ادامه دادند مرهون زحمات جامعه پزشکی در آن دوران هستند.
او در ادامه افزود: جا دارد یادی از مدافعان سلامت کنیم که در عرصه مبارزه با کرونا جان خودشان را فدا کردند و در حفظ مردم از جان خودشان گذشتند. وقتی با دفاع مقدس مقایسه کنیم می‌بینیم در این 18 ماه شیوع کرونا، بیش از هشت سال دفاع مقدس شهید تقدیم کرده‌ایم که در 20 ماه بالغ بر 148 پزشک یعنی تقریباً سه برابر دوران دفاع مقدس بوده است. این تعداد بالای شهدا نشان می‌دهد جامعه پزشکی ما شریف، مردم دوست، فداکار و در خدمت مردم است و نشان می‌دهد قاطبه جامعه پزشکی ما همانی هستند که مردم از یک طبیب و حکیم انتظار دارند.
او افزود: اگر با طرح بحث‌هایی در جامعه مخالفت می‌کنیم به معنای دفاع کورکورانه از صنف پزشکی نیست و دفاع از سلامت جامعه است. خواهشی که از اصحاب رسانه دارم این است که جامعه پزشکی در یک مبارزه سخت با کرونا مشغول و درگیر است و روح و روان جامعه پزشکی خسته و آزرده است و دیگر توان و تاب ندارد. در این بیست ماهه ضربات بسیار سختی خورده و انصاف نیست در چنین شرایطی گاه بحث‌های حاشیه‌ای هرچند درست مطرح شود و با روح و روان جامعه پزشکی بازی شود.
در پنج شش ماه گذشته غالب بر پنج طرح در جاهای مختلف برای جامعه پزشکی مطرح شده که قاطبه جامعه پزشکی با آن مخالفند، از جمله نظام طب سنتی، طب مکمل، بحث اصلاح آموزش پزشکی، ادغام آموزش پزشکی در علوم، افزایش ظرفیت و غیره.
رئیس زاده گفت: جامعه پزشکی در این شرایط فداکارانه مبارزه می‌کند، انصاف نیست این بحث‌ها مطرح شود. اگر درست هم باشد زمان مطرح کردن آن الان نیست. اجازه بدهند جامعه پزشکی از این مسیر عبور کند و خستگی‌ها را برزمین بگذارد و بعد هجمه‌ها را شروع کنند.او افزود: در چنین شرایطی چه ضرورتی دارد این بحث‌ها مطرح شود؟ این کم لطفی و نامهربانی است. انتظار داریم در این شرایط همدلی مسئولین و اصحاب رسانه را بیشتر ببینیم و زمانی آن را مطرح کنند که فرصت توان وارد شدن به آن را داشته باشیم.
رئیس زاده در ارتباط با پیشنهاد ادغام آموزش پزشکی و وزارت علوم از سوی وزیر علوم، با اشاره به اینکه ما ادغام داشته‌ایم اما این ادغام در آموزش تئوریک و عملی بوده است، گفت: ما بعد از سی و پنج سال که از ادغام آموزش پزشکی در حوزه درمان می‌گذرد نتایج ملموس و عینی آن را می‌بینیم. افتخاراتی که ما در حوزه درمان داریم ماحصل ادغام آموزش تئوریک و عملی است. اگر در سی و پنج سال گذشته وضعیتی داشتیم که نیاز به وارد کردن پزشک داشتیم، الان به وضعیت افتخارآمیزی رسیدیم که پزشکان ما در خارج از کشور نیز خدمت می‌کنند و ما بالای 150 هزار بیمار از کشورهای دیگر داریم. پیچیده‌ترین درمان‌ها و تکنولوژی‌ها روز به مردم ما ارائه می‌شود و در هیچ زمینه‌ای نیاز به خارج از کشور نداریم. رضایت‌ها همه ماحصل ادغام آموزش تئوریک در شبکه درمان کشور است. چرا از این مسیر درخشان می‌خواهیم برگردیم؟
رئیس زاده در ارتباط با مهاجرت پزشکان گفت: مهاجرت ارتباطی به کرونا ندارد. این مسئله از قبل بوده و الان هم هست و به نسبت جامعه پزشکی آمار مهاجرت به لحاظ آماری بالا نیست. اما یک عدد آن هم برای ما مهم است، وقتی پزشکی تربیت شده و هزینه سنگینی برای آن شده، باید به مردم خدمت کند. از قبل داشته‌ایم و به کرونا ربطی ندارد. اصلش این است که شرایط ادامه کار برای رشته پزشکی را برای خودشان مهیا نمی‌بینند، در سال‌های اخیر تعرفه‌ها غیرواقعی شده و دوره دستیاری دشوارتر شده است.
او افزود: این تمایل که پزشکان در کشور بمانند و در کشور خودشان خدمت کنند، کاهش پیدا کرده است. نهایتاً چیزی که پزشک ما را متقاعد می‌کند که فرایند دشوار مهاجرت را طی کند مسائلی است که گفتم. به‌هیچ‌عنوان شرایط اقتصادی برای فعالیت پزشکی پزشک عمومی مهیا نیست، نتوانستیم در پزشک خانواده آنها را به کار بگیریم. به این علت که سیستم ارجاع معیوب است و تعرفه‌ها غیرواقعی است. از راه مطب نیز امکان ادامه فعالیت نیست و با ویزیت مطب را نمی‌توانند بچرخانند. باید به دوره‌های تخصصی وارد شوند و رزیدنتی هم دوره بسیار دشواری شده است.
رئیس زاده گفت: اگر این وضعیت اصلاح نشود، بیم آن می‌رود در چند سال آینده برای برخی درمان‌هایمان کمیسیون درمان در خارج تشکیل دهیم و با بودجه‌های سنگین مردم را به خارج از کشور بفرستیم. در قلب و اطفال لیست‌های انتظار عمل‌ها ما بالای شش ماه است. یا اینکه باید مجبور شویم پزشک از خارج از کشور بیاوریم که باید ده برابر به او پول بدهیم. مجموع این شرایط باعث می‌شود تمایل به مهاجرت در جامعه افزایش پیدا کند که وضعیت خوبی نیست. دستیاران ما عمدتاً با نشاط و امید فاصله دارند. باید کاری کنیم این شوق و امید در جامعه پزشکی به خصوص دستیاران زیاد شود.
تحلیل خبر
هم مردم و هم مسئولان باید از خود سؤال کنند که آیا می‌شد روشی را در پیش بگیریم که این همه پزشکان دلسوز و زحمتکش را از دست نمی‌دادیم؟ چه کارهایی اگر می‌کردیم و چه کارهایی را اگر نمی‌کردیم، امروز تعداد زیادی از این پزشکان شهید، زنده در کنار خانواده و در خدمت مردم بودند؟ خداوند عقل فردی و جمعی به انسان‌ها داده تا بتوانند جلوی ضررها و خسارت‌ها را بگیرند و با کاستن از زیان‌ها و افزودن بر دستاوردها و منافع، زندگی بهتر و شیرین‌تری داشته باشند. هر فرد و جامعه‌ای که از این عقل خدادادی، بهتر و بیشتر بهره بگیرد، آفت‌ها، تلفات و مشکلاتش کمتر خواهد بود. حال با نگاهی گذرا ببینیم سهم مسئولان و مردم در از دست دادن 148 نفر از پزشکان (سه برابر تعداد پزشکان شهید دوره هشت ساله جنگ) چقدر است:
سهم مسئولان
1-اگر مسئولان اقدام به واکسیناسیون کادر درمان و مردم را زودتر شروع می‌کردند به ازای هر سپر ایمنی که در کادر درمان و بیماران کرونایی که به آنها مراجعه می‌کردند، ایجاد می‌شد، شکست ویروس کرونا به مراتب بیشتر شده و لذا تعداد کمتری از کادر درمان و مردم قربانی کرونا می‌شدند.
2-اگر از ابتدای شیوع کرونا، قرنطینه کامل در شهرهای مختلف کشور اجرا می‌شد، جلوی بسیاری از مرگ و میرهای پزشکان و کادر درمان و مردم را می‌گرفت.
3-اگر شرایط تحریم به نحوی حل می‌شد که حداقل در حوزه بهداشت و درمان، می‌توانستیم امکانات بهداشتی و درمانی ایمنی‌بخش را وارد کشور کنیم، توانایی خود را در مقابله با کرونا بالا می‌بردیم و تلفات‌مان کمتر بود.
4-اگر مردم را در جنگ بین طب سنتی و طب علمی سردرگم و گیج نمی‌کردند و مانند کشورهای دیگر تکلیف مقابله با کرونا را یکسره می‌کردند با افزایش بسیار زیاد بیماران کرونایی که جان پزشکان و کادر درمانی را به خطر مضاعف می‌انداخت، مواجه نمی‌شدند.
5- اگر به خاطر مشکلات کمرشکن اقتصادی، مردم مجبور نمی‌شدند که قرنطینه را نیمه‌تمام رها کنند و برای کسب درآمد و معیشت سرکار حاضر شوند، این همه تلفات انسانی در پرتو کرونا را نداشتیم.
6- اگر واکسن سازان داخلی بی‌جهت به مسئولان و مردم قول بی‌حساب و کتاب نمی‌دادند و به صورت واهی دل آنها را به تولید واکسن داخلی خوش نمی‌کردند و واکسن مناسب را از کشورهای دیگر می‌گرفتیم تعداد کمی قربانی کرونا می‌شدند.
7- اگر مسئولان به تعهدات بدون پشتوانه چین و روسیه در ارسال به موقع واکسن‌های سفارش داده شده، اعتماد نمی‌کردند و با تعیین ضرب‌الاجل برای آنها، واکسن لازم را از کشورهای دیگر تهیه می‌کردند، با فوت دسته جمعی مردم و کادر درمان روبرو
نمی‌شدیم.
اما سهم مردم:
1-در ابتدا بسیاری از مردم، مقابله با کرونا را جدی نمی‌گرفتند و با عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی و بدون ماسک، دستکش، شستشوی مرتب دست‌ها و استفاده از مایع ضدعفونی، در جامعه تردد داشتند، لذا تعداد قربانیان روز به روز افزایش یافت.
2-اگر مردم با تشویق دیگران در مراسم سوگواری، عروسی، شب‌نشینی‌ها و دورهمی ها شرکت نمی‌کردند جان خودشان و پزشکان و کادر درمان را به خطر نمی‌انداختند.
3- اگر مردم فریب شیادانی که برای پرکردن جیبشان به نام‌های مختلف داروهای آنچنانی به جامعه معرفی می‌کردند، نمی‌خوردند و همان مسیر صحیح و مطمئن ستاد مقابله با کرونا را قبول داشتند با مرگ و میر فراوان مواجه نمی‌شدند.
به هرحال درمجموع هم مسئولان و هم مردم در قربانی شدن خیل عظیمی از پزشکان و کادر درمان و عزیزانشان، تقصیر یا حداقل قصور داشتند و این واقعیات را نمی‌توان نادیده گرفت.