دغدغه اصلی ما در حاکمیت و دولت معیشت مردم است

رئیس‌جمهور گفت: دغدغه اصلی ما در حاکمیت و دولت معیشت مردم است ما چاره‌ای جز این نداریم که معیشت و مسکن مردم را حل کنیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مسعود پزشکیان رئیس جمهور در همایش ملی سامانه مودیان و صورتحساب الکترونیکی، گفت: می‌دانید ما یک موقعی نماینده بودیم تصمیم گرفته بودیم درباره رانت و فساد و رشوه قانون نوشته شود. ما دیدیم که این قانون وجود دارد اما اجرا نمی‌شود. بحثی که الان آقای سبحانیان مطرح کردند کار خیلی خوبی است.
وی ادامه داد: اینکه شما شفافیت در مالیات را از شرکت‌ها و مجموعه‌های بزرگ اقتصادی آغاز کرده‌اید، کار خوبی است، اما اگر طبق ماده ۱۶۹ قانون مالیات‌ها، هر فرد به‌عنوان یک مودی مالیاتی در نظر گرفته شود، وضعیت مالی او کاملاً شفاف خواهد شد. اگر داده‌ها جمع شود به این سادگی امکان ندارد پولی به حساب من یا فرزندانم بیاید و سیستم مالیاتی نفهمد. فرزند یا نوه من که کار ندارد این پول از کجا به حسابش آمد؟ این را شما باید ارزیابی کنید.
وی ادامه داد: این رشوه و رانت الزاما از سوی افراد پولدار نیست. الان نارضایتی مردم از همان جاهایی است که به نظر ما کوچک است و آن را کنترل نمی‌کنیم. اطلاعات درست شامل درآمد، اموال و مجموعه امکاناتی است که افراد استفاده می‌کنند. شاید سه دوره است که می‌گویند باید از خانه‌های خالی مالیات گرفت اما این خانه‌ها براساس کد پستی مشخص نیست چراکه داده مشخص وجود ندارد. ما به عنوان پزشک زمانی می‌توانیم برای بیمار داروی درست را تجویز کنیم که داده درست داشته باشیم. سیستم مالیاتی جایی است که داده درست داشته باشد و تجزیه و تحلیل کند و تصمیم درست بگیرد.
وی با بیان اینکه شما می‌گویید که از دو چیز یعنی مرگ و مالیات نمی‌توان فرار کرد اما فرار می‌کنند، گفت: یعنی فردی اگر پولی دارد آن را برای فرزندش که مالیات به او تعلق نمی‌گیرد واریز می‌کند. شفافیت چرخش داده بسیار مهم است. در دنیایی که ما زندگی می‌کنیم داده بسیار اهمیت دارد اگر ما بتوانیم قدرت داده را داشته باشیم و براساس آن همه‌چیز را کد بدهید و نظارت کنید بی‌عدالتی شکل نمی‌گیرد. ما الان به پولدار هم یارانه می‌دهیم به فقیر هم یارانه می‌دهیم تازه این یارانه و یارانه به من به اصطلاح پولدار بیشتر می‌رسد تا به حاشیه‌نشین. به من نباید یارانه بدهند و باید به کسی کمک کنند که زندگی‌اش نمی‌چرخد.
رئیس‌جمهور ادامه داد: دغدغه اصلی ما در حاکمیت و دولت معیشت مردم است ما چاره‌ای جز این نداریم که معیشت و مسکن مردم را حل کنیم. یک نفر ۵ الی ۶ یا ۱۰ مسکن دارد یک نفر چیزی ندارد. باید از آن کسی که مسکن متعدد دارد، مالیات بگیریم. اگر بتوانیم این را مدیریت کنیم مردم مجبور نمی‌شوند که بیشتر سرمایه‌شان را بدهند تا یک خانه اجاره کنند. برای این خانه‌ها برق و گاز سوبسیددار می‌گیریم بعد یک فرد فقیر برای اینکه بخواهد یک خانه اجاره کند کم می‌آورد پس باید یارانه را به او بدهیم. مالیات برای رسیدن به ایجاد امنیت و حل مشکلات مردم و کمک به کسانی است که ندارند.
وی ادامه داد: رانت، رشوه و فساد با داشتن داده امکان شکل گیری ندارد. باید داده‌ها را درست جمع کنید و نظارت و مدیریت کنید. هر قانون و مقرراتی که بخواهد به نفع محرومان و برای ایجاد عدالت و امنیت باشد به سمت آن می‌رویم تلاش می‌کنیم منابع را عادلانه تخصیص دهیم این شکاف بزرگی که الان بین پایین و بالا ایجاد شده با مدیریت داده می‌تواند اصلاح شود.

تحلیل خبر

چنان قحط سالی شد اندر دمشق/که یاران فراموش کردند عشق

دکتر محمدمهدی جعفری زاده

در دنیای امروز، دیگر بحث «معیشت و نان» مردم مطرح نیست. این‌ها امور پیش افتاده‌ای هستند که سالیان درازی است حل شده. حتی موضوع «توسعه اقتصادی» هم اولویت اول آنها نیست چرا که سالهاست توسعه اقتصادی در عالی‌ترین حد آن در کشورهای پیشرفته اتفاق افتاده است.
امروز بحث «توسعه انسان‌ها» مطرح است. در این طرح و انگاره، دیگر معیشت و نان و مسکن مردم، دغدغه اصلی و روزمره آنها نیست بلکه «کیفیت بخشی به زندگی و کمال یافتگی فهم و اندیشه انسانها» هدف است. در این راستا غایت زندگی انسان‌ها به تکنولوژی و فناوری ختم نمی‌شود بلکه به دنبال «نایافته‌هایی هستند که بتواند به زندگی انسانها کیفیت جدید و ناشناخته ببخشد»
اینکه به درستی بزرگان ما گفته‌اند: «رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند» فقط مربوط به مقامات معنوی و انتهای سیر و سلوک مقربان الهی نیست، این کارِ دل است، کار عقل هم می‌تواند کیفیت بخشی دنیوی به سبک زندگی عقلانی و توسعه‌یافتگی انسانها باشد. زیربنای آن یکی، عرفان است و زیربنای دومی، علم و فلسفه است که هر کدام می‌تواند به موازات هم یا با همپوشانی یکدیگر، رفاه و آسایش دنیوی و افق اخروی را بر انسان توسعه یافته بگشاید.
در کشور ما، هنوز ما در کوچه اول «چگونگی تامین معیشت و نان و دارو و مسکن مردم» سرگردانیم. معلوم است در این پس‌زمینه زندگی، نه عقل فرصت اندیشیدن پیدا می‌کند نه دل در سراپرده عشق، غزل‌خوان می‌شود. به قول شیخ اجل سعدی علیه‌الرحمه: چنان قحط سالی شد اندر دمشق / که یاران فراموش کردند عشق.
موقعی که انسانها گرفتار قحطی و مشکلات معیشت‌شان باشند هر نوع عشقی اعم از حقیقی و مجازی را فراموش می‌کنند. مسئولان کشور اگر می‌خواهند فقر مردم، آنها را به سرحد کفر نرساند، در روش مدیریت کشور، تجدیدنظر کنند.
رسول خدا(صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله) فرمود:  كَادَ الْفَقْرُ أَنْ يَكُونَ كُفْراً. «فقر، انسان را در آستانه كفر قرار مى‌دهد»