یک نماینده مجلس گفت: هواپیمایی‌هایی که از کشور ترکیه آورده‌اند توانسته تا حدی آتش جنگل الیت را مهار کند و الا با آن امکانات قبلی آتش قابل مهار نبود. امروز، روز هجدهم است به نظرم باید از امروز این وضعیت تمام شود.
عبدالوحید فیاضی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره آتش سوزی جنگل الیت مرزن آباد و اطفای حریق آن که روزها است در آتش می‌سوزد، گفت: این آتش‌سوزی حدود ۱۸ روز است که اتفاق افتاده و در سطح وسیعی هم رخ داده است و مناطق بالادستی را هم در برگرفته است.
نماینده نور و محمودآباد خاطرنشان کرد: این یکی، دو روزی که بالگردهای مخصوص را به منطقه آورده‌اند تا حدودی توانسته‌اند اطفای حریق کنند.
وی ادامه داد: روز گذشته من پیگیری کردم تقریباً اطفای حریق در سطح وسیعی بوده است و دود ناشی از خاموشی زیاد بود و در شب وضعیت منطقه مشخص نبود و در روشنایی روز باید ببینیم چه قدر اقدامات مؤثر بوده است و به نظرم کار عمده‌ای صورت گرفته است.
فیاضی درباره این که معاون اجرایی دولت عنوان کرده است برای اطفای حریق از کشور ترکیه کمک گرفته شده است، بیان کرد: این هواپیمایی‌هایی که از کشور ترکیه آورده‌اند توانسته تا حدی آتش را خاموش کند و الا با آن امکانات قبلی تا چند روز پیش آتش قابل مهار نبود.
وی در پاسخ به این که این جنگل بیش از ۱۸ روز است که در آتش است چرا همان روزهای اول پیگیری وسیعی صورت نگرفت که تا این حد دامنه دار نشود، گفت: متاسفانه اطفاء حریق طول کشید و امروز؛ روز هجدهم است به نظرم باید از امروز این وضعیت تمام شود و هنوز وضعیت منطقه مشخص نیست باید ببینیم اقدامات وسیعی که از امروز گفته شده در حال انجام است، چگونه خواهد شد.
تحلیل خبر
چرا ترکیه بتواند و ما نتوانیم؟
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
خبر اسفناک آتش‌سوزی جنگل الیت مرزن آباد، آن هم به مدت 18 روز، هر ایرانی را ناراحت و افسرده خاطر می‌کند. چرا امکانات و توانایی کشور ما این قدر ضعیف باشد که نتوانیم یک آتش‌سوزی را در همان ساعات اولیه مهار کنیم و کار به جایی بکشد که جنگلی که میلیون‌ها سال قدمت دارد ظرف مدت 18 روز، بعضاً خاکستر شود؟ پس طی این چند دهه، مسئولان ذیربط چه کار می‌کرده‌اند که نتوانسته‌اند ناوگان‌های آتش نشانی و اطفای حریق را بازسازی، نوسازی و به روز کنند؟ موقعی که هواپیماهای پیشرفته ترکیه برای خاموش کردن آتش‌سوزی به ایران می‌آیند و ظرف چند ساعت آن را خاموش می‌کنند، چرا ما نتوانیم؟ مگر ترکیه چه چیزی بیشتر از ما دارد که دستمان این قدر خالی است؟ آیا بودجه‌های کشور طی دهه‌های گذشته نباید در اولویت هزینه‌کرد برای ناوگان‌های آتش نشانی قرار می‌گرفت؟ اگر ما خودمان را با کشورهای پیشرفته جهان مقایسه نکنیم حداقل حق داریم با کشورهای همسایه‌مان مقایسه کنیم و بپرسیم چرا آنها آنچنان هستند و ما این چنین. تصور کنید 18 شبانه روز، جنگلی به وسعت زیاد در حال سوختن باشد، با این حال چه چیزی از آن باقی می‌ماند؟
آیا حتماً باید حوادث تلخی همچون آتش‌سوزی رخ دهد تا مسئولان ذیربط بدانند که چقدر ضعیف و ناتوانند و از همسایگان عقب‌ترند؟
باید به وزرا و مسئولان ارشد در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دیگر هشدار داد که آنها هم به زیرمجموعه‌های خود نگاه کنند تا ببینند چه کارهایی باید بکنند که حوادث و وقایع آینده را خنثی کنند. نه فقط آتش‌سوزی بلکه زلزله، سیل، خشکسالی، فرونشست زمین، امواج بیماری‌ها، ریزگردها و آلودگی هوا، کمبود مواد غذایی، آب، برق، گاز، سوخت و ... هر کدام می‌توانند در شرایطی، فاجعه بدتری بیافرینند. مسئولان ذیربط علاج واقعه را قبل از وقوع کنند وگرنه پس از رخ دادن آنها، خسارت‌ها قابل پیش بینی و کنترل نخواهد بود.