يك جامعه مطلوب، جامعه اي است كه در آن نه دولت زيرفشار باشد و نه ملت. قواي ديگر كشور هم همچون قوه مقننه و قضاييه و نيروهاي مسلح همگي بايد در اين “آفرينش آرامش” سهيم باشند و هيچكدام بر دولت و ملت استرس و فشار وارد نكنند.
با اجراي مصوبه مجلس مبني بر حذف يارانه ها توسط دولت، هم دولت(كه ميداند مردم از حذف يارانه شان ناراضي مي شوند) زيرفشار قرار مي گيرد و هم مردم كه مقداري از مرارت و مشقت گراني و تورم را با دريافت يارانه تحمل مي كردند، زيرفشار قرار مي گيرند.
شايد گفته شود دولت براي هميشه كه نمي تواند يارانه به مردم بپردازد!؟ ميگوييم كاملا صحيح است ولي زماني كه مجلس و دولت قبل با تصويب طرح هدفمند كردن يارانه ها، گفتند كالاهاي اساسي را يك بار براي هميشه گران مي كنيم و مقداري از آن را به عنوان يارانه به مردم برمي گردانيم و مابقي را در بخش توليد هزينه مي كنيم تا رونق اقتصادي حاصل شود و اقتصاد متعادل گردد و مردم نفس راحتي بكشند، كدام يك از اين اهداف و قول ها عملي شد؟ آيا چيزي به توليدكنندگان داده شد؟ چقدر؟ آيا رفاه اقتصادي حاصل شد؟ آيا گراني فقط يك بار رخ داد و از آن زمان تاكنون شاهد هيچگونه گراني ديگر كالاها و خدمات همچون نان و بنزين و لبنيات و ... نبوده ايم؟ آيا با هدفمندي، بخش خصوصي جان گرفت؟
به كدام هدف مصوبه طرح هدفمندي يارانه ها در دولت قبل و بعد از آن رسيده ايم؟ آيا همه مشكلات با حذف چند ريالي كه به عنوان يارانه به مردم مي دهند حل مي شود؟ اگر مردم بدانند كه با حذف يارانه هايشان توسعه اقتصادي و رشد و پيشرفت و رفاه عمومي حاصل مي شود، حتي فقيرترين مردم هم حاضرند از همين الان يارانه هايشان را قطع كنند.
چرا نمايندگان مردم در مجلس كه با مشكلات روزافزون مردم آشنا هستند تاكنون نتوانسته اند مصوبه اي را به تصويب برسانند كه اقتصاد مملكت را نجات دهد؟ مصوبات نمايندگان تاكنون توانسته است كدام مشكل عمده مردم را حل كند؟ مشكل بيكاري، ازدواج، تورم و ركود، تعطيلي كارخانجات، مسكن، بهداشت و درمان و... البته مجلس و دولت مكمل يكديگرند و دولت مجري مصوبات مجلس.
اميد آن كه مردم به سطح رضايت مطلوب و پايدار برسند.