هر روز در گوشه و کنار دنیا خبرهایی هست. خبرهای خوب و بد، تلخ و شیرین، مسرت بخش و متأثر کننده، از همه کس و از همه چیز. از جنگ و کشتار تا جشن و پیروزی، از رشد و تکامل آدمها تا سبوعیت و استبداد، خلاصه هر خواننده و نویسنده، هر بیننده و شنونده، از هر سن و ملیتی که باشد، پیرو هر دین و مسلکی که باشد، اگر بخواهد و بیدار باشد، میتواند از خبرهایی که به اطلاع میرسد، باخبر شود، آنها را تفسیر کند و پند و اندرز بگیرد، دانش آموزی کند و به استادی برسد، و در این راستا، مهم درک و فهم و کشف واقعیتهاست.
در میان خبرها، خبر برد و باختها مشتری بسیاری دارد. از برد و باخت در میادین ورزشی تا برد و باخت در سیاست و رقابتهای انتخاباتی. رقابتهایی که گاهی بسیار جوانمردانه و آزاد برگزار میگردد و گاهی بسیار ناجوانمردانه و مدیریت شده است. خلاصه عدهای برندههای بازندهانده و تعدادی هم بازندههای برندهاند.
عدهای در پیشگاه خدا و مردمشان روسفیدند، هر چند که نامشان از صندوق بیرون نمیآید و عدهای هم حرفی برای گفتن ندارند، چرا که حق مردم و دیگر نامزدها را بالا کشیدهاند.
سوای این دو گروه، عدهای برنده واقعی و تعدادی هم بازنده واقعیاند. برنده واقعی کسانی هستند که در کشورهای آزاد، پیروز یک رقابت عادلانه و مردانه هستند و در مقابلشان کسانی هم هستند که با عدم اقبال عمومی مواجه میشوند و نتیجه را میپذیرند.
و اما از آن دو گروه اول، برندههای بازنده دنبال راه علاج و برگزاری انتخابات سالم هستند. این جنگ و دعوا گاهی مدتها به طول میانجامد تا به نتیجه
رسد که نمونه بارزش، برگزاری انتخابات
ریاست جمهوری در روسیه بود. طوری که برخی از مردم که نسبت به انتخاب مجدد پوتین اعتراض داشتند، روز یکشنبه 91/2/17 که مصادف با برگزاری مراسم تحلیف و شروع به کار وی بود هم تظاهرات کردند و خواستار پیگیری موارد نقض قانون و تقلبهایی شدند که در این دوره از انتخابات (ریاست جمهوری روسیه) رخ داده بود.
یکی از موارد تقلب در این انتخابات، جابجایی رأی دهندگان بوده است. چرا که برخلاف قانون، صورت گرفته و طبق قانون انتخابات روسیه، هر رأی دهندهای باید در محل سکونت خود رأی دهد. این در حالی است که مخالفان پوتین و حتی ناظران بین المللی، پس از رأی گیری و اعلام نتایج در ماه گذشته، از موارد جابجایی برخی رأی دهندگان طرفدار پوتین و رأی دادن در دیگر حوزهها خبر داده بودند.
اما علیرغم تظاهرات دهها هزار نفری در برخی شهرهای روسیه از جمله پایتخت این کشور، مسکو، دولت توجهی به این اعتراضات نکرد و پوتین روز یکشنبه سوگند وفاداری سرداد.
این سوگند و مراسم تحلیف هم داد بسیاری را درآورد که تأییدی بود بر نادیده گرفتن حقوق مردم و زیر پا گذاشتن قانون و آزادی در روسیه، روسیهای که از نظر آزادی سیاسی و رعایت حقوق بشر، چندان پرونده شفاف و روشنی ندارند.
در واقع روسیه از جمله کشورهای بازنده از نظر حقوق اجتماعی و آزادی سیاسی است و حزب روسیه متحد پوتین و یارانش، تنها ابزاری برای نمایش انتخابات در این کشور بزرگ که ادعای انقلابی بودن هم دارد، است.
و اما مراسم تحلیف پوتین، مصادف بود با اعلام نتایج دور دوم ریاست جمهوری فرانسه، از آنجا که در دور اول، از میان نامزدها کسی حایز کسب اکثریت آرای لازم نشده بود، از میان اولاند چپ گرا و سارکوزی راست گرا، یکی باید در روز هفده اردیبهشت پیروز میشد.
هنوز ساعاتی از خاتمه زمان اخذ رأی نگذشته بود که شمارش سریع آرا و جمع آوری اطلاعات و نتایج اولیه، نشان از شکست سارکوزی و دولتش داد. در نیمه شب نتایج قطعی حکایت از پیروزی 51/95 درصدی اولاند سوسیالیست بر سارکوزی رییس جمهور کرد و مردم و حامیان اولاند، شروع به جشن و پایکوبی کردند و اولین گامی که سارکوزی در مقابل شکست برداشت، پذیرش آن و گفتن تبریک به رقیب سیاسی و انتخاباتیاش اولاند بود.
از آنجا که فرانسه کشور آزادی است و مردمش پایبند به اصول شهروندی و رعایت مقررات و قانونمند هستند و به خودشان اعتماد و باور دارند و به برگزاری یک انتخابات سالم، متعهد و پایبند هستند، همگان نتیجه آرا و انتخابات را پذیرفتند تا فرانسویها باز در این رقابت پیروز باشند و باز در عرصه انتخابات ریاست جمهوری در مقابل روسها پیروز شوند و این افتخار را مدیون دولتشان هستند که با وجود اینکه نتایج بر ضد دولت سارکوزی بود، هیچ گزارشی از تقلب و قانون شکنی واصل نشد و مردم حامی حقوق خودشان و سرافرازی جامعه و کشورشان باقی ماندند. چرا که اساس و اولویت عظمت و اقتدار ملت است و دولت، خادم مردم است و دولتها باید این خادم بودن را با امانت داری به اثبات برسانند.
پس فرانسه برد و روسیه باخت، روسیهای که حالا حالاها شانس برد را ندارد.