اینکه وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفته اند: «هر سال حدود 100 هزار بیمار جدید مبتلا به سرطان در کشور شناسایی می شود و سرطان پوست، پستان، معده و روده بزرگ، شایع ترین سرطانها در ایران است» باید پرسید برای پیشگیری از ابتلای به این سرطانها، شما چه کار کرده‌اید و مردم باید چه کار کنند تا گرفتار نشوند؟
علی رغم اینکه گاه گاهی به صورت پراکنده و کم رنگ، هشدارها و پیام هایی به مردم داده می شود، ولی حقیقت این است که این نوع آموزش ها، بسیار کمتر از حد ضرورت است و اثرگذاری ندارد.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باید از طریق مطبوعات هر روز «پیام سلامتی» منتشر کند و آموزش‌های لازم را به مردم بدهد، سایر رسانه‌ها همانند صدا و سیما و شبکه های مجازی هم باید به تلاش خستگی‌ناپذیر خود در این راستا با حجم زیاد آموزش و تبلیغات ادامه دهند.
البته روشهای پیشگیری از سرطان ها که توسط مطبوعات و رادیو و تلویزیون اعلام می‌شود برای مردم قابل اعتمادتر از فضاهای مجازی است، چرا که در فضای مجازی انواع مطالب درست و غلط، راست و دروغ، معتبر و نامعتبر به اطلاع مردم می رسد و لذا مردم به آنها اعتماد ندارند.
امروز اگر شما از تک تک مردم سوال کنید که برای پیشگیری از انواع سرطان چه می‌دانند، پاسخ این است که یا اصلا نمی دانند، یا به قدر کافی و نجات بخش نمی دانند؛ پس نیاز به آموزش فراگیر جهت دور شدن از سرطانها امری ضروری و لازم است.
البته در مراحل اول مردم باید اطلاعات لازم جهت پیشگیری از انواع سرطانها را داشته باشند ولی این کافی نیست بلکه باید در مرحله عمل هم رعایت همه نکات را بکنند. مثلا اگر گفته شود که استرس بر روی ایجاد سرطان موثر است، مردم، هم باید این نکته را بدانند و هم باید خود را از کانون های تولید استرس دور نگه دارند. جامعه هم باید طوری حرکت کند که مردم را با فشارهای روحی و روانی مواجه نکند. به عبارت دیگر عوامل استرس زا باید هم از طرف فرد و هم توسط جامعه و حکومت، کنترل و مهار شود و دائما تولید نشود.
اینکه وزیر بهداشت، آلودگی ذرات معلق هوا در ایران را دو برابر متوسط دنیا می دانند، آیا این مورد نیز در بیماری های انسانها بی نقش است؟ باید هر آنچه که به سلامت جسمی و روانی مردم لطمه می زند، شناسایی و به مردم معرفی شده و در جهت حذف و کنترل آنها اقدام جدی شود.