رئیسجمهور گفت: تمام مشکلات ما به این دلیل است که به حق و حقوق خود قانع نیستیم و به حقوق دیگران تجاوز میکنیم و همین آغاز اختلاف است.
به گزارش ایسنا؛ مسعود پزشکیان در مراسم اختتامیه پانزدهمین دوره جشنواره بین المللی فارابی که با معرفی برگزیدگان این رویداد علمی در سالن اجلاس سران همراه بود، با بیان اینکه ما از نظر اعتقادی اصول دین داریم تا باور کنیم دنیا صاحب و خالقی دارد، اظهار کرد: ما برای رسالتی به دنیا آمدهایم. این باور اگر در ما نهادینه شود که قدرتی این دنیا را خلق کرده و برای انسان این اقدام را انجام داده و انسان به خاطر علم و این علم به دلیل اخلاص باید عمل کند.
پزشکیان یادآور شد: در مدیریت نیروی انسانی میگویند براساس عملکرد پول پرداخت کنید، احترام بگذارید و جایگاه دهید. این موارد را میتوانید در ساختار اداری ما نهادینه کنید تا براساس عدالت و انصاف عمل شود. چرا سیستم پویا و خلاق نیست و جلو نمیرود؟ چون افراد در جایگاه درست قرار نگرفتهاند.
رئیسجمهور با تاکید بر اینکه «باید این نگاه در جامعه ایجاد شود که انسان میتواند همواره پیشرفت کند و بهتر از روز قبل باشد»، اظهار کرد: اگر این باور در جوامع اسلامی ایجاد شد، همهچیز از اقتصاد و فرهنگ تا دیگر موارد اصلاح میشود. اگر چنین نمیشود به این دلیل است که باورهای ما در یک قالبی متصلب شده است و ذهنیت بستهای در ما ایجاد میشود که نمیتوانیم از آن خارج شویم.
وی ادامه داد: راستی و درستی این نیست که هرچه من بگویم درست است. این امر، مستقل از من و شماست. من باید خودم را با راستی و درستی تطبیق دهم نه راستی و درستی با من. چه کسی ظالمتر از آن است که به مردم دروغ بگوید؟ و اگر راست و درست هم مطرح شد را نپذیرد؟
پزشکیان یادآور شد: ما باید براساس شواهد در کشور مدیریت کنیم و راه درست را اینگونه انتخاب کنیم. باید با جامعه برخورد صادقانه داشته باشد و اگر چنین باشد انتخاب راه درست امکانپذیر است. این چیزی است که شما باید کمک کنید در جامعه پیاده شود. مشکلاتی که امروز از نظر اعتیاد، مسائل اخلاقی و رفتارهای اجتماعی با آن مواجهیم زاییده همان آموزشی است که از مدارس شروع میشود و روش آن را هم بلد نیستیم.
رئیسجمهور تصریح کرد: با امر و نهی امکان اصلاح نیست. اصلاح هر انسان روش دارد. با گفتن نمیتوان تغییر ایجاد کرد. با دستور دادن نمیشود انسانها را اصلاح کرد. راهش را شما اندیشمندان بلدید. همه ما باید بدانیم یک امت هستیم و زیادهطلبی نکنیم و جایی نشینیم یا نخواهیم جایی باشیم که حقمان نیست، اگر چنین نباشد اختلافی ایجاد نمیشود.