براساس گزارش مرکز آمار، در سال ۱۴۰۱ بیش از یک میلیون دانش‌آموز در ایران ترک تحصیل کرده‌اند. این بحران آموزشی همزمان با کمبود ۳۳۵ هزار معلم، نگرانی‌ها درباره آینده تحصیل و توسعه انسانی کشور را افزایش داده است.
به گزارش رویداد ۲۴، طبق گزارش مرکز آمار، در سال ۱۴۰۱، بیش از ۱۷۵ هزار دانش‌آموز در مقطع ابتدایی، حدود ۱۹۸ هزار در متوسطه اول و حدود ۵۵۷ هزار در متوسطه دوم ترک تحصیل کرده‌اند. روزنامه اطلاعات در یادداشت امروز خود به قلم محمدعلی فیاض‌بخش تأکید می‌کند که این رقم امروز به بیش از یک میلیون دانش‌آموز و کمبود ۳۳۵ هزار معلم بالغ شده است، آماری که نشانه وقوع یک بحران جدی آموزشی در کشور است.
علل ترک تحصیل چیست؟
روزنامه اطلاعات پنج عامل اصلی را در ترک تحصیل دانش‌آموزان برمی‌شمارد:
بی‌انگیزگی در تحصیل و عدم چشم‌انداز روشن آینده: تحصیل از امری «معنی‌دار» به کنشی بی‌سرانجام تبدیل شده است.
فقر خانوادگی: ادامه تحصیل از توان سبد خانوار خارج شده است.
سخت‌گیری‌های درون مدرسه: محیط مدرسه به جای شوق‌آفرینی، مانع حضور دانش‌آموزان طالب شادی شده است.
تأثیر زرق‌وبرق‌های مادّی افراد نه‌چندان تحصیل‌کرده: این افراد، دانش‌آموزان را از آینده‌نگری تحصیلی به حال‌بینی موقتی سوق داده‌اند.
فراهم نبودن سخت‌افزارهای آموزشی و امکانات رفاهی مناسب: تفاوت‌های میان مدارس برخوردار و کم‌برخوردار، بسیاری از دانش‌آموزان ضعیف را از مدرسه باز می‌دارد.
نویسنده در بخش دیگری از یادداشت خود می‌نویسد: «روزی نیست که در خیابان و کوی و برزنی، از کنار مسجد و حسینیه و مرکز فرهنگیِ دربسته و بی‌تحرّک و البته مجلل و مجهزی عبور نکنم و غصه آن را نخورم که چرا این مکان‌های «نیمه‌بهره‌بردار»، مدرسه نیستند؟ ... یا چرا این بودجه‌ها در اولویت تجهیز مدارس به کار گرفته نمی‌شوند؟ کاش غصه‌ها کارساز می‌شدند!»
لزوم اراده جدی برای حل بحران
نویسنده یادداشت تأکید می‌کند که تا زمانی که اراده‌ای برای حل یک‌باره و واقعی مشکلات به میدان نیاید و تکرار همیشگی ترجیع‌بند «یک‌شبه نمی‌توان مشکلات را حل کرد» ادامه یابد، هر سال شاهد افزایش آمار نگران‌کننده ترک تحصیل خواهیم بود. بحران فعلی نه تنها تهدیدی برای آینده تحصیلی دانش‌آموزان، بلکه خطری برای توسعه انسانی و اجتماعی کشور است.