معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش از مردودی 47 هزار دبستانی در 2 سال گذشته خبر داد.
به گزارش فارس، محمد دیمهور معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در سومین روز سی و سومین اجلاس مدیران و روسای آموزش و پرورش کشور با اشاره به توجه بیشتر به دانشآموزان اول دبستانی اظهار داشت: باید توجه بیشتری به این دسته از دانشآموزان داشته باشیم. 47 هزار دانشآموز پایه اول در دو سال گذشته مردودی داشتهایم و این در حالی است که ارزشیابی کیفی و توصیفی در دوره ابتدایی اجرا میشود.
وی افزود: بخش قابل توجهی از دانشآموزانی که اکنون در مدرسه هستند، مشکلات یادگیری دارند و اگر به آنها توجه نشود ترک تحصیل و یا خروج آنها را از مدرسه شاهد خواهیم بود.
دیمهور با اشاره به دوره پیشدبستانی خاطر نشان کرد: با ردیف بودجهای که امسال درخصوص پیشدبستانی دریافت میشود 150 هزار کودک در مناطق محروم جذب خواهند شد که اولویت نیز با مناطق محروم عشایری است.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه دو جایزه ملی در حوزه ابتدایی در نظر گرفتهایم تصریح کرد: به رییس برتری که در دوره پیشدبستانی تلاش بسیاری در جهت پوشش این دانشآموزان انجام دهد یک جایزه ملی و به ادارههایی که در دبستانهای محروم خدمات خاص به کودکان ارایه دهند نیز جایزه ملی دیگری اهدا خواهد شد.
تحلیل خبر فوق
مردودی 47 هزار نفری دانش آموزان در پایه اول ابتدایی ثابت می کند که روش امتحان وارزشیابی جدید که چند سالی است جای نظام ارزشیابی عددی و کمّی را گرفته، ناکام و شکست خورده است. از همان ابتدای جایگزین شدن ارزشیابی کیفی و توصیفی به جای ارزشیابی نمره ای نشان می داد که بهترین راه برای فرار از پاسخگویی و مخفی کردن افت تحصیلی، همین روش خواهد بود. متاسفانه با این نوع ارزشیابی، دانش آموزان، با سواد کم به کلاس بالاتر می رفتند و معلوم نیست اینها به حّد دیپلم، لیسانس و بالاتر که برسند، چگونه می خواهند جوابگوی علم جامعه و موفقیت در شغل خود باشند.
در 40-50 سال پیش دانش آموز کلاس اول ابتدایی، باید قویترین آموزش ها را می دید و اگر به میزان بسیار کمی در توانایی اش شکی برای مدرسه یا خانواده مشاهده می شد هم مدرسه و هم خانواده اصرار می کردند که یک سال دیگر در کلاس اول بماند و تمرین کند تا پایه معلوماتش قوی شود و لذا بچه ها با سواد تربیت می شدند.
سخت گیری های معلمان در سالهای اول نیز باعث می شد که دانش آموزان، با سوادتر شوند و وجود مردودی و تجدیدی در نظام ارزشیابی مدارس، دانش آموزان را به فعالیت جدیتر وادار می کرد. خروجی آن نظام، اینک افراد با سوادی هستند که در چند نسل پیاپی از نظر علمی درخشیدند.
به نظر می رسد تا دیر نشده نظام ارزشیابی توصیفی وکیفی، هر چه سریعتر جمع شود و همان نظام نمره ای با سه سطح قبولی، تجدیدی و مردودی با سخت گیری متناسب دوباره احیا شود.