معاون پیشگیری سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با انتقاد از به نتیجه نرسیدن قانون مدیریت یکپارچه شهری گفت: امیدوار بودیم که این قانون سال گذشته تصویب شود اما همچنان این اتفاق نیفتاده است. این در حالی است که تصویب این قانون میتوانست به ما کمک زیادی کند و در حال حاضر در بیقانونی گیرکردهایم و باوجوداینکه ریسک خطر را به چشم میبینیم عملاً نمیتوانیم برای آن کاری کنیم.
محمود قدیری در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به خلأهای قانونی اضافه کرد: این مسئله از مشکلات اساسی درزمینه ایمنی شهر است. باید قانون مشخصی در این زمینه داشته باشیم. در سالهای قبل قرار بود که قانون مدیریت یکپارچه شهری نوشته شود که بعد از تدوین و ایرادهایی که نسبت به آن گرفته شد هنوز نهایی نشده است و باید هر چه زودتر چنین قانونی تصویب شود و ابلاغ چنین قانونی به نتیجه برسد. ما امیدوار بودیم که این قانون در سال گذشته تصویب شود اما همچنان این اتفاق نیفتاده و این در حالی است که تصویب این قانون میتوانست کمک بسیاری به ما بکند. ما در بیقانونی گیرکردهایم و درحالیکه ریسک خطر را با چشم میبینیم، اغلب عملاً نمیتوانیم کاری برای آن انجام دهیم.
وی افزود: در بحث قوانین تنها مسئله بازرسی از این اماکن نیست بلکه باید قوانین ظرفیت بازدارنده داشته باشند و برای کسی که تخلف میکند آنقدر جریمه سنگین در نظر گرفته شود که دوباره تخلف را انجام ندهد.
تحلیل خبر
سالهاست که هم بیشتر مسئولان حاکمیتی و هم کارشناسان و صاحبنظران، بر تحقق
«مدیریت واحد شهری» و یا به تعبیر دیگری، «مدیریت یکپارچه شهری» تأکید دارند و حتی اصرار میورزند؛ اما اینکه چه موانعی و یا مانعتراشیهایی راه رسیدن به این مطالبه عمومی را سد کرده، جای سؤال و شبهه است!
هزینههای هنگفتی که نبود مدیریت واحد شهری بر شهرها و شهروندان تحمیل میکند و ناهماهنگی، تضاد و تقابل دستگاههای اجرایی هم با یکدیگر و هم با شهرداریها که روند امور لازم را یا کند و یا متوقف میکند، بر گردن چه کسانی است؟
نارضایتیهای روزافزونی که در اثر جزیرهای عمل کردن دستگاههای اجرایی همواره رونمایی میشود و وقت، هزینه و روان شهروندان را فرسایش میدهد، چه کسانی باید پاسخگو باشند؟
منافع چه افرادی با تحقق مدیریت واحد و یا یکپارچه شهری، به خطر میافتد؟ و چه کسانی از وضعیت موجود برای بهرهکشی و رانتخواری سوءاستفاده میکنند؟
در این میان، نمایندههای مجلس چه نقشی را باید ایفا کنند و چه وظایفی بر عهده دارند؟
اینها همه پرسشهایی است که همچنان افکار عمومی را درگیر شبهات به وجود آمده ناشی از این وضعیت کرده و روزبهروز به بدبینیها و تلخیهای جامعه میافزاید.