سخنگوی کمسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی درباره کمبود اعتبار برای رتبه‌بندی معلمان گفت: وزارت آموزش و پرورش کم املاک ندارد، این وزارت خانه مانند کشورهای آفریقایی می‌ماند که روی ذخایر گنج خوابیده‌اند، ولی گرسنه زندگی می‌کنند.
احمد حسین فلاحی سخنگوی کمسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم همدان و فامنین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره اعتراض چند روز اخیر معلمان در پی وضعیت بد معیشتی و تعویق در رسیدگی به رتبه‌بندی گفت: رتبه‌بندی هم خواست فرهنگیان و هم مجلس بوده است، تا جایی که ما خودمان از دولت قبلی خواستیم که هرچه سریع لایحه رتبه‌بندی را به مجلس ارائه دهد.
وی بیان کرد: زمانی که دولت‌ها تغییر می‌کنند، معمولاً لایحه‌های دولت قبلی توسط دولت جدید پس گرفته می‌شود، از این رو ما برای اینکه چنین اتفاقی نیفتاد، کلیات لایحه رتبه‌بندی را در صحن مجلس تصویب کردیم زیرا ما خودمان مصر بودیم که لایحه رتبه‌بندی زودتر تصویب شود.
سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی درباره بودجه مورد نیاز رتبه‌بندی گفت: ما تمام بندهای لایحه رتبه‌بندی را مصوب کردیم، یک بند آن موضوع مالی بود که دولت قبل پنج هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان برای این کار گذاشته بود در صورتی که حداقل هزینه مورد نیاز برای رتبه‌بندی ۳۰ هزار میلیارد یعنی شش برابر این رقم است.
فلاحی گفت: متأسفانه دولت قبلی منابع را در نظر نگرفته بود، بنابراین مقصر دولت جدید نیست، بلکه دولت قبلی است. اکنون ما تلاش می‌کنیم یک مسیر جدید ایجاد کنیم زیرا باید ۲۵ هزار میلیارد به این پول اضافه کنیم، وگرنه به لحاظ قانونی با آن مشکل داریم. باید برای رتبه‌بندی یک ردیف جدید ایجاد کنیم تا اجرایی شود.
این نماینده مجلس در واکنش به تجمع فرهنگیان در استان‌های مختلف گفت: تجمع و تعطیلی کلاس‌های درس راه این مسئله نیست، ضمن اینکه من به فرهنگیان به خاطر فشار اقتصادی که در زندگی دارند، حق می‌دهم کما اینکه اقشار دیگر هم این مشکلات را دارند، اما دولت فعلی با وضعیت جدیدی رو به رو شده و با بیش از ۴۵۰ هزار میلیارد بدهی مواجه است.
وی افزود: علاوه بر تلاشی که ما برای تأمین معیشت فرهنگیان و مصوب شدن اجرای لایحه رتبه‌بندی داریم، بهتر است نیم نگاهی به فرهنگ ایثار که از قبل هم وجود داشته و معلمان از دوران دفاع مقدس تا الان به ما آموخته‌اند داشته باشیم. ما در کشوری هستیم که یک دولت انقلابی سرکار آمده و بدهی زیادی روی دستش گذاشته‌اند، انگیزه‌اش هم این است که به فرهنگیان کمک کند.
سخنگوی کمسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی گفت: قطعاً ما از دولت جدید می‌خواهیم که اساسنامه صندوق ذخیره فرهنگیان را برای ما بیاورد، در دولت قبلی دو مرتبه درخواست این موضوع را داشتیم، اما برای ما اساسنامه را نیاوردند تا آن را اصلاح کنیم.
وی تأکید کرد: باید فرهنگیان در زمان اشتغال هم بتوانند از ظرفیت صندوق همانطور که در زمان بازنشستگی استفاده می‌کنند، برخوردار شوند. اما انشالله با سرمایه‌هایی که صندوق دارد، بتوانیم یک بارقه امیدی در بخش اقتصادی فرهنگیان ایجاد کنیم.
فلاحی تأکید کرد: فرهنگیان آرامش خودشان را حفظ کنند. نگاهی که جامعه به این موضوع دارد این است که فرهنگیان معلم همه ما و همچنین دولت‌مردان و مجلسیان هستند.
این نماینده مجلس درباره انتخاب وزیر آموزش و پرورش گفت: امیدواریم دولت هرچه سریع‌تر تکلیف وزارت خانه‌ای که مسئولیت ۱۵ میلیون دانش‌آموز را به عهده دارد مشخص کند، تا الان هم دیر شده است. ما نیاز به یک وزیر داریم تاهمانطور که به بحث فرهنگی و تربیتی نگاه می‌کند یک نیم نگاهی هم به مباحث اقتصادی آموزش و پرورش از جمله رتبه‌بندی، املاک بی‌سند و سرگردان آموزش و پرورش و مدیریت اقتصادی این وزارتخانه داشته باشد.
وی بیان کرد: اخیراً رئیس مجلس با ۵.۶ نفر از وزرای ادوار نشستی برگزار کردند، اما همه وزرا در زمینه املاک و اقتصادی کم کاری کرده بودند و هنوز بسیاری از املاک آموزش و پرورش تعیین تکلیف نشده‌اند.
سخنگوی کمسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در پایان اظهار داشت: وزارت آموزش و پرورش کم املاک ندارد، این وزارتخانه مانند کشورهای آفریقایی می‌ماند که روی ذخائر گنج خوابیده‌اند، ولی گرسنه زندگی می‌کنند. می‌توان آموزش و پرورش را با همین دارایی‌های خودش مدیریت کرده و مشکلاتش را حل کرد.
تحلیل خبر
هر زمانی که طرحی در مجلس یا لایحه‌ای در دولت مطرح می‌شود از زمان طرح تا طراحی و تدوین و تنظیم محتوا و مواد آن، گاهی ماه‌ها و شاید چند سال طول بکشد تا پخته و کامل شده، تقدیم مجلس جهت تصویب شود. روش معقول و منطقی این است که در همان گام‌های اولیه، برای اجرای آن، «اعتبارسنجی» شده و بعد که مطمئن شدند اعتبار کافی و لازم برای عملیاتی شدن، طی حداقل یک دوره پنج ساله فراهم است، آنگاه وقت بگذارند و آن را تکمیل و مهیا برای تصویب کنند. متأسفانه گاهی مواقع صدها و یا هزارها ساعت، کارگروه‌های مختلف و کارشناسان گوناگون وقت صرف می‌کنند تا لایحه یا طرحی را آماده کنند ولی بعد که می‌خواهد تصویب شود می‌گویند پول برای اجرای آن نداریم! اگر قرار باشد این همه وقت و انرژی و هزینه، صرف طرح و لایحه‌ای شود که آخرش به علت بی‌پولی، بایگانی شده و در
جامعه هدف، توقعات، انتظارات و امیدهایی را خلق کند که نهایتاً با ناامیدی و یاس مواجه شود، چرا فکر آخر را همان اول نمی‌کنند؟ طرح رتبه‌بندی معلمان که چند سال است مطرح شده متأسفانه دچار همین سرنوشت بی‌پولی شده و صدای اعتراض به حق فرهنگیان را بلند کرده است.
فرهنگیان با بالاترین مدارک و مدارج تحصیلی فوق‌لیسانس و دکترا نسبت به کارکنان دولت در دستگاه‌های دیگر با مدارک مشابه، از رقم دریافتی بسیار کمتری برخوردارند و این موضوع در رده حقوق بگیران با مدارک کمتر نیز به وضوح دیده می‌شود، با این توصیف، نه نظام هماهنگ پرداخت ها توانست سایه تبعیض را از سرآنها کوتاه کند و نه اینک طرح رتبه‌بندی بعد از چند سال کش و قوس، توانسته کمکی به آنان کند. البته در اقتصاد بیمار و افسارگسیخته ما، اعتبار هیچ طرحی نمی‌تواند ثابت و پایدار باقی بماند و لذا هر طرح و لایحه‌ای باید با فرض اینکه در 5 سال آینده، به اعتبارات چند برابری نیاز دارد تصویب شود تا در میانه راه دچار توقف و شکست نشود. الان هزاران طرح عمرانی نیمه کاره در سطح کشور داریم که به خاطر چند برابر شدن هزینه‌ها و اعتبارات آنها، تعطیل و متوقف شده و به مرحله تکمیل و بازدهی نرسیده است. گاهی مواقع کارشناسان به این نتیجه می‌رسند که اگر بسیاری از این طرح‌ها، مطرح و تصویب و اجرا نشده بود، منافعش بیشتر و خساراتش کمتر بود.