رئیسجمهور با بیان اینکه موفقیتهای طرح مدیریت هوشمند یارانه آرد و نان میتواند به عنوان الگو در اختصاص یارانه برای سایر بخشها در جهت شفافسازی اجرایی شود، اظهار داشت: اراده دولت بهینهسازی نظام یارانهها در کشور با هدف جلوگیری از هدر رفت سرمایهها است.
به گزارش ایسنا، در جلسه ستاد هماهنگی اقتصادی دولت که به ریاست آیت الله سید ابراهیم رئیسی تشکیل شد روند و نتایج اجرای طرح مدیریت هوشمند یارانه آرد و نان (مهیا) در استانهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت.در این جلسه گزارش وزارت امور اقتصادی و دارایی در زمینه دستاوردهای اجرای طرح مدیریت هوشمند یارانه آرد و نان مطرح و اعلام شد تاکنون ۵۷ درصد نانواییهای کشور زیرپوشش این طرح قرار گرفتهاند و قرار است تا پایان تیرماه این رقم به ۱۰۰ درصد برسد.بر اساس همین گزارش برآوردهای اولیه نشان میدهد تاکنون ۴۰ درصد یارانه آرد به ارزش سالانه معادل ۵۰ هزار میلیارد تومان به صورت نان به مردم داده نمیشد و هدر میرفت، اما از این پس و درنتیجه اجرای این طرح به صورت حقیقی و در قالب خدمات دیگر به مردم بازمیگردد.در گزارش وزارت امور اقتصادی و دارایی آثار مثبت و سازنده حکمرانی مبتنی بر دادهها و اطلاعات به عنوان یکی دیگر از ویژگیها و نتایج اجرای طرح مدیریت هوشمند یارانه آرد و نان مطرح شد که نشان میدهد دولت هماکنون اشراف کاملتری بر میزان هدررفت یارانهها در زنجیره تأمین آرد و نان بدست آورده است.رئیسجمهور در این جلسه بار دیگر بر لزوم ثابت ماندن قیمت نان در سراسر کشور تأکید کرد و گفت: هدف از اجرای این طرح اصلاح زیرساختها و روشهای پرداخت یارانه آرد و نان است و به هیچ عنوان افزایش قیمت نان مطرح نبوده و نخواهد بود.
رئیسی اظهار داشت: موفقیتهای طرح مدیریت هوشمند یارانه آرد و نان میتواند به عنوان الگو در اختصاص یارانه برای سایر بخشها و در جهت شفافسازی اجرایی شود.
وی تأکید کرد: اراده و تصمیم دولت بهینهسازی و منطقی کردن نظام یارانهها در کشور با هدف جلوگیری از هدر رفت سرمایهها است و این طرح پیگیری خواهد شد.
تحلیل خبر
کمترین خدمتی که هر دولتی میتواند به ملت خود کند تأمین «نان و آب» مردم است. اگر هر «کالا» و «خدمتی» به دلایل موجه یا ناموجه به صورت محدودتر در اختیارعموم قرار گیرد اما «آب و نان» چیزی نیست که بتوان آن را از زندگی مردم حذف کرد یا آن را به مقدار کمتری تقلیل داد. چرا که انسان بیشتر از شکمش نمیتواند بخورد و شکم همانند انبار و سوله نیست که نان و آب در آن احتکار شود. البته اساس سلامت انسان، «تغذیه کامل و سالم» است که همه نیازهای بیولوژیک انسان را تأمین کند.
به موازات اینکه هر ویتامین، پروتئین و ... که به بدن انسان نرسد به همان اندازه، سلامت وی به خطر میافتد. حال که مواد گوشتی، لبنی، میوهها و ...به خاطر گرانی چند برابری از دسترس مردم خارج شده و بدون تردید، بسیاری از نیازهای حیاتی آنها تأمین نمیشود، حداقل باید «نان و آب» که مرز بین زندگی و مرگ است به راحتی در اختیار مردم قرار گیرد تا از این دو عنصر حداقلی، به راحتی بهرهمند شوند.
دولت از هر راهی و به هر طریقی، چه با یارانه و چه بدون آن، باید کاری کند که مردم جهت تهیه نان و آبشان به سختی و مشقت نیفتند. هر چند این سطح مرگ و زندگی است و کارنامه دولتها را با «سطح رفاه» میسنجند نه با «سطح مرگ و زندگی».
کشوری که از همه نعمتهای خدادادی بهرهمند است و ذخایر و منابع زیرزمینی و روزمینی آن، اگر به درستی مدیریت شود، میتواند عالیترین سطح رفاه را برای مردم به ارمغان آورد، نباید امروز درگیر «تهیه نان و آبش» باشد.
اگرعده معدود و انگشت شماری به قاچاق آرد، گندم، بنزین، گوسفند و ... اقدام میکنند راه حل آن، گران کردن آنها و فشار آوردن بر مردم نیست بلکه باید قاچاقچیان را مجازات کرد نه اینکه یک ملت چوب آنها را بخورد.