وزیر خارجه کشورمان در سفر به مسکو از ارسال پیام یکی از رهبران اروپایی در خصوص اوضاع پیرامون اوکراین به وزیر خارجه روسیه خبر داد.
به گزارش ایسنا، حسین امیرعبداللهیان با همتای روسی خود دیدار کرد.
وی سپس در نشست خبری مشترک با لاوروف حضور یافت.
بر اساس گزارش الجزیره، امیرعبداللهیان در این نشست خبری تأکید کرد که درخصوص اوضاع انسانی در اوکراین و تدابیری که مسکو در این زمینه اتخاذ کرده است تا با خسارتهای احتمالی مقابله کند رایزنی کردیم.
وی گفت که در خصوص اوضاع نیروگاه هستهای زاپوروژیا تبادلنظر کردیم و ایران از تجارب هستهای برخوردار است و آماده تقدیم کمک در این زمینه به منظور مقابله با آسیبها است.
امیرعبداللهیان همچنین گفت که در مورد روند آستانه به منظور پایان بحران سوریه رایزنی کردیم.وزیر خارجه کشورمان همچنین گفت که درخصوص تحولات عراق و افغانستان و لیبی نیز با طرف روسی تبادلنظر کرده است.
وی گفت که مردم لیبی باید خودشان سرنوشت خود را تعیین کنند.
امیرعبداللهیان در ادامه گفت که به هیچکس اجازه نمیدهیم که در امور داخلی ایران دخالت کند.وزیر خارجه کشورمان گفت: برای احیای برجام نیازمند تضمینهای قابل اعتماد هستیم، از آژانس بینالمللی انرژی اتمی میخواهیم که از سیاست دوری کند و تنها در چارچوب فنی عمل کند.
وی گفت که نسبت به برداشتن تحریمهای مربوط به برنامه هستهای خوشبین هستیم و هدف از مذاکرات وین رسیدن به توافق با ثبات و پایدار است.
امیرعبداللهیان گفت که مواضع ما با مسکو در خصوص تحولات عراق یکسان است و امیدواریم که به زودی اوضاع این کشور به حالت عادی بازگردد.وی درخصوص بحران یمن نیز گفت که آتشبس در یمن نیازمند تصمیمگیری از سوی رهبران این کشور و رفع محاصره است.
وزیر خارجه کشورمان گفت که اتهامات جدید علیه ایران درخصوص پرونده هستهای را نمیپذیریم.
امیرعبداللهیان همچنین تأکید کرد که از حمایتهای مسکو در حمایت از مواضع مشروع ما در زمینه رفع تحریمها تقدیر و تشکر میکنیم.
تحلیل خبر
اگر واقعبینی که فعلاً در مسئولان و گروههای سیاسی در مورد «نگاه آسیبزای تحریمها به کشور» به وجود آمده، از
16 سال پیش در دوران ریاست جمهوری آقای احمدینژاد رخ میداد و تحریمها را به سخره و ریشخند نمیگرفتند، این قدر ملت ما آزار و اذیت نمیدید و شرایط اقتصادی کشور در بحرانهای بیمانند گرفتار نمیشد.
برخی مواقع لجاجت افراد و جناحهای سیاسی با یکدیگر، موجب عذاب یک کشور میشود و خسارتهای جبرانناپذیری به عموم مردم در تمام ابعاد زندگی خصوصی و اجتماعی وارد میکند. تحریمها، سلامت جسمی و روحی را از مردم گرفت و بیکاری، گرانی، اعتیاد، طلاق، جرائم گوناگون و ... را در جامعه گسترش داد. تورمهای غیرقابل تصور و فشارهای روزافزون به مردم و مرگ و میر بسیاری از کوچک و بزرگ و پیر و جوان به علت کمبود و گرانی دارو و درمان همگی به خاطر تحریمهای فلجکننده و بیاعتنایی افراد و گروههای سیاسی به آن، بوده است. «او» که میگفت:«سازمان ملل و شورای امنیت، این قدر قطعنامه بدهد تا قطعنامهداناش پاره شود» حال در مقابل سالها فشار کمرشکن بر مردم چه جوابی دارد؟ هنگامی که مدیریت کشور دست افرادی همچون او میافتد و هشت سال با این طرز تفکر کشور را به لبه پرتگاه میبرد و دو رئیس جمهور بعدی هم، همه تلاششان مصروف باز کردن این گرهی میکنند که او زده است، نتیجهاش همین اوضاع اقتصادی میشود که امروز مردم ایران گرفتار آن هستند.
کشورداری با لج و لجبازی سیاسی و جناحی نمیتواند، اندیشمندانه اداره شود و هربار که یک گرد و خاک سیاسی به پا شود، فضا را چنان غبارآلود میکند که هوای پاکی جهت تنفس، پیدا نخواهد شد.
امیدواریم بالاخره همه مسئولان معتقد شوند که بهترین شیوه مدیریت، عبور از مدیریت سنتی و غیرعلمی است و با توسل به
«علم مدیریت» و سایر علوم در جهات مختلف، میتوان به نوسازی و بازسازی کشور پرداخت.