انتقاد تند الیاس نادران از قالیباف؛ مجلس را بی‌خاصیت کردید

آقای قالیباف! شما که مجلس را ضایع کردید. شما که مجلس را بی‌خاصیت کردید. شما که مجلس را با تصمیم‌هایی که می‌گیرید از کارآمدی و کارایی انداخته‌اید.
به گزارش رویداد۲۴ ، الیاس نادران، نماینده تهران با اعتراض به دخالت «شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا» در کار مجلس خطاب به محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس او را مقصر شرایط و بی‌اثری مجلس شورای اسلامی دانست.
این نماینده تهران در مجلس که اخیراً هم نامه استعفای خود را تقدیم هیئت‌رئیسه کرده است، عنوان کرد: شما که مجلس را ضایع کردید.
شما که مجلس را بی‌خاصیت کردید. شما که مجلس را با تصمیم‌هایی که می‌گیرید از کارآمدی و کارایی انداخته‌اید. اگر ما سر کاریم به ما بگویید!

تحلیل خبر

الیاس نادران نماینده اصولگرای مجلس که استعفای خود را تقدیم هیئت رئیسه مجلس کرده، معتقد است که رئیس مجلس، مجلس را بی‌خاصیت کرده است و شاید یکی از دلایل استعفایش این باشد که می‌خواهد در این جمع بی‌خاصیت (به قول خودش)، حضور نداشته باشد و خود را از قضاوت‌های منفی مردم مبرا کند.
حال این سوال پیش می‌آید که چه موقع مجلس بی‌خاصیت می‌شود؟
اولین پاسخی که به نظر می‌رسد این است که زمانی مجلس بی‌خاصیت می‌شود که «مظهر، خواست و اراده و مطالبات مردم نباشد» موقعی که افرادی به نام نماینده مردم وارد پارلمان می‌شوند فقط باید «نمایندگی مردم» کنند. کار مجلس در دو بخش مهم خلاصه می‌شود؛ یکی تصویب قانون و دیگری نظارت بر حسن اجرای قوانین. این قوانین چون همه قوای دیگر و سازمان‌ها و نهادها را دربر می‌گیرد لذا مجلس با تصویب هر قانونی خطاب به قوه مجریه یا قوه قضاییه یا مسئولان دیگر، باید از آنها بخواهد که با دقت و سرعت آن را اجرا کنند و اگر هر کدام اجرا نکردند باید از آنها بخواهد که پاسخگو باشند.
قوانین هم باید به نحوی تدوین و تصویب شود که مطالبات و خواسته‌های مردم را از قوه مجریه و قضاییه و بخش‌های کشوری و لشکری دربرگیرد.
اگر قوانینی تصویب شود که موافق خواسته‌ها و مطالبات مردم نباشد، این قوانین بی‌خاصیت است و مجلس هم کاری عبث و بیهوده و بی‌خاصیت انجام داده است.
بدتر از آن زمانی است که این قوانین، مخالف و متضاد با خواسته‌ها و مطالبات مردم باشد، در این صورت نه فقط مجلس بی‌خاصیت خواهد بود بلکه خاصیت آن ستیز با مردمی است که به این نمایندگان رأی داده‌اند و لذا این نمایندگان، نماینده واقعی مردم نخواهند بود.
پاسخ دوم اینکه در فراز و نشیب‌های سیاسی - اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی، مجلس باید بتواند برای رفع مشکلات مردم و کشور، راه حل ارائه دهد.
راه‌حل‌های منطقی و علمی و کارساز. این راه حل‌ها باید در قالب قوانین درآید و مجلس آن را به دولت و قوه قضاییه و غیره ابلاغ کند و از آنها عمل به آن قوانین را بخواهد.
پاسخ سوم: موضع‌گیری‌های نمایندگان مجلس باید در راستای موضع‌گیری‌های مردم باشد یعنی در تحولات اجتماعی، آنچنانکه مردم می‌خواهند باید خواسته‌ها و مطالبات آنها، توسط نمایندگانشان در مجلس پیگیری شود و تا رسیدن به نتیجه کوتاه نیایند.
در نظام حکومتی کشور ما، هر بخشی نمایندگانی دارد؛ رهبری، نمایندگانی در استان‌ها و نهادهای مختلف دارد و حتی ائمه جمعه در این راستا حرکت می‌کنند. دولت هم نمایندگانی در استان‌ها و شهرستان‌ها و بخش‌ها دارد که استانداران و فرمانداران و بخشداران، خواسته‌ها و دیدگاه‌های دولت را نمایندگی می‌کنند.
قوه قضاییه هم در استان‌ها و شهرستان‌ها، مراکز قضایی و روسایی دارد که خواسته‌ها و قوانین مربوط را پیگیری و تعقیب می‌کنند.
اما مردم چه کسانی دارند؟ مردم هم مطابق قانون اساسی در هر حوزه انتخابیه یک یا چند نفر نماینده را انتخاب و راهی مجلس می‌کنند تا خواسته‌ها و مطالباتشان را پیگیری کرده و مظهر خواست و اراده آنان باشند.
حال باید دید نمایندگان مجلس چقدر توانسته‌اند خواسته‌ها، مطالبات، نظرات و دیدگاه‌های مردم را در تصویب قوانین و نظارت بر حسن اجرای آن تحقق بخشند. پاسخ به این سؤال است که دکتر الیاس نادران را به چنین عکس‌العملی تا مرحله استعفا وا‌داشته است.