دولت آلمان با خاموش کردن آخرین راکتورهای هستهای خود، به دوران استفاده از انرژی هستهای در این کشور پایان داد.
به گزارش عصرایران، آلمان 3 راکتور هستهای آخر خود را روز 15 آوریل خاموش کرد، این اقدام در حالی است که دولت برلین سیاست پایان دادن به استفاده از سوختهای فسیلی را پیش گرفته و باید با بحران انرژی ناشی از جنگ اوکراین هم دست و پنجه نرم کند.
در حالی که بسیاری از کشورهای غربی در حال افزایش سرمایهگذاری در انرژی اتمی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای خود هستند، اما دولت آلمان سیاستی معکوس در پیش گرفته و میخواهد همزمان به استفاده از سوختهای فسیلی و هستهای پایان داده و تمامی انرژی مورد نیاز خود را از سوختهای پاک و قابل جایگزین تأمین کند.
شرکت انرژی آر دبلیو ای آلمان همزمان با خاموش شدن 3 راکتور این کشور در بیانیهای با تأیید این موضوع گفت: «این پایان یک دوره است.»
آلمان که بزرگترین اقتصاد اروپاست از سال 2002 سیاست پایان دادن به استفاده از انرژی هستهای را در پیش گرفته و این کاهش تدریجی در دولت آنگلا مرکل صدراعظم سابق در سال 2011 و پس از فاجعه هستهای فوکوشیما ژاپن تسریع شد.
تصمیم به پایان دادن به استفاده از انرژی هستهای در کشوری که یک جنبش قدرتمند ضد هستهای دارد، مورد حمایت اکثریت افکار عمومی است.
حامیان جنبش ضدهسته ای در آلمان پس از پایان کار 3 راکتور هستهای، در چندین شهر این کشور به خیابانها آمدند تا پایان دوران استفاده از انرژی هستهای را جشن بگیرند.
به همین مناسبت گروه صلح سبز که در قلب جنبش ضد هستهای آلمان فعالیت میکند، جشنی را در دروازه براندنبورگ در برلین ترتیب داد.یورگن تریتین نماینده حزب سبز در این گردهمایی گفت: ما در حال پایان دادن به یک فناوری خطرناک، ناپایدار و پرهزینه هستیم.
دولت آلمان طبق برنامه قبلی
20 ساله قرار بود پایان استفاده از انرژی هستهای را در سال 2022 محقق کند اما جنگ اوکراین و قطع عرضه گاز روسیه به اروپا، این برنامه را با تعویق یک ساله مواجه کرد.
در یک سال گذشته و همزمان با قطع واردات گاز از روسیه، آلمان که بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانهای در اتحادیه اروپاست، برخی از نیروگاههای خود را با سوخت زغال سنگ روشن کرد تا کمبود انرژی ناشی از گاز روسیه را پوشش دهد و همین مسئله باعث شده بود تا برخی از منتقدان پایان دادن به استفاده از انرژی هستهای، از ادامه اجرای این سیاست انتقاد کنند.
فردریش مرز رهبر حزب مخالف CDU، در این باره گفته که کنار گذاشتن انرژی هستهای نتیجه یک سوگیری تقریباً متعصبانه است.
در همین حال، روزنامه محافظهکار FAZ چاپ شنبه تیتر اصلی خود را با عنوان «متشکرم، انرژی هستهای» کار کرده و مزایایی را ذکر کرده که انرژی هستهای در طول سالها برای کشور به ارمغان آورده است.
ناظران خارجی نیز به طور مشابه از اصرار آلمان بر پایان دادن به استفاده از انرژی هستهای و در عین حال افزایش استفاده از زغال سنگ در این کشور خشمگین شدهاند، به طوری که گرتا تونبرگ، فعال نوجوان سوئدی محیط زیست در اکتبر پارسال این اقدام را یک اشتباه خواند.
مدیر یکی از راکتورهای هستهای خاموش شده آلمان نیز گفته که خاموش کردن این راکتور لحظهای بسیار تکاندهنده خواهد بود.
سه نیروگاه هستهای که خاموش شدند، تنها 6 درصد از انرژی آلمان را در سال گذشته تأمین میکردند، در حالی که در سال 1997، بیش از 30 درصد از انرژی مصرفی آلمان از نیروگاههای هستهای تأمین میشد.
وزیر انرژی آلمان در مصاحبهای در پاسخ به انتقادها از خاموش کردن آخرین نیروگاههای هستهای گفته که دولت وضعیت انرژی را تحت کنترل دارد و با پر کردن ذخایر گاز و ایجاد زیرساختهای جدید برای واردات گاز طبیعی مایع برای جبران کسری انرژی، خود را آماده کرده است.
با این حال منتقدان میگویند انرژی هستهای بهتر از سوخت فسیلی زغال سنگ است و دولت آلمان تحت تأثیر لابی ضدهسته ای، تصمیمی متعصبانه و غیرمنطقی گرفته است.
به گفته وزیر انرژی آلمان اما این نگرانیها بیمورد است و برنامه دولت بر این است که تا سال 2030 بیش از 80 درصد انرژی مصرفی آلمان از انرژیهای تجدیدپذیر تأمین شود.برای این منظور، اولاف شولتس صدراعظم آلمان خواستار نصب چهار تا پنج توربین بادی در روز در چند سال آینده شده است؛ این در حالی است که در سال گذشته فقط 551 توربین بادی در این کشور نصب شده است.سیمون مولر از اندیشکده آگورا انرژی ونده آلمان در این رابطه به خبرگزاری فرانسه گفته، علیرغم برنامهریزی برای پایان دادن به استفاده از انرژی هستهای، آلمان در 10 سال گذشته به اندازه کافی در زمینه توسعه انرژیهای تجدیدپذیر پیش نرفته است.
تحلیل خبر
جرات و جسارت، شرط لازم برای پیشرو بودن
وحید جعفری زاده - دانشجوی دکترای مهندسی کامپیوتر
جهان به سرعت در حال حرکت به سمت جلوست و روز به روز و بلکه لحظه به لحظه پدیدهها و فناوریهای جدیدی در جهان معرفی میشود که هر کدام ممکن است مسیر حرکت کل جهان را تغییر دهد. در این میان کشورها، شرکتها و افرادی موفقتر و به اصطلاح پیشرو هستند که جسارت و جرات برخی تغییرات بزرگ و اساسی را داشته باشند.
روزگاری، یکی از مهمترین ملاکهای توسعه یافتگی هر کشور، تعداد و قدرت صنایع آن کشور به شمار میآمد، اما امروزه میبینیم که کشورهای پیشرو جهان کم کم صنایع را حذف میکنند و به دیگر کشورها انتقال میدهند و به جای اینکه خود تولیدکننده باشند، فرایند تولید و صنعت را به دیگر کشورها میسپارند و به جای آن، خود، کارهای طراحی، پیش تولید و خدمات را انجام میدهند و به این ترتیب برخی از آثار منفی صنعتی بودن را حذف میکنند.
بحث انرژی نیز که همواره یکی از مهمترین مباحث جهانی و تکیه گاه بسیاری از قدرتهای جهان بوده و هست، از این قاعده مستثنی نیست. اگرچه سالهاست، بحث تولید انرژی از سوختهای تجدیدپذیر و سوخت پاک در جهان مطرح است، اما هنوز تولید انرژی با این روش، تقریباً در هیچ نقطه از جهان به عنوان روش اصلی یا تنها روش تولید و تأمین انرژی مورد استفاده قرار نمیگیرد و همچنان بسیاری از کشورهای پیشرفته از انرژی هستهای و سوختهای فسیلی به عنوان منبع اصلی استفاده میکنند.
کشور ما به دلیل قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی ایده آل و بهرهمندی از نور خورشید مناسب در اکثر روزهای سال و نیز داشتن وسعت لازم برای ایجاد مزارع خورشیدی، پتانسیل بسیار بالایی در تولید انرژی خورشیدی را داراست، به طوری که به عقیده کارشناسان اگر در این زمینه با برنامهریزی درست وارد عمل شویم، میتوانیم علاوه بر تأمین انرژی مورد نیاز داخل، یکی از بزرگترین صادرکنندگان انرژی پاک در جهان باشیم. البته قرار نیست ما اکنون، مانند آلمانیها تولید انرژی از نیروگاههای هستهای و سوخت فسیلی را کنار بگذاریم، اما باید از خیلی سال قبل تلاش جدی برای ورود پرقدرت و بلندمدت به عرصه بهرهبرداری از انرژی خورشیدی را آغاز میکردیم که اگر چنین کرده بودیم، در این سالهای اخیر با مشکل کمبود انرژی در فصل زمستان و تابستان و قطع گاز و برق مواجه نمیشدیم و مهمتر از آن، با صادرات این نوع انرژی، علاوه بر صادرات دیگر انواع آن، میتوانستیم شرایط اقتصادی خود را بهبود ببخشیم؛ همچنین با توجه به مشکلات اخیر زیست محیطی که گریبانگیر کشور شده و به باور کارشناسان ممکن است در سالهای آتی وضعیت بدتری را هم تجربه کنیم، حرکت به سمت تولید انرژی پاک، میتواند بسیار کمککننده باشد.
قابل انکار نیست که انرژی الکتریکی روز به روز فراگیرتر میشود و مصنوعات ساخت بشر نیز انرژی مورد نیاز خود را به صورت الکتریکی دریافت میکنند (مانند ماشینهای الکتریکی و هیبریدی)، بنابراین کشورهایی که جرات و جسارت لازم را برای حرکت به سمت تغییر این سیاست داشته باشند، میتوانند در آینده نزدیک کشورهای پیشرو جهان باشند.