استاندار فارس با اشاره به ضرورت جلوگیری از هدررفت منابع آبهای تجدید ناپذیر و آبهای زیرزمینی به ویژه در حوزه کشاورزی گفت: انتظار است که بحث تغییر الگوی کشت در استان با جدیت بیشتری از سوی متولیان امر دنبال شود.
به گزارش روزنامه طلوع به نقل از پایگاه اطلاعرسانی استانداری فارس، محمدهادی ایمانیه در جلسه ستاد گیاهان دارویی استان افزود: به رغم بارندگیهای نسبتاً خوبی که در یکی ۲ سال اخیر در استان داشتهایم اما در برخی نقاط استان از جمله شیراز کمبود آب همچنان احساس میشود و مشکلاتی را برای مردم ایجاد شده است.
وی ادامه داد: در همین شرایط در برخی نقاط استان شاهد هستیم که هنوز برخی محصولات پرآب بر مانند برنج توسط کشاورزان کاشت میشود و شیوه آبیاری غرقابی همچنان ادامه دارد.
ایمانیه اظهار کرد: با توجه به وضعیت آبی استان ضرورت دارد که کشت برنج در برخی مناطق به سرعت ممنوع شود.
استاندار فارس گفت: در مقابل و برای جلوگیری از وارد آمدن ضرر و زیان به کشاورزان، باید کشتهای جایگزین کمآببر اما دارای ارزش افزوده بالا را به آنها معرفی کنیم.
وی افزود: گیاهان دارویی با توجه به ارزش افزوده و سودی که برای کشاورز میتواند داشته باشد جایگزین مناسبی برای کشت برنج و دیگر محصولات پرآب بر است و در کنار این اگر قرارداد خرید محصولات هم با کشاورزان منعقد شود قطعاً استقبال خواهند کرد.
استاندار فارس، از دستگاههای متولی استان خواست که به بحث کشتهای جایگزین با جدیت بیشتری ورود کرده و مشخص کنند که چه محصولی جایگزین چه محصولی شود، کدام محصول مصرف آب کمتری دارد و کدام محصول دارای ارزش افزوده و سود بیشتر است.
تحلیل خبر
مدیریت آب در فارس و باید و نبایدهای آن
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
طی چند سال گذشته تاکنون در بیشتر مواقع استان فارس دچار تنش آبی هشداردهنده بوده است و مسئولان امر، با تشریح وضعیت نگرانکننده آبهای پشت سدها و سفرههای آب زیرزمینی راهکارهای گذرایی را ارائه کردهاند اما تاکنون راهکار جدی که بتواند در شرایط تنش آبی و بحرانی، استان را نجات دهد، عملیاتی نکردهاند. سال گذشته دستگاههای متولی اعلام کردند که 564 روستا در استان فارس مشکل کمبود آب دارند و بعضاً از طریق تانکهای آب سیار، آب آشامیدنی آنها تأمین میشود. همچنین ذخیره آب در پشت سدهای سلمان فارسی، درودزن، ملاصدرا، رودبال، تنگاب، ایزدخواست و چشمه عاشق به شدت کم شده و سد سیوند و خسویه ذخیره منفی دارند.
فارس استانی است که قویترین مراکز دانشگاهی و کارشناسان مجرب و زبده در حوزه آب دارد و نظرات و دیدگاههای آنها با یک جمع بندی علمی، میتواند رهگشای مشکلات آب شرب، آب کشاورزی و آب صنایع باشد.
اگر صاحب نظران و مدیران ذیربط با محوریت استانداری هرچه زودتر به راهکارها و راهحلهای پایدار و درازمدت در حوزه آب نرسند و آن را به تأخیر بیندازند، احتمال دارد روزی فرابرسد که دیگر از دست هیچ کس، کاری برنیاید و مشکلات آب، تبدیل به بحرانهای اجتماعی، اقتصادی، شغلی و حتی سیاسی امنیتی شود و قابل کنترل و مهار نباشد.
به نظر میرسد هر شخص حقیقی و حقوقی که دلسوز مردم و کشور و استان است باید این آینده خطرناک را از هم اکنون تصور کند و به سهم خود برای حل آن گامی جدی و حساب شده بردارد.
اینکه مسئولان در سطوح مختلف دائم بگویند «باید» این کار یا آن کار را بکنیم، اما هیچ خروجی و نتیجه عملیاتی نداشته باشد، فایدهای بر آن مترتب نیست. با «باید» و «شاید» نمیتوان یک کشور، یک استان و حتی یک روستا را نجات داد. هر چیزی طرح و برنامه و زمانبندی اجرا میخواهد و کوتاهی، سستی و تأخیر در آن عواقب ناگواری به همراه خواهد داشت.