وزیر آموزش و پرورش گفت: روی آوردن برخی بچه‌ها به مواد دخانی از مشکلات جدی ما شده است. همچنین کم میلی به مشارکت در کارهای عمومی از دیگر آسیب‌هایی است که در آینده جدی می‌شود.
رضامراد صحرایی وزیر آموزش و پرورش در گفت و گو با خبرنگار ایلنا در مورد برنامه‌های این وزارتخانه در خصوص انواع آسیب‌هایی که متوجه دانش آموزان است، توضیح داد: آسیب‌هایی که کودکان ما را تهدید می‌کند، همان آسیب‌هایی است که در سراسر جهان همه کودکان را تهدید می‌کند از جمله این آسیب‌ها، آسیب‌های جسمی حرکتی است؛ بچه‌ها کم تحرک شده‌اند و دنیای موازی پیدا کرده‌اند و فضای غیرواقعی که در دست هرکدام از آنها قرار گرفته، کودکان را وارد دنیایی با ناشناختگی بالا می‌کند که تبعات زیادی دارد.
وزیر آموزش و پرورش اضافه کرد: مطالعات نشان می‌دهد که آسیب‌های واقعی از فضایی مجازی شروع می‌شود حتی اگر بچه‌ها در فضای مجازی سالم هم زیاد سیر کنند، دچار مشکلات کم تحرکی، چاقی و سایر مسائل دچار می‌شوند.
صحرایی با بیان اینکه رسیدگی به این مسائل در قالب طرح «کاسپین ۵» در حوزه سلامت پیگیری و مطالعه شده، عنوان کرد: وضعیت چاقی کودکان و نوجوانان، کمبود برخی ویتامین‌ها، تنبلی چشم و… همه در طرح مذکور مورد توجه ویژه قرار گرفته است. دو هفته قبل نیز با وزیر بهداشت یک توافق نامه‌ای امضا کردیم که پیرامون بهداشت دهان و دندان کودکان، فقر برخی ریزمغذی‌ها، چاقی و کم تحرکی کودکان بوده است. وزیر آموزش و پرورش ضمن تاکید به اینکه حوزه آسیب‌زای دیگر در ارتباط با کودکان و نوجوانان، آسیب‌های اجتماعی است، افزود: این آسیب‌ها اتفاقاً خطرناک‌تر هم هستند و اتفاقاً در این زمینه نیز با همکاران اقداماتی را شروع کرده‌ایم. از جمله مهمترین اقدامات در این بستر، تقویت هویت جمعی و کار گروهی است. از دیگر اقدامات، برگزاری رویدادهایی است که بچه‌ها را درگیر کار کند. همین حالا به اردوگاه شهید باهنر سر بزنید؛ می‌بینید که هیچ وقت اردوگاه این حجم از تردد دانش آموزی را به خود ندیده است. روزانه چند هزار دانش آموز به اردوگاه‌ها رفت و آمد می‌کنند.
صحرایی مسابقات ورزشی در سطح دانش آموزی را راهکاری مهم در جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی دانست و گفت: امسال در مسابقات ورزشی نوجوانان ما وزنه‌بردار دختری داشتیم که مقام جهانی آورد. استعدادیابی‌هایی نیز در همین زمینه وجود دارد و این اقدام از دوران کودکی شروع شده و تا مقطع دبیرستان نیز دنبال می‌شود. همه این موارد در کنار بحث وجود نیروی مشاوره در مدرسه مورد توجه و تاکید
است. او ادامه داد: مشاوره در مدرسه بحث بسیار مهمی است که ما متاسفانه از این سمت آسیب دیده‌ایم و به تعداد قابل توجهی مشاور در مدرسه نیاز داریم. دانش آموزان به فردی امین در مدرسه احتیاج دارند که هر وقت احساس نیاز کردند به او مراجعه کنند. از اشکالات فعلی کار ما این است که مشاور کافی در مدرسه نداریم. جذب مشاوره از برنامه‌های ما در حیطه جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی دانش آموزی است که در نیمه دوم سال جذب مشاوره خواهیم داشت و ۱۱ هزار مجوز داریم و تلاش می‌کنیم به ۲۵ هزار نفر برسد.
او افزود: این مشاوران مستقر در مدرسه کمک بسیاری خواهند کرد و دانش آموزان به آنها مراجعه می‌کنند و حتماً در نقطه شروع یک آسیب می‌توانند مداخله مثبت داشته باشند. روی آوردن برخی بچه‌ها به مواد دخانی از مشکلات جدی ما شده است. همچنین کم میلی به مشارکت در کارهای عمومی از دیگر آسیب‌هایی است که در آینده جدی می‌شود.
صحرایی در پایان یادآوری کرد: ما برای همه این موارد در حوزه تربیتی وزارت آموزش و پرورش برنامه‌ریزی جدی کرده‌ایم.
تحلیل خبر
چگونه می‌توان نوجوانان و جوانان را از آسیب‌های اجتماعی نجات داد؟
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
مهمترین وظیفه ی نه تنها آموزش و پرورش بلکه حکومت و نهادهای غیرحاکمیتی همچون حوزه‌های علمیه این است که نگذارند نوجوانان و جوانان کشور به سمت آسیب‌های اجتماعی گرایش پیدا کنند. سخن وزیر آموزش و پرورش که: «روی آوردن برخی دانش آموزان به مواد دخانی (دود) از مشکلات جدی ما شده است» هشدار تلخی است. باید بدانیم که «نشاط، شادابی و امید به آینده» در نوجوانان و جوانان باعث می‌شود که آنها به سمت عوامل انحرافی همچون دخانیات و مواد مخدر نروند.
حال مجموعه عوامل حکومتی و غیرحکومتی باید بررسی کنند ببینند که چه شرایطی در جامعه، مدرسه و خانواده موجب می‌شود که نشاط، شادابی و امید به آینده از جوانان سلب شود و به جای آن پژمردگی، یاس و نومیدی جایگرین شود.
چه کار باید کرد تا همه انرژی و پتانسیل آنان صرف امید به
آینده بهتر شده و برای رسیدن به آن، همه توانایی خود را بکار گیرند و فرصت پرسه زدن پیرامون آسیب‌های اجتماعی از جمله دخانیات را نداشته باشند؟
جوانان باید نشاط و شادابی را در کجا و چگونه بدست آورند و فرصت‌های جوانی‌شان را تبدیل به تهدید نکنند؟
منابع نشاط، شادابی و امید به آینده بهتر شامل رقابت علمی، مطالعه کتاب، ورزش، تفریح سالم، مهارت آموزی، سرگرمی‌های مفید، افزایش توانایی مالی خانواده‌ها، اردوها و مسافرت‌های جذاب، جشن‌ها و سرورهای محلی و ملی، فیلم‌ها و تئاترهای جذاب، الگوسازی از تحصیل کردگان با شغل‌های مناسب، زمینه سازی برای ازدواج‌های آسان، دور کردن جامعه از تنش‌های اقتصادی ویرانگر، نشان دادن چهره عقلانی و منطقی از دین به آنان، زدودن و پالایش اعتقادات مردم از خرافات، جایگزینی رحمت و مهربانی به جای خشونت و درگیری اجتماعی، انتشار اخلاق و معنویت واقعی و عملی در جامعه، ایجاد هسته‌های مطالعاتی در کتابخانه‌ها و مدارس، آگاه کردن آنها از عواقب آسیب‌های اجتماعی به طرق مختلف، گوش دادن به نظرات و دیدگاه‌های آنان و همدلی و همفکری با آنها، پذیرش انتقادات و پاسخ دادن منطقی به آنان و ...
اگر مسئولان دست روی دست بگذارند و یا با روش‌های گذشته و خسته کننده، بخواهند آسیب‌های اجتماعی را از جوانان دور کنند یقیناً به نتیجه مطلوب نخواهند رسید. آنچه ذکر شد سرنخ‌هایی است که اگر به درستی دنبال شود، امید رسیدن به نتایج قابل قبول، در آنها متصور است.