قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی گفت: برنامه ما این است که قیمت گوشت قرمز را به سطح قیمتهای سال گذشته برسانیم.
به گزارش ایرنا،علیرضا پیمان پاک در برنامه تلویزیونی اظهار داشت: عرضه گوشتهای تنظیم بازار از دو هفته گذشته در استانهای تهران، البرز و خراسان رضوی شروع شده است و در نظر داریم با افزایش حجم واردات، عرضه آن را به سایر استانها تعمیم دهیم.
وی با تاکید براینکه گوشت قرمز به وفور وجود دارد، افزود: از مردم میخواهیم اگر موردی در کمبود عرضه گوشت قرمز مشاهده کردند گزارش دهند و نظارت در تمام فروشگاههای زنجیرهای انجام میشود.
قائم مقام وزیر جهاد گفت: ۱۰ درصد گوشتهای تنظیم بازار در میادین میوه و ترهبار و ۹۰ درصد مابقی در فروشگاههای زنجیرهای عرضه میشود.وی بیان کرد: در هفته گذشته به غیر از روزهای تعطیل واردات انجام شده و حدود ۱۵۰ تن افزایش واردات داشتیم.
پیمان پاک تصریح کرد: در اواخر ماه آینده و اواسط آبان ماه ثبات بر بازار گوشت برقرار میشود و برنامهریزی کردیم سطح قیمت گوشت قرمز به سطح قیمتهای سال گذشته بازگردد یعنی لاشه گوسفندی با قیمت ۳۳۰ هزار تومان در عمدهفروشیها و ۳۸۰ هزار تومان در خردهفروشیها عرضه شود.
تحلیل خبر
ناراحت از گذشته، نگران آینده
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
واقعیت تلخ این است که مردم در چند دهه گذشته تجربه کردهاند که قیمت کالاها و خدمات، پیوسته در مسیر فزونی و تصاعد بوده و هیچکدام به سالها و دهههای قبل بازگشت نداشته است. این که
قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی اینک وعده بازگشت قیمت گوشت به قیمت سال گذشته میدهد برای همه مردم، تعجبآور وغیرقابل باور است.
کسانی که بیش از 40 سال از دوران عمر خود را پس از پیروزی انقلاب گذراندهاند به یاد میآورند که مرحوم هاشمی رفسنجانی در دوران ریاست جمهوری خویش، موقعی که قیمت گوشت در حال افزایش بود و از کیلویی 250 تومان بالاتر میرفت، در خطبه نماز جمعه تهران گفت: اگر قیمت گوشت به کیلویی 500 تومان هم برسد، جا دارد و غیرواقعی نیست (دقت کنید 500 تومان، نه 500 هزار تومان) آن زمان نه ایشان و نه مردم، اصلاً تصور نمیکردند که زمانی فرابرسد که قیمت گوشت هر کیلو از مرز 500 هزار تومان هم فراتر برود! یعنی بیشتر از 1000 برابر!
حال به قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی میگوییم برگشت قیمت گوشت به قیمت سال گذشته یعنی 380 هزار تومان به ازای هر کیلو، ضمن اینکه اقدام پسندیدهای است اما دقت داشته باشید که این قول شما در حافظه تاریخ میماند و سالهای آینده، مردم آن را محک میزنند تا ببینند چقدر این سخن واقعیت داشته و اگر تحقق یافته، چقدر استمرار داشته است.
البته مردم ناراحت از افزایش قیمتهای نجومی «همه کالاها و خدمات» در سالهای گذشته و نگران این روند در سالهای آینده هستند. کمترین حق مردم و مطالبه آنها از مسئولان این است که حداقل قیمت کالاهای اساسی همانند قیمت برنج، روغن، گندم، گوشت، مرغ، آرد، شکر، ماست، شیر، پنیر و ... که با سلامتی و حفظ حیات آنها رابطه مستقیم دارد، به قیمت سال 1400 برگردانند. آیا این خواسته زیادی است؟!
در اینجا نه سخن از توسعه و پیشرفت چشمگیر است نه رفاه صددرصدی، بلکه سخن از تأمین نیازهای اولیه زیستی مردم در حد «بخور و نمیر» است!
ناگفته نماند که با پس دادن 6000 دلار از پولهای ایران، آن هم در قبال کالاهای غیرتحریمی همانند غذا و دارو، وقت مناسبی است تا دولت این خواسته حداقلی مردم را عملی سازد و فشار را از روی شانههای مردم به ویژه قشر ضعیف و متوسطه جامعه کم کند.