مرجع تقلید شیعیان گفت: امروز در کشور ما بعضی از بانکها و مؤسسات با دریافت بعضی از عناوینی که مصداق ربا است در حال دریافت ربا هستند و مردم را بیچاره کردهاند.
به گزارش خبرگزاری مهر، آیتالله حسین نوری همدانی، در دیدار با شماری از محققان تفسیر قرآن که در قم انجام شد، اظهار کرد: علمای بزرگ معمولاً به خاطر شرایط زمان بیشتر به مباحث روایی پرداختند، شاید در آن زمان لازم بود تا بر اساس آن روایات صحیح، تفسیر حقیقی از آیات در آینده استفاده شود.
وی با تاکید بر اینکه باید ما پاسخ تهمتهایی که در تفاسیر عامه به ما زده شده است را در یک فضای علمی و استدلالی بدهیم و دلایل خود را بیان نمائیم، افزود: ما همانطور که امام راحل و قبل آن آیتالله العظمی بروجردی فرمودند قائل به تقریب هستیم ولی به آن معنی نیست که حقایق و دلایل خود را کتمان کنیم، در طول تاریخ فضای مناظره بوده است در عین اینکه به عقاید هم احترام میگذاشتند و از اهانت به هم پرهیز داشتند.
مرجع تقلید شیعیان در ادامه تصریح کرد: قرآن کتابی است که پیامش تاکنون به درستی به دنیا نرسیده و هر آنچه که هم رسیده، طبق تفاسیر دیگران بوده است.
وی حرکت امام راحل را برگرفته از قرآن دانست و نتیجه آن را این انقلاب با عظمت توصیف کرد و گفت: نگهداری از آن هم باید بر اساس تعالیم قرآن باشد ولی متأسفانه نه تنها هنوز به بعضی از دستورات قرآن عمل نمیشود بلکه خلافش در حال انجام است. استاد عزیز و بزرگوار ما مرحوم علامه طباطبایی بعد از عمری در کنار قرآن بودن فرمودند: دو گناه را در قرآن بالاترین گناه دیدم یکی دوستی کفار و دیگری ربا، امروز در کشور ما بعضی از بانکها و مؤسسات با دریافت بعضی از عناوینی که مصداق ربا است در حال دریافت ربا هستند و مردم را بیچاره کردند هرچه هم میگویم توجه نمیکنند مردم به ما نامه مینویسند و استفتائی به ما میرسد ما هم میگویم حرام است اما گوش شنوایی نیست؛ البته گزارش میدهند ما درست کردیم ولی در عمل در حال انجام است و شاید هم علتش عدم نظارت باشد.
آیت الله نوری همدانی اظهار کرد: قرآن با فقر و جهل و بی عدالتی به شدت مخالف است و انتظار این است که مسئولان به اینها رسیدگی کنند و نگذارند به این انقلاب و نظام آسیب برسد. دشمن در حال تبلیغات گسترده علیه انقلاب و اصل اسلام است و بدانید اگر به وظیفه عمل نکنیم این تبلیغات اثر خواهد گذاشت، همین تبلیغات؛ فضایی ایجاد کرد تا عدهای بخواهند انتقام خود را از امام بگیرند ولی به جوانان عزیز که امام را ندیدهاند و یا به خاطر کوتاهیهای صورت گرفته آن مرد الهی را نشناختند عرض میکنم امام مردی بود که جز خدا با کسی معامله نمیکرد، در ولایت اهلبیت (علیهمالسلام) ممتاز بود و دلش مملو از محبت مردم بود.
وی اضافه کرد: بنده همان اعتقادی که از اول به راه امام داشتهام امروز بیشتر معتقدم چون هدف ایشان را الهی میدانم و اعتقاد ایشان بود که این انقلاب زمینهساز ظهور بشود، بر این اساس بنده از اصل نظام و انقلاب و ولایت فقیه حمایت صریح میکنم البته مشکلات و ضعفها را به صراحت بیان میکنم و معتقدم مردم بسیار خوب هستند و باید قدر آنها را دانست و به آنها خدمت کرد و مشکلات شأن را حل نمود کلام امام که فرمود: مردم ولی نعمت ما هستند را مسئولان در عمل در نظر بگیرند.
تحلیل خبر
کاربانک ها بالاخره ربا و گناه است یا نیست؟
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
تاکنون بارها مراجع تقلید با عبارات و جملات گوناگون، از ربوی بودن برخی داد و ستدهای بانکی سخن گفته و حتی بر حرام بودن آن فتوا دادهاند ولی به قول آیت الله نوری همدانی گوش شنوایی وجود نداشته است. ایشان گفته است: «امروز در کشور ما بعضی از بانکها و مؤسسات با دریافت بعضی از عناوینی که مصداق ربا است در حال دریافت ربا هستند و مردم را بیچاره کردهاند هرچه هم میگوییم توجه نمیکنند. مردم به ما نامه مینویسند و استفتائی به ما میرسد ما هم میگوییم حرام است اما گوش شنوایی نیست؛ البته گزارش میدهند ما درست کردیم ولی در عمل در حال انجام است و شاید هم علتش عدم نظارت باشد» حال مردم میگویند در چنین حالتی که مسئولان ذیربط، حتی به فتاوای مراجع تقلید توجه و عمل نمیکنند تکلیف چیست؟ مردم چه باید بکنند؟ آیا مراجع بیش از این، وظیفهای در قبال بیتوجهی به مسائل شرعی ندارند؟ مردم هم باید این فتواها را نادیده بگیرند؟ از یک طرف بانکها در چارچوب حکومت اسلامی وظایف شرعی و قانونی خود را انجام میدهند و برای خود حجت شرعی دارند، از طرف دیگر مراجع تقلید آن را حرام میدانند حال مردم بین این تضادهای آشکار چه باید بکنند؟ آیا ملاک شرعی بودن، نظرحکومت اسلامی است یا نظر و فتاوای مراجع تقلید؟
حلال و حرام بودن این امور را چه کسی باید مشخص کند؟ آیا بهتر نیست برای رفع این تعارضات و خارج کردن مردم از سردرگمی، مراجع تقلید و ولی فقیه در نشست مشترکی و با تشکیل شورای فقهی یا هر روشی که خود صلاح میدانند این مشکلات را حل کنند؟
اگر واقعاً به دنبال فتواها، عنصر «گناه» معنا پیدا میکند چرا باید یک ملتی را گناهکار دانست در حالی که خودشان هیچ دخالتی در «گناه بودن یا گناه نبودن آن» نداشتهاند؟
یکی از جاهایی که اعتقادات مردم سست میشود و در مصادیق و محدوده گناهان به شک میافتند همین موارد است. متاسفانه به دنبال اینگونه مسائل، در زوایای اذهان مردم اتفاقات خطرناکی میافتد که هیچ کس مسئولیت آن را نمیپذیرد و هر کس دیگری را مقصر قلمداد میکند.