رئیس جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه «تکمیل عنوان شورای عالی جوانان به شورای عالی نوجوانان و جوانان» را برای اجرا ابلاغ کرد.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از شورای عالی انقلاب فرهنگی، رئیسجمهور، در نامهای به نهاد ریاست جمهوری، شورای عالی جوانان و وزارت ورزش و جوانان، ماده واحده «تکمیل عنوان شورای عالی جوانان به شورای عالی نوجوانان و جوانان» را که در جلسه ۸۹۰ مورخ ۱۶ آبان ۱۴۰۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است، برای اجرا ابلاغ کرد.
متن این ابلاغیه به شرح زیر است:
نهاد ریاست جمهوری
شورای عالی جوانان
وزارت ورزش و جوانان
ماده واحده «تکمیل عنوان شورای عالی جوانان به شورای عالی نوجوانان و جوانان» که در جلسه ۸۹۰ مورخ 16/08/1402 شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است، به شرح ذیل برای اجرا، ابلاغ میگردد:
«ماده واحده- عنوان «شورای عالی جوانان» (موضوع مصوبه جلسه ۲۸۷ مورخ 06/05/1371 شورای عالی انقلاب فرهنگی و اصلاحات بعدی آن) به عبارت «شورای عالی نوجوانان و جوانان» تکمیل میگردد و اساسنامه جدید آن به منظور تسّری شمول اهداف و وظایف مربوط به دوره نوجوانی، توسط دبیرخانه شورای مذکور تکمیل و برای تصویب به شورای عالی انقلاب فرهنگی پیشنهاد و ارائه میگردد».
سید ابراهیم رئیسی
رئیس جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی
تحلیل خبر
شورایی که میخواهد به نیازهای بیش از 30 میلیون نوجوان و جوان پاسخ دهد
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
اضافه کردن عنوان «نوجوان» به «شورای عالی جوانان» و تسّری شمول اهداف و وظایف مربوط به دوره نوجوانی به آن، از سه جهت قابل مداقه و بررسی است:
جهت اول: زمانی که حوزه مسئولیت سازمانی، گسترش مییابد؛ آن هم گسترشی در مقیاس چند میلیونی جمعیت، نیازمند برنامهریزی و اجرای بسیار قویتر و توانمندتری است. آمار نوجوانان در سال 1401 حدود 11 میلیون نفر اعلام شد (آفتاب نیوز 8/8/1401) اگر این آمار را به آمار جوانان اضافه کنیم، آنگاه به گستردگی جامعه هدف، بیشتر پی میبریم. آمار جوانان نیز در سال 1401 را بیش از 21 میلیون نفر ذکر کردهاند (شرق-14/12/1401). حال باید دید مسئولان و متولیان شورای عالی نوجوانان و جوانان، چه برنامههایی برای این جمعیت بیش از 30 میلیونی دارند. آمار سنگین این جمعیت فقط به لحاظ کثرت کمیت آن نیست بلکه کیفیت، حساسیت و پیچیدگی نیازهای روحی، روانی، جسمانی و عاطفی نوجوانان و جوانان از اهمیت بالایی برخوردار است که در برنامهریزی و مدیریت باید به آن توجه ویژهای شود.
جهت دوم: به یقین این شورا، مدیریت به روز، پیشرفته و متناسب با ویژگیها، خواستهها و مطالبات نوجوانان و جوانان بیش از 30 میلیونی را میطلبد و خطر آنجاست که مدیریت این شورا خود را محدود به روحیات تعداد اندکی کند و خطرناکتر زمانی است که خواستهها و روحیات خود را (بزرگسالان و میانسالان) ملاک و معیار خواستهها و روحیات این خیل عظیم نوجوانان و جوانان قرار دهد. برآوردن نیازهای بیش از این 30 میلیون نفر باید هدف اصلی شورای عالی باشد.
جهت سوم: روانشناسان و صاحب نظران بین دوره نوجوانی و جوانی، با همه مشابهتها، اما تفاوتهایی قائلند که برنامهریزی جداگانه برای هر کدام نیاز دارد. تفاوت در سه حوزه شناختی، عاطفی و روانی - حرکتی از مهمترین آنهاست که تبیین و تحلیل جداگانهای میطلبد. مدیریت شورای عالی باید با محوریت این تفاوتها، پا به میدان عمل بگذارد به نحوی که پس از گذشت یک سال، نوجوانان و جوانان و خانوادههای آنها، آثار این مدیریت را بتوانند ببینند و تأیید کنند.