مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران با بیان اینکه مصرف سوخت خودروهای تولیدی نسبت به میانگین جهانی بالا است، گفت: اگر خودروها با استاندارد بینالمللی تولید میشد، مصرف بنزین به ۶۰ میلیون لیتر در روز کاهش مییافت و میتوانستیم روزانه ۵۰ میلیون لیتر صادرات داشته باشیم.
جلیل سالاری در گفتوگو با خبرنگار ایرنا با اشاره لزوم ایجاد تنوع در سبد سوخت کشور، اظهار کرد: بر کسی پوشیده نیست که باید به سمت تنوع سبد سوختی حرکت کنیم؛ در حال حاضر نزدیک به ۳۵ میلیون لیتر ظرفیت CNG در کشور وجود دارد که باید از آن استفاده کرد.
وی افزود: ناوگان حمل نقل عمومی هم فرسوده شده و مصرف آن بالا است؛ همچنین بررسی پیمایش کارتهای سوخت نشان میدهد مصرف سوخت خودروهای جدید بالاست و میتوان با استفاده از ظرفیت سیانجی بخشی از ناترازی بنزین را برطرف کرد.
معاون وزیر نفت ادامه داد: کیتهای نسل ۵ خودروهای دوگانهسوز دارای راندمان و شتاب بالا و مصرف پایین هستند که در حال حاضر در کشور تولید میشود؛ از طرفی مصرف خودروهای کشور نسبت به میانگین جهانی بالا است و با استاندارهای بینالمللی فاصله زیادی
داریم.سالاری گفت: سالانه ۲ میلیون خودرو به تعداد خودروهای کشور اضافه میشود که معادل ۵ تا ۶ میلیون لیتر به مصرف بنزین اضافه میکند. این عدد معادل تولید یک روز پالایشگاه تهران است؛ لذا باید به سمت بهینهسازی مصرف سوخت، بهسازی و نوسازی ناوگان عمومی و جادهای حرکت کنیم.
وی با بیان اینکه باید به سمت تولید خودرو مطابق با استانداردهای بینالمللی حرکت کنیم، بیان کرد: مصرف بنزین در کشور به صورت میانگین برابر با ۱۱۶ میلیون لیتر در روز است که اگر خودروها با استاندارد بینالمللی در کشور تولید میشد، مصرف بنزین در کشور ۶۰ میلیون لیتر در روز بود و میتوانستیم ۵۰ میلیون لیتر در روز صادرات داشته باشیم.
تحلیل خبر
ضرری که پایان ندارد؛ سالانه 32/400/000/000/000 تومان خسارت
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
در شماره اخیر روزنامه طلوع، به تحلیل عدم جدیت در واردات خودرو پرداختیم و تاکید کردیم که بهرهمندی از خودروهای ایمن و باکیفیت استاندارد جهانی، حق مردم ایران است.
امروز معاون وزیر نفت از زاویه دیگری به خودروهای بی کیفیت تولید وطنی نگاه کرده و گفته است: «اگر خودروها با استاندارد بین المللی تولید میشد، مصرف بنزین به 60 میلیون لیتر در روز کاهش مییافت و میتوانستیم روزانه 50 میلیون لیتر صادرات داشته باشیم»
خودروهای تولید داخل علاوه بر خسارتهای جانی و مالی زیاد که به مردم تحمیل کردهاند، به علت مصرف زیاد بنزین که تقریباً 2 تا 4 برابر میزان مصرف خودروهای کم مصرف خارجی است، ضررهای زیاد مالی نیز به مردم و دولت زدهاند. مردم هنگام استفاده از خودروی خویش، باید چند برابر بیشتر از خودروهای خارجی، پول بنزین بدهند و با همین ضریب هم، هوای اطراف خود را آلوده کنند و با بیماریهای تنفسی و قلبی و عروقی دست و پنجه نرم کرده و پول دیگری هم بابت این نوع بیماریها بپردازند. از طرف دیگر دولت هم باید هزینههای چند برابری جهت تأمین اضافه مصرف بنزین بدهد که اگر مجبور شود از خارج وارد کند، با مشکلات ارزی نیز مواجه خواهد شد و در کسری بودجه اثرگذار خواهد بود. به قول معاون وزیر نفت اگر خودروهای تولیدی داخل با استانداردهای بینالمللی تولید میشدند جلوی هدررفت روزانه 60 میلیون لیتر بنزین گرفته میشد. با یک حساب سرانگشتی اگر هر روز 60 میلیون لیتر بنزین هدر رود و با کمترین قیمت که لیتری 1500 تومان است محاسبه کنیم روزانه 000/000/000/ 90تومان خسارت به مملکت وارد میشود (000/000/000/ 90= 1500 × 000/000/ 60) این میزان مصرف در یک ماه معادل 000/000/000/ 700 /2 تومان و در یک سال برابر با 000/000/000/ 400/ 32 تومان میباشد. اگر این میزان عظیم بنزین دود نمیشد و به هوا نمیرفت و به کشورهای دیگر صادر میشد، نه فقط ضرر فوق الذکر را نداشتیم بلکه معادل آن، ارز وارد کشور شده، در خدمت پیشرفت و رفاه ملت قرار میگرفت.
حال سؤال اصلی و منطقی این است؛ چرا صنعت خودروسازی ما که این قدر عملکرد «خسارت باری» برای ملت و دولت دارد باید به این شیوه به کار خود ادامه دهد؟ این ضررها که به «روز» و «ساعت» و «دقیقه» و «ثانیه» قابل محاسبه است و همه هم از آن اطلاع دارند، چه سرنوشتی را برای کشور رقم خواهد زد؟!