نماینده مردم شیراز در مجلس از معضل خریدوفروش مدرک تحصیلی در جامعه خبر داد و آن را نگرانکننده دانست. به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، مسعود رضایی در مراسم هماندیشی دانشگاهیان با نمایندگان مردم شیراز از دانشجویان و مردم خواست مطالبه گری از مسئولان را بهعنوان یک مهم در جامعه دنبال کنند و اظهار داشت: در کنار بسیاری از اخلاقهای ناپسندی که در جامعه شکلگرفته خریدوفروش مدرک به یک معضل تبدیلشده و هرروز درحال افزایش است. نماینده مردم شیراز در مجلس با اشاره به اینکه در بدو پیروزی انقلاب اسلامی مسئولان تلاش داشتند از مدرکگرایی پرهیز شود و به علم و دانش توجه بیشتری صورت بگیرد افزود: هماینک شاهد هستیم این موضوع به یک شعار تبدیلشده و از این خواسته بهحق دور شدهایم. رضایی پدیده انتفاعی در دانشگاه را یک آفت در علم و تحصیل دانست و گفت: بر اساس گزارشها شاهد هستیم هر دانشکده در صورت نیاز بدون توجه به داشتههای علمی، با برپایی یک کانکس و کلاس، دانشجو جذب میکند. فرجالله رجبی دیگر نماینده مردم شیراز در مجلس در این مراسم افزود: درگذشته افراد برای پیشرفتهای تحصیلی باید سختیهای فراوانی را تحمل میکردند. وی گفت: امروز سلسله موارد پیشرفتهای تحصیلی برچیده شده و سبب شده در اغلب دانشگاههای مطرح مهندسی تکنسینهای واقعی از آن دانشگاه فارغالتحصیل نشوند.
تحلیل خبر
بهخوبی به یاد دارم که مرحوم دکتر لطفعلی صورتگر ادیب و شاعر برجسته و رئیس دانشگاه شیراز در دوران پیش از انقلاب، تکیهکلامی داشت که در بیشتر صحبتها و سخنرانیهای خود آن را به کار میبرد. این تکیهکلام «ما برای اخذ مدرک آمدیم؛ نی برای درک مطلب آمدیم» را همواره بهطعنه خطاب به شماری از دانشجویانی که صرفاً برای گرفتن مدرک به دانشگاه آمده بودند، میگفت. همچنین به خاطر دارم که بعدازظهر یک روز هنگامیکه نشریات و روزنامههای دکه روزنامهفروشی جلو دانشگاه را نظاره میکرد، خطاب به روزنامهفروش گفت: چرا به دانشگاه نمیآیی؟ وی پاسخ داد که من هنوز دیپلم نگرفتهام. دکتر صورتگر به شوخی نیز گفت: خوب! تو بیا دانشگاه بعداً دیپلمت را خواهی گرفت! که اشاره به مدرکستایی و مدرکگرایی داشت.
این در حالی بود که مانند امروز شاهد هرجومرج در اوضاعواحوال بعضی از دانشگاهها و مراکز آموزش عالی نبودیم.
درهرصورت چنانچه فکری به حال وضعیت بهوجودآمده نشود، بدون شک باید منتظر افزایش شمار لیسانسهها و فوق لیسانسهها و... کمسواد و بیسوادی باشیم که تنها با تکیهبر مدرک، مسندهایی را بهدست خواهند گرفت که سرنوشت کشور با آنها گره خورده است.
البته نباید گناه مدرکگرایی و مدرکستایی را تنها بر گردن تشنگان و جویندگان آن انداخت چراکه قوانین، ضوابط و مقررات گوناگون و همچنین ایجاد درآمدهای آنچنانی! از قبل این وضعیت، راهی را جز دنبال کردن این رویه و روند برای مردم بهویژه جوانان ما باقی نگذاشته و جامعه را ملزم به طی کردن یا این مسیر و یا یافتن حامیانی از نژاد خوبها کرده و امروزه آنچه که از اهمیت چندانی برخوردار نیست، عشق به دانش و دانستن و داشتههایی از جنس ذوق و هنر، معلومات، تبحر و تخصص واقعی و عینی است.