مدیر گروه اخلاق پزشکی و فلسفه سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: ساختن بیمارستان و مراکز بهداشتی، درمانی در آینده با پیدایش تکنولوژی‌های جدید دیگر امر خیر نیست چون درمان به‌طرف خانه معطوف و درمان در خانه راهکار گریزناپذیر آینده نزدیک می‌شود.
دکتر سید ضیاءالدین تابعی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تجمع افراد در محل بیمارستان به دلایل عاطفی، روانی و اقتصادی در شرف از بین رفتن است و در آن شرایط متأسفانه به‌جا گذاشتن ساختمان که دارای عمری محدود است، خیر پایدار و باقیات‌صالحات نخواهد بود.
این استاد و عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز نظر خیرین را به تأمین هزینه‌های نیازهای پیش روی جامعه ازجمله پژوهش معطوف داشت و گفت: کمک به پژوهش و آموزش تکنولوژی‌های جدید خیر پایدارتر و جهان مشمول‌تری از احداث بیمارستان است. تابعی ادامه داد: در پزشکی آینده تکنولوژی کمتر از 50 درصد در سلامت انسان‌ها مؤثر است و 50 درصد بقیه باید از اراده و شناخت بیمار برای پیشگیری و درمان استفاده کرد.
مسئول هیئت‌امنای خیرین سلامت مراقبت در خانه ادامه داد: کمک به درمان در خانه نسبت به ساختن بیمارستان درمانگاه و حتی دانشکده پزشکی خیر پایدارتر و باقیات‌صالحات بهتر خواهد بود چون یک جریان فکری و معنوی است.
این استاد دانشگاه گفت: با پیشرفت‌های علم پزشکی امید به زندگی افزایش‌یافته ولی متأسفانه با پدیده افزایش سن، بیماری‌های مزمن و کمبود امکانات بیمارستانی رنج بیماران و خانواده‌ها افزایش‌یافته است بیمارانی که دیگر با امکانات فعلی، پزشکی قادر به درمان آن نیست در روزها و ماه‌های پایانی عمر، کرامت انسانی آنها که روزی مورداحترام همگان بوده خدشه‌دار می‌شود.
تابعی گفت: در سطح بین‌المللی تفکر ادامه درمان در خانه (Home Care) موردتوجه قرارگرفته است؛ اما متأسفانه در جامعه ما این موضوع موردتوجه جدی قرار نگرفته و امید است با همکاری فکری، اجرایی، اقتصادی خیرین این کار مهم در شهر شیراز و در استان فارس دنبال شود و امکان درمان در خانه فراهم آید.
به گفته وی رجوع بیماران به درمانگاه و مطب و همچنین بستری شدن در بیمارستان از رهاوردهای طب فعلی است که از ابتدای دوره رنسانس آغاز شده است البته قبل از رنسانس در کشورهای باسابقه فرهنگی نظیر ایران بیمارستان یا دارالشفا موجود بوده ولی با وسایل و امکانات کلینیکی امروزی نبوده‌اند. وی گفت: اطبای قدیم و حکما نیز اغلب بیماران سخت را در منزل معاینه و مداوا می‌کرده‌اند. استقبال مردم از این روند تا اواخر قرن بیستم ادامه داشت با به وجود آمدن امکانات کلینیکی ازیک‌طرف و افزایش بیماران مجدداً تفکر درمان در خانه و حتی پزشک خانواده که بیماران را در خانواده معاینه و درمان کنند رواج یافته است و حتی بعضی از بیماری‌ها که بعد از عمل جراحی مدت طولانی در بیمارستان بستری می‌شدند سرپایی درمان می‌شوند.
مدیر گروه اخلاق پزشکی و فلسفه سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: درمان در خانه امروزه برای بیمارانی به کار می‌رود که نگهداری آنها در بیمارستان ضروری نیست و حتی خطرناک است، این بیماران در معرض عفونت‌های بیمارستانی قرار دارند و از طرفی احتیاج به مراقبت‌های پزشکی و پرستاری و مددکاری‌های روانی و اجتماعی دارند. لذا تفکر درمان در خانه موردتوجه قرارگرفته و رو به گسترش است.
تابعی افزود: درمان در خانه در ایران در کنار اقدامات کوچک به‌عنوان یک حرکت بزرگ مردمی و فرهنگی شروع شده است و این حرکت فرهنگی، علمی، معنوی و دینی را باید گسترش داد.
تحلیل خبر
وجود خیران و نیک‌اندیشان در کشور ما به‌ویژه در سطح استان پهناور فارس، همواره زبانزد بوده و مشاهده شمار بسیار املاک موقوفه در فارس و شیراز حاکی از همین واقعیت انکارناپذیراست. خیران بنابر مقتضای زمان و نیازهای روز جامعه اقدام به کارهای خیری کرده‌اند که برای آنان دارای اهمیت‌های ویژه بوده است.
باورهای عمیق دینی و مذهبی و تمایل بسیار به گسترش مکتب رهایی‌بخش اسلام و مذهب شیعه جعفری، بسیاری از خیران را در دوران گذشته متمایل به ساخت مسجد می‌کرد که امروز برای ما به‌وضوح قابل‌مشاهده است. از ابتدای انقلاب نیز رویکرد نیک‌اندیشان جامعه بنابر نیاز روز جامعه به مدرسه‌سازی متمایل شد و تا آنجا پیش رفت که دیگر دولت‌ها در این زمینه آن‌گونه که در شرح وظایف آنها بوده، تخصیص بودجه نداده‌اند و همواره به انتظار یاری خیران نشسته‌اند.
از سوی دیگر شمار بالای مساجد و عدم بهره‌مندی شایسته از آنها، ذهن و فکر خیران را به سمت‌وسوهای دیگری می‌کشاند که در سطح جامعه نمود بسیاری دارد.
مسائل، مشکلات و معضلاتی که امروز گریبان‌گیر مردم شده، ازجمله بیکاری، گرانی، رکود و... اندیشه‌های پاک و خیران را متمایل به اقدامات دیگری می‌کند تا بتوانند نام نیک و توشه آخرت را آن‌گونه که شایسته‌تر و بایسته‌تر است برای خود فراهم و اندوخته کنند.
البته در مسیر خیراندیشان جامعه موانع و نگرانی‌هایی نیز به وجود آمده که برای رفع و دفع آنها باید هرچه زودتر چاره‌اندیشی شود، ازجمله وجود مراکزی که به‌عنوان خیریه دست‌به‌کارهای غیرخیرخواهانه زده‌اند و از نام‌ها و عناوین مقدس و محترم سوءاستفاده‌های بسیار کرده و ذهنیت‌های منفی بسیاری را به ذهن و فکر جامعه تزریق و تحمیل کرده‌اند.