رئیسجمهور با تاکید بر اینکه برگزاری نشست قطر میتواند آغاز اقداماتی برای انسجام و تأمین امنیت منطقه باشد، اظهار کرد: این روند میتواند ارتباطات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و علمی را هم در بین کشورهای اسلامی افزایش دهد و اختلافات مسلمانان نیز برطرف شود.
به گزارش ایسنا، مسعود پزشکیان در پایان نشست فوقالعاده سران کشورهای اسلامی در قطر در گفتوگویی با خبرنگاران، اظهار کرد: روند کنونی کشورهای اسلامی را بهم نزدیک میکند و اختلافاتی که تاکنون وجود داشته و تفرقههایی که اسرائیل آگاهانه بین کشورهای اسلامی ایجاد میکردند، مشخص شده است. کشورهای اسلامی متوجه شدند که عامل اصلی خطر اسرائیل است در حالی که این رژیم اعلام میکرد ایران و حزبالله عامل خطر هستند.
وی یادآور شد: سخنانی که از نتانیاهو در رسانهها منتشر شد که از اسرائیل بزرگ صحبت کرده است و عراق، سوریه، ترکیه و عربستان و کشورهای دیگری هم در این طرح قرار دارد.
رئیسجمهوری با بیان اینکه روند تجاوز رژیم صهیونیستی برپایه یک قضاوت و حکم دادن خودخوانده است، اظهار کرد: در این حکمی که رژیم صهیونیستی برای خود صادر میکند گناهکار و بیگناه را باهم میکشد و آمریکا و اروپا از او حمایت میکنند. این روند را هیچ عقل انسانی و چارچوب روابط بینالمللی نمیپذیرد. در گوشهای اگر یک نفر درست یا غلط زندانی شود، زمین و زمان را بهم میدوزند که حقوق بشر را نادیده گرفتهاید. در غزه بچههای بیگناه را تا گرسنگی تا پای مرگ بردهاند و کودکان بسیاری هم از گرسنگی شهید شدهاند اما بیتفاوتند و هرروز هم از اسرائیل حمایت میکنند.
پزشکیان با تأکید بر اینکه برگزاری نشست قطر میتواند آغاز اقداماتی باشد که انسجام و تأمین امنیت منطقه و برقراری صلح را در پی داشته باشد، اظهار کرد: این روند میتواند ارتباطات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و علمی را هم در بین کشورهای اسلامی افزایش دهد و اختلافات مسلمانان نیز برطرف شود. روند اصلی ناامنی و بیثباتی در منطقه خود صهیونیستها هستند نه کس دیگر و این را همه دیدند.
تحلیل خبر
خیلی دلخوش نباشیم
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
رئیس جمهور محترم گفتهاند: «نشست قطر میتواند آغاز اقداماتی برای تأمین امنیت منطقه باشد» گرچه از هر روزنهای برای ارتباط با کشورهای دیگر باید استفاده کرد و هیچ کانال دیپلماسی را نباید نادیده گرفت، اما همیشه، سیاستمداران، حاکمان و دیپلماتها باید یک اصل بسیار مهم را سرلوحه فعالیتهای خود کنند و آن اینکه در روابط با دیگر کشورها باید «واقعبین» باشند؛ نه، خوشبین و نه، بدبین. بعضی مواقع بدتر از اینها رخ میدهد و خوشبینی افراطی نسبت به بعضی کشورها و بدبینی افراطی نسبت به برخی دیگر، بن بست آفرین میشود.
دیپلماسی واقعبین به ما میگوید گول احساسات و رخدادهای روگذر و اعلام مواضع مصلحتی کشورهای دیگر و از جمله کشورهای عربی را نباید بخوریم. واقعیت تلخ این است که این کشورها بارها در اجلاسیه های کشورهای عربی، متحدا از مالکیت امارات بر جزایر سه گانه ایرانی (تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی) حمایت کردهاند، روسیه و چین هم به آنها پیوستهاند و رسماً با آنها همصدا شدهاند. در سایر مسائل سیاسی جهانی هم، بیشتر مواقع علیه ایران موضعگیری کردهاند. از این کشورها که با یک نگاه آمریکا، مسیر خود را بلافاصله تغییر میدهند، نباید انتظار همنوایی با سیاست خارجی ایران را داشت.
اینها با یک حمله اسرائیل به قطر اجلاس فوقالعاده سران کشورهای اسلامی در دوحه را تشکیل دادند و همگی اعلام حمایت از قطر و مخالفت با اسرائیل کردند اما در جنگ 12 روزه که آمریکا و اسرائیل کشور ما را جولانگاه خود کردند، احساس نیاز به تشکیل چنین جلسه فوقالعادهای توسط سران کشورهای اسلامی نکردند! مگر ما مسلمان نیستیم؟ چرا در جنگ اخیر، کشورهای اسلامی به حمایت از ایران و علیه اسرائیل و آمریکا، موضعگیری کارساز نکردند؟ همین کشورهای عربی و اسلامی که اینک علیه اسرائیل شعار میدهد مگر به دستور ترامپ بعضاً عضو پیمان ابراهیم نشدند و به سران اسرائیل، دست دوستی و اتحاد ندادند؟
این واقعیت تلخ را باید بپذیریم که هیچکدام از کشورهای اسلامی و عربی و فراتر از آن چین و روسیه، عملاً با ما نیستند. چه آنها بگویند اِشکال از شماست و چه ما بگوییم اِشکال از آنهاست در واقعیت امر، تفاوتی ایجاد نمیکند و در سر بزنگاهها مشخص شده که آنها، ما را تنها میگذارند. پس دلخوش به چهار تا جلسه و نشست دیپلماتیک با آنها نباشیم و خودمان با اتکای به ملت بنشینیم و فکر اساسی برای کشور بکنیم.