معاون وزیر بهداشت با ارائه گزارشی ازآسیب‌های اجتماعی در کشور گفت: نابرابری‌های پنهان در جامعه رو به افزایش است و فقر، محرومیت اجتماعی، پایین بودن شاخص های توسعه انسانی از مسائل حاشیه نشینی است.
به گزارش مهر، علی اکبر سیاری در جلسه ستاد ساماندهی امور جوانان با اشاره به گزارش آسیب‌های اجتماعی در شورای اجتماعی کشور، افزود: معتقدیم در برخورد با آسیب های اجتماعی نباید فقط به ظواهر پرداخت بلکه باید ریشه مشکلاتی همچون طلاق، اعتقاد و فقر شناخته شود.
وی ادامه داد: شعار ما در مواجهه با آسیب های اجتماعی باید کاهش نابرابری های اجتماعی باشد. امروزه دنیا با عدد و رقم حرف می زند و باید با عزم و اراده سیاسی از بالا و حمایت اجتماعی از پایین به مبارزه با معضلات اجتماعی بپردازیم.
معاون بهداشت وزیر بهداشت اضافه کرد: باید شرایط زندگی روزانه مردم را بهبود ببخشیم، زیرا طی چند دهه اخیر شرایط زندگی مردم بر اساس شاخص های مختلف سخت تر شده است. بهره‌مندی ناعادلانه از قدرت، ثروت، منابع و خدمات، از ریشه های بروز آسیب های اجتماعی است که باید با آن مقابله شود.
سیاری تاکید کرد: در حال حاضر ۳۰ درصد مردم کشور گرسنه اند و نان خوردن ندارند که این آمار را وزارت رفاه هم تایید می کند.
وی با بیان اینکه روش های گذشته در برخورد با آسیب های اجتماعی، مشکلات مردم را حل نمی کند، خاطر نشان کرد: باید به دنبال عدالت اجتماعی، مشارکت مردمی، همکاری بین بخشی با تکنولوژی سلامت برویم که این موارد در قالب طرح تحول سلامت دیده شده است.
معاون بهداشت وزیر بهداشت گفت: سالانه ۷۰۰ هزار نفر در ایران به دلیل هزینه های درمان ورشکست می شوند و مساله آسیب های اجتماعی در حوزه سلامت یک مورد نوپدید است به طوری که ۵۵ درصد عوامل سلامت، عوامل اجتماعی است.
سیاری با بیان اینکه ۲۵ درصد جمعیت شهری ایران حاشیه نشین هستند، ادامه داد: ۱۰ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در سکونتگاه‌های غیر رسمی شناسایی شده اند و حاشیه نشین ها بیشتر مهاجران روستایی و تهیدستان شهری هستند.
معاون بهداشت وزیر بهداشت تاکید کرد: رویکرد دولت ها در مواجهه با حاشیه نشینی در ابتدا رویکرد چشم پوشی و انکار و در مرحله بعد اقدامات سلبی و ایذایی بوده است که در مواردی موجب نارضایتی عمومی شد اما در حال حاضر باید رویکرد ما برنامه ریزی ارتقای شرایط حاشیه‌نشینان در جهت کاهش فقر و نابرابری های درون شهری باشد.
سیاری با بیان اینکه نابرابری های پنهان در جامعه رو به افزایش است، افزود: فقر، محرومیت اجتماعی، پایین بودن شاخص‌های توسعه انسانی، بی بهره ماندن از خدمات شهری، پایین بودن سطح بهداشت عمومی و شیوع بیماری ها از جمله مسائل حاشیه نشینی است، به طوری که ۹۴ درصد افراد ساکن در حاشیه شهرها اعلام کرده اند سطح بهداشت آنان پایین است.
تحلیل خبر فوق
آیا واقعاً 30% مردم ایران نان خوردن ندارند؟ اگر این خبر صحیح باشد و از منابع موثق نقل شده باشد، باید به طور جدی به تحلیل چرایی آن پرداخت.
باتوجه به اینکه گوینده خبر معاون وزیر بهداشت و درمان است به نظر می رسد نباید خبر بی پایه ای باشد. البته میزان برخورداری مردم از امکانات و مایحتاج اولیه آنان از زمین تا آسمان است. بعضی در نزدیکی نقطه صفر و برخی در نقطه 100% قرار دارند ولی تعداد دقیق آنها، مسأله است. آیا این 30% جمعیت ایران که بیش از 25 میلیون نفر می شوند و گرسنه اند، مقصر خودشان هستند و به جهت تنبلی و بی حالی به این وضع دچار شده اند؟ یا شرایط اجتماعی و اقتصادی که در آن قرار گرفته اند آنها را در حالت فقر و عسر و حَرَج قرار داده است؟ اول باید علت یا علل را شناخت و آن را حذف کرد تا 70% باقیمانده جمعیت به این 30% نپیوندند. به عبارت دیگر دولت باید هم جلوی سقوط 70% باقیمانده را بگیرد و هم باید این 30% را صعود دهد تا از این حالت اسفناک خارج شوند.
مرحله دوم، راه حلهای موقتی و پایدار است.هم باید با سرعت راه حل های موقت را یافت و مشکلات آنها را علاج کرد و هم به راه حل های پایدار و دایمی توجه کرد و جامعه را برای همیشه از این حالت خارج ساخت. معاون وزیر بهداشت گفته: سالانه 700 هزار نفر به خاطر تامین هزینه های پزشکی ورشکسته و فقیر می شوند! این یکی از علت های تهیدست شدن مردم است. شاید هرکس دیگر که امروز شرایط زندگی متوسطی دارد، فردا به خاطر هزینه‌های بیماری های ناشناخته یا تصادفات یا ورشکستگی شغلی و... به همان 30% افراد بپیوندد که نان خوردن هم ندارند. پس این خطر بیخ گوش همه است و باید برای آن طرح و برنامه جامعی تدارک دیده شود.