فضای مجازی و دنیای واقعی باید با هم پالایش شود. فرار از واقعیات دنیای واقعی و رفتن به سراغ فضای مجازی، مانند پناه بردن به «خواب» از ترس حالات بیداری است. مشکلات امروز ما در «دنیای واقعی» و در «جامعه موجود» است. باید دید چقدر ولنگاری، اتهام زنی، دروغگویی، حقه بازی، کلاهبرداری، نفاق و دورویی، فحاشی و... در دنیای اطرافمان وجود دارد و چرا وجود دارد؟! سپس در فضای مجازی دنبال محدود کردن آنها بود. فضای مجازی همانند جامعه واقعی از سه قسمت درست شده است: بخش مثبت، بخش منفی و بخش خنثی. بخش مثبت آن که بسیار عالی و قابل استفاده است تولید و انتشار تحقیقات و پژوهش و اطلاع رسانی علمی، فلسفی، عرفانی، ادبی، مذهبی، ورزشی، اقتصادی، هنری، پزشکی، سیاسی، اجتماعی و خبری است که با گشت زنی در آنها، به نکات نغز و مفیدی دسترسی پیدا می کنیم.
بخش منفی آن شامل تولید و انتشار مطالب واهی و بی‌اساس، شایعات نادرست، فریب دادن مردم، فحاشی، اتهام زنی، کلاهبرداری، مطالب خلاف عفت عمومی، اخلاق و... است که بدون شک اذهان مردم را تخریب و روح و روان آنها را آزرده می‌کند و باعث کجروی‌ها و انحرافات اخلاقی می شود. بخش خنثی، آن قسمتی است که نه منافع بخش اول را دارد و نه مضارّ بخش دوم. بلکه به نوعی جنبه سرگرمی و تفریحی دارد، گاهی باعث شادی و زمانی باعث اتلاف وقت می‌گردد.
دقیقاً این سه بخش و حالت همان انعکاس دنیای واقعی در فضای مجازی است. مثل اکثر خواب‌ها که انعکاس مسائل روزمره زندگی ماست. اگر می خواهیم شب، خواب راحتی داشته باشیم باید روزمان را درست کنیم. همچنین اگر می خواهیم در فضای مجازی از بخش منفی آن بکاهیم باید رفتار کاربران را در دنیای واقعی اصلاح کنیم چرا که فضای مجازی بازتاب دنیای واقعی است.
نکند به بهانه مبارزه با بخش منفی فضا مجازی، جلوی بخش مثبت آن گرفته شود. به هرحال در دنیای جدید همه دارای تریبون هستند و با هم گفت و گو می‌کنند و هرکس جواب سوال و یا اتهام دیگری را می دهد و بدین سان تا اندازه ای (حداقل در فضای مجازی) عدالت اطلاع‌رسانی رعایت می شود.