شهردار شیراز گفت: شیراز داشته‌های فرهنگی منحصربه‌فردی دارد که با بهره‌گیری از این ظرفیت و برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری می‌تواند اقتصاد این شهر متحول کند.
سرویس خبری/ مریم زارع خفری: حیدر اسکندرپور در آیین اختتامیه جشنواره عکس شیراز امروز گفت: اگر شهرداری و مجموعه فرهنگی و هنری شیراز از ظرفیت‌های منحصربه‌فرد فرهنگی و هنری شیراز به‌خوبی استفاده کنند می‌توانند فرصت خوبی برای این شهر به وجود آورند.
اسکندرپور افزود: برگزاری رویدادهای فرهنگی، هنری، علمی و اقتصادی در شیراز فرصتی برای مجموعه شهرداری است تا با استفاده از آن اقتصاد این شهر را متحول کند.
شهردار شیراز با اشاره به پنجمین دوره ملی و دومین دوره بین‌المللی عکس شیراز امروز نیز گفت: سال آینده حداقل سه و حداکثر چهار رویداد بزرگ در این حوزه در شیراز برگزار خواهد شد و شیراز تبدیل به شهر جشنواره‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی و اقتصادی می‌شود.
اسکندرپور ادامه داد: عکس می‌تواند ابزاری برای نمایش کامروایی‌ها، ناکامی‌ها و آرزوهای یک ملت باشد و فراتر از مرزهای یک کشور برود و پیام یک ملت را به‌درستی منتقل کند.
وی افزود: ما نیازمند نشان دادن رنگ امید و نشاط در جامعه هستیم تا با این تصاویر گردشگران را از نقاط مختلف کشور و جهان به شیراز فرابخوانیم وگرنه تصویرهایی که رنگ کمبود و غم را دارد نیاز امروز شیراز نیست و این شهر به انتقال امید نیاز دارد.
اسکندرپور ادامه داد: مجموعه شهرداری شیراز به دنبال این است که تصویر درستی از فرهنگ این دیار منتقل کند و جشنواره عکس شیراز قدمی در این راه است.
اسکندرپور در بخش دیگری از سخنان خود بابیان اینکه ما از برخی داشته‌های فرهنگی و هنری خود به‌خوبی حفاظت نکرده‌ایم، گفت: بنابراین نیاز داریم با نگاهی به گذشته برای آینده فرهنگی و هنری خود برنامه‌ریزی کنیم و ظرفیت‌های خود را به جهان معرفی کنیم.
وی ادامه داد: باید اعتقاد پیدا کنیم که شیراز در حوزه فرهنگی و هنری می‌تواند حرفی برای گفتن در دنیا داشته باشد و اگر این باور در مسئولان و سیاست‌گذاران فرهنگی شیراز و فارس ایجاد شود آن زمان می‌توان کارهای جدی و خوبی در این شهر انجام داد.
اسکندرپور ادامه داد: به‌زودی موزه عکاسی را در شهر شیراز تأسیس خواهیم کرد و این موزه توسط هیئت‌امنایی از خود عکاسان اداره خواهد شد.
عکس‌های جشنواره نباید به صندوق فراموشی سپرده شود
رئیس کمیسیون گردشگری شورای شهر شیراز نیز این مراسم گفت: عکس‌های این جشنواره را نباید به صندوق فراموشی سپرد و باید از آن‌ها در سیمای شهر و در قالب یک گالری شهری استفاده شود.
سولماز دهقانی ادامه داد: شیراز ظرفیت خوبی در هنر عکاسی دارد و ایجاد موزه عکس در آن ضروری به نظر می‌رسد و شورا و شهردار از ایجاد چنین مکانی حمایت
می‌کند.
لیلا دودمان رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر شیراز بابیان اینکه عکاسی و جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های مربوط به آن می‌تواند کارکردهای متعددی در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی داشته باشد، خاطرنشان کرد: برگزاری چنین رویدادهایی یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های مدیریت فرهنگی برای ارتقای نشاط اجتماعی در شهر است.
مدیر روابط عمومی و امور بین‌الملل شهرداری شیراز نیز اعلام کرد: چهار هزار و 552 فریم عکس به این دبیرخانه ارسال شد که از این تعداد 3093 اثر از 503 عکاس ایرانی و 559 عکس از 140 عکاس خارجی بود. همچنین در میان عکس‌های ارسالی تعداد 52 مجموعه در بخش بافت تاریخی و فرهنگی، 31 قطعه عکس در بخش گردشگری، 23 قطعه عکس در بخش خیابانی و سه قطعه عکس در بخش بافت تاریخی در مرحله نهایی برگزیده شدند.
در این جشنواره کشورهایی همچون سریلانکا، صربستان، هند، عراق، بوسنی و هرزگوین، بنگلادش، ویتنام، اوکراین، فرانسه، مالزی، اسلوانی، استرالیا، ترکیه، کاستاریکا، بلژیک، تایوان، سوئیس، انگلیس، آلمان، اندونزی، میانمار، هلند، قطر، آمریکا، ایتالیا، سنگاپور، اتریش، ملداوی، پرتغال و چین در این جشنواره شرکت کردند.
در پایان این مراسم نمایشگاهی از عکس‌های برگزیده در تالار مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس گشایش یافت.
تحلیل خبر
بهره‌گیری از ظرفیت‌های بی‌نظیر ادبی، هنری، فرهنگی و... شیراز در راستای رونق اقتصادی، موضوعی است که همواره مغفول مانده و مورد بی‌توجهی و بی‌دقتی مسئولان امر واقع شده است. شهری که شاعران، هنرمندان و فرهنگ‌وران شهیری مانند حافظ و سعدی را در دامن خود پرورانده و از برکت وجود آنان برندی بی‌نظیر را برای خود ساخته است، نباید هرگز در رکود رویدادهای ادبی و هنری به‌سر برد.
این وضعیت هم ناشی از دیدگاه‌های یک‌سونگرانه شماری از مسئولان به پیشرفت و توسعه شهرها بوده و هم بی‌اعتنایی و بی‌اهمیتی برخی دیگر از آنان موجب سکون، سکوت و رخوت در این زمینه شده است.
بی‌تردید دیگرانی وجود داشته و دارند که در صورت بهره‌مند بودن از این برند تاریخی، هم به افتخارآفرینی‌های بیشتر و هم رشد اقتصادی شهر دست می‌یافتند و در پاسداری از آن نیز کوچک‌ترین سستی را از خود نشان نمی‌دادند.
شوربختانه تاکنون آن‌گونه که باید، بودجه فرهنگی درخور شأن شیراز به این شهر تخصیص داده نشده و اهالی راستین ادب، فرهنگ و هنر نیز از حمایت‌های لازم مادی و معنوی برخوردار نبوده و نیستند. اینکه مشاهده می‌کنیم «بی‌هنران جای هنرمندان را گرفته و می‌گیرند» و هنرمندی و ادیبی جای خود را به کاریکاتوری از خود داده و به‌دست دلالان ادب و هنر سپرده است، نتیجه همین دیدگاه‌های کوتاه و بسته و محدود بوده و هست.