خشکسالی در ایران دوره‌های ۳۰ یا ۲۰ ساله دارد و بعد از گذر از این دوره، کشور به ترسالی می‌رسد. این ازجمله ادعاهایی است که چند وقت یک‌بار در فضای مجازی و حتی برخی رسانه‌ها مطرح می‌شود؛ اما رئیس سازمان هواشناسی کشور آن را «غیرعلمی» می‌داند و می‌گوید: جامعه علمی جهان، «دوره‌ای بودن» خشکسالی را تأیید نمی‌کند اما متأسفانه در کشور ما برخی به‌جای پذیرش شرایط کم‌آبی کشور و سازگاری با اقلیم خشک و نیمه‌خشک ایران، این نظرات غیرعلمی را مطرح می‌کنند.
داود پرهیزکار در مورد چرایی وقوع پدیده «خشکسالی» در ایران ضمن تأکید بر جغرافیای خشک و نیمه‌خشک کشور در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: متأسفانه بارش‌های کشور در ۱۱ سال گذشته زیر حد نرمال یا در حد نرمال بوده است و در این مدت هیچ سالی را نداشتیم که میانگین بارش ایران به بالای نرمال (ترسالی) برسد؛ بنابراین بررسی میانگین بارش‌ها حاکی از آن است که کشور ما حداقل در یک دهه گذشته دچار کم‌بارشی بوده است.
رئیس سازمان هواشناسی کشور در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا ادعاهای مربوط به ۲۰ یا ۳۰ ساله بودن دوره خشکسالی در ایران صحت دارد یا خیر؟ اظهار کرد: هیچ‌یک از این اظهارنظرها علمی نیست و مبنا ندارد. جای تأسف دارد که برخی کارشناسان داخل و خارج کشور به‌جای پذیرش شرایط آبی موجود در ایران، برنامه‌ریزی برای سازگاری با اقلیم کشور و جلوگیری از توسعه ناپایدار چنین نظرات غیرعلمی مطرح می‌کنند. آنچه در دنیای امروز مطرح است و در جوامع علمی جهان موردتوجه قرار می‌گیرد «گرمایش جهانی» و اثرات ناشی از آن است.
تحلیل خبر
در تحلیل خبرهای پیشین به بررسی سخنان مسئولان و کارشناسان حوزه «آب‌وهوا» پرداختیم و یادآور شدیم که تاکنون جز هشدار و اعلام‌خطر همراه با ایجاد نگرانی و در مواردی نیز نشر ناامیدی و یأس در این زمینه، خروجی دیگری را مشاهده نکرده‌ایم، چراکه هیچ‌کدام از آنان به ارائه راهکار نپرداخته‌اند و از چاره‌جویی و اقدامات لازم در این زمینه جز صرفه‌جویی و آنچه را که مردم باید رعایت کنند، سخنی به میان نیاورده‌اند.
به دنبال قرارگرفتن در وضعیت کم‌آبی و خشکسالی، انتشار مطالبی که از راست و دروغ‌های بسیاری شکل‌گرفته و در فضای مجازی مطرح شده است، طبیعی به‌نظر می‌رسد، چراکه پاسخی از سوی مقامات رسمی و کارشناسان معتبر و شناخته شده، آن‌گونه که قادر باشد افکار عمومی را قانع کند و جامعه را به یقین برساند، داده نشده است.
چه‌بسیار سخنان نادرستی که از زبان برخی به‌عنوان «کارشناس» به‌صورت احساسی و تبلیغی و... با اهدافی ویژه، مطرح می‌شود و بدون پاسخ و تشریح می‌ماند و سرانجام جامعه را دچار سردرگمی و ابهام و تردید می‌کند.
از منابع سرشار آب‌های ژرف ایران سخن به‌میان می‌آید؛ اما هیچ مسئولی درست و نادرست بودن آن را قاطعانه و به‌صورت متقن و محرز اعلام نمی‌کند و در پی آن برای مردم این سؤال مطرح می‌شود که چرا متولیان امر در این زمینه هیچ‌گونه طرح و برنامه‌ای ندارند و بودجه‌ای نیز به آن تخصیص نمی‌یابد؟
در مورد شیرین‌سازی آب دریا و یا انتقال آن به نقاط دوردست دیگری که نیاز به آب دارند، مطالب با تصاویری از تأسیسات و امکانات چشمگیر مربوط به آن در کشورهای دیگر، در فضای مجازی و حتی شماری از نشریات معتبر و رسمی منتشر می‌شود و این موضوع تا آنجا پیش می‌رود که نخست‌وزیر فلان کشور! در این مورد به مردم کشورمان پیام می‌دهد، اما هیچ‌گونه واکنشی را در مسئولان و متولیان بخش آب مشاهده نمی‌کنیم! و ده‌ها مورد مطرح‌شده دیگر در زمینه آب، کم‌آبی و خشکسالی و... که همچنان پشت پرده ابهام باقی‌مانده است.
به‌هرحال و درهرصورت، در این مورد نیز مانند دیگر موارد باید با مردم روراست بود و خالصانه و روشن با آنان سخن گفت.