وزیر ارتباطات گفت: «تا پایان سال چند رویداد فضایی دیگر هم خواهیم داشت و پرتاب‌های متعددی را انجام خواهیم داد که جزئیات آن به‌مرور اعلام خواهد شد. یکی از این موارد، استفاده از کپسول زیستی است که ظرف یکی‌دو ماه آینده تست‌های زیرنظری آن انجام خواهد شد.»
عیسی زارع‌پور وزیر ارتباطات در حاشیه نشست دولت، در جمع خبرنگاران از اعزام فضانورد ایرانی به فضا ظرف پنج سال آینده خبر داد.
به گزارش دیجیاتو، زارع‌پور اعلام کرد تست‌های اولیه کپسول زیستی به‌زودی انجام خواهد شد تا در یک افق ۵ ساله، بتوانیم فضانورد ایرانی در فضا داشته باشیم.
او دراین‌باره گفت: «تا پایان سال چند رویداد فضایی دیگر هم خواهیم داشت و پرتاب‌های متعددی را انجام خواهیم داد که جزئیات آن به‌مرور اعلام خواهد شد. یکی از این موارد، استفاده از کپسول زیستی است که ظرف یکی‌دو ماه آینده تست‌های زیرنظری آن انجام خواهد شد.»
به گفته زارع‌پور، کپسول زیستی یک نیاز اساسی برای اعزام فضانورد و موجود زنده به فضاست، چرا که باید یک محفظه برای موجود زنده وجود داشته باشد: «با انجام این تست‌ها می‌توانیم کاری کنیم که موجود زنده بتواند در مدار زمین قرار بگیرد یا در ایستگاه فضایی قرار بگیرد. تست‌های اولیه این کپسول زیستی جدید درحال انجام است تا در عرض پنج سال آینده، فضانورد ایرانی در فضا داشته باشیم.»
تحلیل خبر
30 سال؛ از صعود تا سقوط
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
شوروی سابق برای نخستین بار در سال 1957 میلادی ماهواره‌ای به نام اسپوتنیک 1 را به دور زمین پرتاب کرد و در سال 1961، یوری گاگارین، فضانورد شوروی نخستین انسانی بود که عازم سفر فضایی شد. گرچه این نوآوری و ابتکار، در آن زمان، جهان را شگفت زده کرد اما شاید آن موقع هیچکس باور نمی‌کرد که سال 1991 یعنی 30 سال بعد، اتحاد جماهیر شوروی به عنوان ابرقدرت شرق فروبپاشد.
اگر حکمرانان دوره‌های مختلف شوروی، به جای فکر کردن به سفر فضایی، همه انرژی خود را مصروف سبک حکومتی مردمی و مردم سالاری می‌کردند و ملت خود را در مقایسه با مردم مغرب زمین، در شرایطی ایده آل و الگوپرداز قرار می‌دادند و در سیاست خارجی خویش، کشورهای بلوک شرق را آویزان به خود نمی‌کردند، عمر زودگذر و کوتاه نداشتند و هنوز هم نام اتحاد جماهیر شوروی، بر سر زبان‌ها بود.
آنچه حکومت یک کشور را بیمه می‌کند و به آن عمر طولانی می‌بخشد، سبک حکومتی است که بتواند رضایت مردم را جلب کند و از این رضایت برای خود پشتوانه بسازد. علت اینکه کشورهای غربی به سرنوشت شوروی دچار نشدند، روی آوردن به دموکراسی و مردم سالاری بود ولو اینکه در این نوع سبک حکومت، اشکالاتی هم وجود دارد ولی با تعبیه «خود اصلاحی» در نظام مردم سالاری، دائم به بازآفرینی «رضایت» و «اعتماد مردم» که دو عنصر اساسی تضمین حیات هر حکومتی است، می‌پردازند.
یک تفاوت ریشه‌ای حکومت‌های دموکراتیک و لیبرال با حکومت‌های مبتنی بر ایدئولوژی مارکسیستی، کمونیستی و دیکتاتوری پرولتاریا همین است.