وزیر آموزش و پرورش گفت: مردم از دولت در فهم مسئله امنیت آموزش و پرورش پیشی گرفته‌اند. هرچقدر در سن پایین هزینه کنیم، یعنی بیشتر هزینه روی ۸ سال اول زندگی باشد، حتماً در سال‌های جوانی و میان‌سالی، مردم آسودتری هستیم.
به گزارش ایلنا از مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش؛ «رضامراد صحرایی» در آیین اختتامیه دومین دوره رویداد ملی ستاپ که در مرکز همایش‌های بین‌المللی صداوسیما برگزار شد، درباره معلمان تاثیرگذار در زندگی خود اظهار کرد: معلمان زیادی در زندگی هر فردی تاثیرگذار هستند. من در بین معلمان خودم، معلم کلاس اول ابتدایی خود را به نام آقای مسجدی خوب به یاد دارم. ایشان دو ویژگی خاص داشتند. یکی اینکه شیک‌پوش بودند و هم اینکه سخت‌گیر.
وی همچنین در پاسخ به سؤال مجری برنامه درخصوص اینکه اگر آقای وزیر معلمی کنند و بخواهند تدریس کنند، دوست دارند چه درسی را تدریس کنند؟ افزود: من فارغ التحصیل دانشسرا هستم. من دوست دارم تاریخ را تدریس کنم. من معتقدم تاریخ، چشم، گوش و اندیشه افراد را باز می‌کند.
وقتی اصل فرایند یاددهی و یادگیری متحول شده، اگر در گذشته بمانیم محکوم به شکست هستیم
وی در ادامه این رویداد با اشاره به ابزارهای قدیمی و نوین آموزشی و کسب‌وکارهایی که در فضاهای نوین آموزشی فعالیت می‌کنند، گفت: اتفاقی که در دنیای معاصر افتاده، این است که مفهوم یاددهی و یادگیری متحول شده است. البته دامنه و گستره این تحول در همه جا یکسان نیست. وقتی اصل فرایند یاددهی و یادگیری متحول شده، اگر در گذشته بمانیم محکوم به شکست هستیم. ما با دانش‌آموزانی مواجهیم که زیست‌بوم متفاوتی دارند، نظام و ابزار یادگیری متفاوتی دارند. امروز یک خلأ بزرگ، به نام خلأ ارتباطی و ادراکی بین معلمان و محصلان وجود دارد. عموم معلمان ما سنتی آموزش دیده‌اند، معلمان ما در نظامی تربیت شده‌اند که معلمان روبه‌روی آن‌ها «کنترل‌کننده» بوده است در حالی که امروز باید نقش «تسهیل‌گر» را ایفا کند.
مسئله و راه‌حل ما در دست معلم است
صحرایی ادامه داد: امروز در دنیایی هستیم که اگر معلم آموزش‌دهنده باشد، ابزارها جای معلم را می‌گیرند. اما معلمی که تکراری و کهنه نمی‌شود، معلمی است که به جای آموزگاری، پروردگاری می‌کند. معلم جایگزین‌ناپذیر کسی است که تربیت‌کننده باشد. ابزارهای نوین بسیار مهم هستند و من معتقدم مسئله و راه‌حل ما در دست معلم است. تمام این چیزهای خوب باید در دست یک معلم خوب باشند تا مؤثر باشند؛ در غیر این صورت فقط ابزاری هستند برای انتقال دانش. همه این‌ها ابزار کمک آموزشی هستند و معلمی می‌تواند خوب از این‌ها استفاده کند که خود از آن‌ها استفاده کرده باشد.
وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به این سؤال که در چه حوزه‌هایی، آموزش و پرورش امروز نیاز به محصولات خلاقانه، فناورانه و نوآورانه دارد گفت: در همه حوزه‌های مرتبط با تعلیم و تربیت نیاز وجود دارد. در جاهای مختلف این نیاز متفاوت است.
همه مسئولان کشور را به یک گزاره مهم دعوت می‌کنیم که «به مدرسه برگردید»
وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: باید یک اتفاق در کشورمان بیافتد و آن اتفاق این است که آموزش و پرورش اگر اولویت اول کشور شود ما در آینده شکوهمند و شکوفا خواهیم شد. این مسئله است. لذا از روز نخستی که پای در این عرصه خدمتی گذاشتیم که عرصه بسیار سخت و پرچالشی است، مسئله ما این بوده که بگوییم اول آموزش و پرورش و در سطوح بالا باید این را تبیین کنیم. اگر «اول» آموزش و پرورش شود، آن وقت اتفاقات آینده، اتفاقات اثرگذاری هستند. ما اگر اقتصاد پویا می‌خواهیم، اگر فرهنگ بانشاط و پاسخگو و پویا می‌خواهیم، اگر جامعه سالم، مشارکت‌پذیر و مشارکت‌جو می‌خواهیم و اگر سیاست‌ورزی درست و مبتنی بر عرق ملی و مذهبی می‌خواهیم، بذر این‌ها همه در مدرسه کاشته می‌شود. باید همه مسئولان کشور را به این گزاره مهم دعوت کنیم و آن هم این است که «به مدرسه برگردید».
تحلیل خبر
ماندن در گذشته، نه تنها شکست است بلکه ...
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
موقعی که سخن از «تکامل» به میان می‌آید فقط ناظر بر سیر تکوینی و تحولات جسم انسان در طول تاریخ نیست بلکه تکامل در تمام ابعاد جسمانی، روانی، اخلاقی، علمی، شخصیتی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، هنری، اطلاع رسانی و خلاصه در همه جهات زندگی فردی و اجتماعی انسان ضرورت و معنا پیدا می‌کند.
حتی اگر فقط یک بُعد از این ابعاد در گذشته بماند و بقیه، تحول و تکامل پیدا کنند، همان قسمت عقب مانده، آثار منفی‌اش را بر سایر ابعاد خواهد گذاشت و رشد و تکامل فرد و جامعه دچار تعارض خواهد شد.
وزیر آموزش و پرورش بر ابزارها، فنون، روش‌ها و فضاهای نوین آموزشی تاکید کرده و گفته است اگر درگذشته بمانیم محکوم به شکست هستیم.
البته نه فقط در آموزش و پرورش بلکه در نظام ارتباطات و رسانه‌ها، در نظام اقتصادی، در نظام سیاسی، علمی، فرهنگی، هنری و ... به شدت نیاز به تحول، تکامل و به‌روزرسانی داریم. در سیستم حمل و نقل ریلی، هوایی، زمینی، دریایی خیلی عقب هستیم.
مرحوم رستم قاسمی وزیر وقت راه و شهرسازی گفت: «وقتی با یک میهمان خارجی وارد فرودگاه امام می‌شوم، خجالت می‌کشم، انگار از یک شهر بزرگ وارد یک روستا شده‌ام»
این گفته وزیر مرحوم، حرف دل همه وزرای زنده در وزارتخانه‌های مختلف است. به جز کسانی که با دنیای خارج آشنایی و رفت و آمد مستقیم ندارند و در دایره داشته‌های خودمان در داخل کشور، می‌چرخند، بقیه مسئولان و به ویژه مردمی که با کشورهای دیگر راه و آمد دارند، متوجه عمق عقب‌ماندگی ما در تمام ابعاد هستند و این یعنی ماندن در گذشته، که نه تنها به معنای شکست بلکه به معنای به خطر افتادن حیات و زندگی اجتماعی و بین المللی ماست.
فلاسفه بزرگی همانند ملاصدرا معتقد بودند جهان در حالت صیرورت (شدن) است و دم به دم همه اجزای عالم در حال نو شدن و تکامل یافتن است، در این تکامل فراگیر عالم هستی، هرگونه عقب‌ماندگی، به انقراض و نابودی فرد و جامعه منجر می‌شود.