رییس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت از ممنوعیت فروش 20 قلم خوراکی در بوفههای مدارس از اول مهرماه خبر داد.
به گزارش ایسنا، دکتر صادق نیت در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید گفت: در سال تحصیلی گذشته بیش از 100 هزار بازرسی از بوفه مدارس انجام شد و امسال شرایط بوفهها را سختگیرانهتر کنترل میکنیم به طوری که ورود 20 قلم از مواد غذایی به بوفهها را ممنوع اعلام کردهایم.
وی از مسئولان آموزش و پرورش درخواست کرد که بوفههای مدارس با ابعاد و تجهیزات مناسب احداث شوند و از حداقل استانداردها نیز برخوردار باشند.
صادقنیت در خاتمه سخنان خود در یک برنامه تلویزیونی بااشاره به ممنوعیت عرضه مواد مضر و آسیبرسان در بوفه مدارس، خاطرنشان کرد: در بحث سلامت دانشآموزان نیز فروش خوراکیهایی همچون چیپس، پفک، بستنی یخی و غیره را در بوفههای مدارس ممنوع کردهایم.
تحلیل خبر:
ذائقه انسان از دوران کودکی شکل میگیرد و پس از گذشت این دوران و ورود به نوجوانی و جوانی تغییر و اصلاح آن دشوار و یا غیرممکن خواهد بود. هشدارهای مکرر مسئولان بهداشت و درمان کشور و ارائه آمارهای تکاندهنده بیماریهای ناشی از نحوه بد تغذیه، لزوم برنامهریزی هم مدیران و هم والدین دانشآموزان را به همگان گوشزد میکند.
اینکه ما چند برابر مردم دیگر کشورها نمک مصرف میکنیم و یا بیشتر از دیگر کشورها دچار کبد چرب شدهایم و آمار درگذشتگان ما در اثر سکتههای مغزی و قلبی بیشترین تعداد را پس از کشتهشدگان حوادث رانندگی دارد، همه ناشی از برگزیدن سبک زندگی التقاطی و نامناسب و نامتناسبی است که در چند دهه اخیر گریبانگیرمان شده و کیفیت زندگی ما را تنزل
داده است.
تغذیه دانشآموزان بین ساعتهایی که در مدرسه بهسر میبرند، امری اجتنابناپذیر است، بنابراین والدین و مدیران باید برای این مهم برنامهریزی داشته باشند و امر فراموششده نظارت و کنترل بر بوفههای مدارس را دوباره احیا کنند.
در گذشته مادران ما هنگامی که راهی مدرسه میشدیم انواع خوراکیهای بسیار مفید و مغذی خرابنشدنی مانند انجیر و گردو، نخودچی و کشمش، خرما و خارک و سیب و... را در جیب و کیف ما میگذاشتند تا در فاصله بین کلاسها بخوریم و انرژی بگیریم. آن زمان از اینهمه بیماری نیز خبری نبود، آمار چاقی بسیار پایین بود، مسیر خانه تا مدرسه امن و بیخطر بود، ازاینرو بیشتر پیادهروی میکردیم و بهاندازه کافی تحرک داشتیم. حیاط خانهها جای بسیار دلچسب و راحتی برای بازیهای کودکانه بود و مانند امروز در آپارتمانهای دلگیر، بیروح، تنگ و ترش، وقتگذرانی نمیکردیم. حال با این وجود، باید چارهاندیشی کرد و ذائقه کودکان را به وضعیت مناسب تغییر داد.