مدیرعامل سازمان مدیریت میادین میوه و ترهبار شهرداری تهران از تهیه و تدوین طرح تخفیف در بازارهای میوه و ترهبار مناطق کم برخوردار خبر داد و گفت: در قالب این طرح که در صورت تأیید کمیسیون مربوطه در شورای اسلامی شهر تهران و تصویب شورای شهر به اجرا درمیآید، شهروندان ساکن در مناطق جنوبی شهر موردحمایت مدیریت شهری قرار میگیرند.
به گزارش ایسنا، عبدالحسین رحیمی گفت: این طرح از مدتها قبل تهیه و تدوین شده است که با توجه به شرایط اقتصادی موجود و وضعیت معیشتی مردم، آن را با انجام اصلاحاتی در قالب لایحه برای تقدیم به شورای اسلامی شهر تهران آماده کردهایم.
وی با اشاره به اینکه حبیبزاده، نماینده شورای اسلامی شهر تهران و عضو ناظر شورا در سازمان مدیریت میادین، موافقت اولیه خود را با این طرح اعلام کرده است، اظهار کرد: با ارائه تخفیف ویژه به مردم ساکن در مناطق کم برخوردار، شرایطی فراهم میشود تا شهروندان این مناطق باوجود کاهش قدرت خرید، از امکان تهیه محصولات موردنیاز خود برخوردار باشند.
تحلیل خبر
چند سال پیش، بنده خدایی از روی سادگی گفته بود که تلویزیون زنان و مردان را از یکدیگر جدا و تفکیک کنید! که مورد بحث و نقل مجالس و محافل بسیاری شد و رسانهها نیز تا مدتها به این نظر و پیشنهاد پرداختند. حال قرار شده است که میادین میوه و ترهبار ویژه اقشار آسیبپذیر درنظر گرفته شود تا کمدرآمدها بتوانند از مزایای آن بهرهمند شوند!
بیتردید تصمیمگیران این امر از خرید مایحتاج منزل خود معاف هستند و از اوضاعواحوال بازار در محلات مختلف اطلاعی ندارند، چراکه بهروشنی مشاهده میکنیم بسیاری از ثروتمندان بهطورمعمول با خودروهای آنچنانی خود به مناطقی که اقلام و اجناس ارزانتر است میروند و بازار را خالی میکنند! و تنها یک منت خشکوخالی برای اقشار آسیبپذیر جامعه باقی میماند. بنابراین باید برای حمایت از کمدرآمدها چارهاندیشی اصولی و اساسی شود و هرگونه یارانه و مساعدتی را بهطورمستقیم وارد جیب آنان کرد. از سوی دیگر مسئله دونرخی و چند نرخی در کشور همواره ایجاد رانت و درآمدهای بادآوردهای را برای برخی که اهل زدوبند و دوختودوز هستند کرده و میکند و عامل مهمی در رواج فساد شده است.
همانگونه که فلسفه وجودی
«یارانه نقدی» گم و به فراموشی سپرده شد، در این مورد نیز راه رفته به ترکستان ختم میشود. البته علتالعلل نابسامانی در پرداخت یارانهها، نبود بانک اطلاعاتی اقتصادی جامع و کامل افراد جامعه بوده که برخلاف موارد دیگر چندان توجهی به آن نشده است و دستگاههای مسئول نیز در این زمینه احساس مسئولیت نکردهاند و این مهم برای آنها از درجه اهمیت چندانی برخوردار نبوده است.