روز گذشته روزنامه فایننشال تایمز گزارش داده که مقامهای ارشد عربستان سعودی و ایران، چهار سال پس از قطع روابط دیپلماتیک بین دو کشور، اوایل ماه جاری میلادی در بغداد مذاکرات مستقیمی انجام دادهاند.
به گزارش فرارو، سخنگوی وزارت خارجه ایران به ادعاها درباره مذاکره مستقیم ایران و عربستان در عراق واکنش نشان داد.
سعید خطیب زاده در این رابطه گفت: ما گزارشهای رسانهای را دیدیم. در این باره نقلقولهای بعضاً متضاد منتشر شده است.
او گفت: ایران از گفتوگو با عربستان سعودی استقبال کرده و این مسئله را به نفع مردم دو کشور و صلح و ثبات منطقهای میداند. سخنگوی وزارت خارجه اخبار منتشر شده در این رابطه را تکذیب نکرد.
روز گذشته روزنامه فایننشال تایمز گزارش داده که مقامهای ارشد عربستان سعودی و ایران، چهار سال پس از قطع روابط دیپلماتیک بین دو کشور، اوایل ماه جاری میلادی در بغداد مذاکرات مستقیمی انجام دادهاند.
این روزنامه مستقر در لندن، این مطلب را از قول سه مقام آگاه از این مذاکرات گزارش کرده است.
یکی از این مقامها گفته که اولین دور مذاکرات بین سعودیها و ایرانیها روز نهم آوریل (۲۰ فروردین) در بغداد برگزار شده است.
خبرگزاری رویترز به نقل از یک دیپلمات غربی مدعی شد که آمریکا و انگلیس از مذاکرات ایران و عربستان سعودی در بغداد مطلع بودهاند.این گزارش همچنین به نقل از این منبع غربی گفته، محور مذاکرات تهران و ریاض دو پرونده یمن و لبنان بوده است.
این در حالی است که این گزارشها از سوی یک مقام عربستانی تکذیب شده است. المیادین شبکه خبری لبنانی نیز به نقل از مقامی ایرانی مذاکره با عربستان را رد کرده است. با این حال ایران به طور رسمی این موضوع را تکذیب نکرده است.
تحلیل خبر
همانطور که سخنگوی وزارت خارجه گفته: مذاکره بین ایران و عربستان سعودی به نفع مردم دو کشور و صلح و ثبات منطقه است. اساساً مذاکره و گفت و گوی بین دولتها، قلب دیپلماسی است و هیچ ابزاری مهمتر و پررونقتر از مذاکره در رفتارهای سیاسی بین الملل وجود ندارد. حتی ابزارهایی همانند انرژی هستهای، موشک، توان نظامی، قدرت اقتصادی، جایگاه علمی و ... همه اینها بدون یک نظام مذاکراتی قوی و دانا و اثرگذار، نمیتواند خواستههای دولتها را در سطح بینالمللی برآورده کند. درست است که در مذاکره بین نمایندگان دولتها، همه تلاش میکنند که به حداکثر منافع ملی خود برسند و این امری طبیعی است اما بدون مذاکره و جاانداختن نظرات دولت متبوع خویش، نمیتوان برگ برندهای را تصاحب کرد.
در این میان کشورهای مسلمان باید با مذاکرات و گفت و گوهای پی در پی، بهترین روش را با هم دنبال کنند و با تفاهم کامل منطقهای و بینالمللی و اتحاد و انسجام
جمعی، وزنهای بینالمللی را ایجاد کنند تا ابرقدرتها و کشورهای قدرتمند، جرأت سلطهطلبی بر آنها را نداشته باشند.
کشورهای پرنفوذ و قدرتمند مسلمان همانند ایران، عربستان، پاکستان، مصر، مالزی، اندونزی
و ... که جایگاهی در معادلات سیاسی جهانی دارند باید عاقلانه
گردهم آیند و همه توان خود را یک کاسه کرده و از آن سکوی پرش بسازند تا هم به توسعه لازم برسند و هم ابرقدرتها بر آنها اجحاف نکنند و مورد غارت و چپاول آنان واقع نشوند.