سخنگوی ارتش پاکستان با تأکید بر عزم این کشور برای مراقبت از مرزهای بینالمللی خود با همسایگان همزمان با تحولات افغانستان، از تکمیل ۵۸ درصدی طرح حصارکشی مرزهای پاکستان با جمهوری اسلامی ایران خبر داد.
به گزارش خبرنگار ایرنا از مقر فرماندهی ارتش پاکستان، نشست خبری سرلشکر بابر افتخار با حضور رسانههای داخلی و نمایندگان رسانههای بینالمللی در مقر فرماندهی ارتش در شهر «راولپندی» برگزار شد.
هدف از این برنامه تشریح دیدگاه پاکستان و تشکیلات نظامی آن درخصوص تازهترین تحولات منطقه به ویژه افغانستان، پیامدهای پیش روی امنیت ملی پاکستان و اقدامات این کشور برای اطمینان از امنیت، ثبات داخلی به ویژه آرامش در مرزهای مشترک با همسایگان اعلام شد.
سخنگوی ارتش پاکستان گفت: اوضاع در مرزهای غربی این کشور با افغانستان آرام است هرچند شکی نیست که هرگونه وضعیت در افغانستان به طور مستقیم بر پاکستان تأثیرگذار است، اما نیروهای مسلح پاکستان برای تمامی شرایط در آمادگی بسر میبرند.
وی تأکید کرد: آرامش در مرزهای مشترک ما در غرب و جنوب غرب برقرار است و همزمان کار حصارکشی نوار مرزی نیز با قوت تمام ادامه دارد.
سرلشکر بابر افتخار گفت: ۵۸ درصد طرح حصارکشی مرزهای مشترک پاکستان با ایران به اتمام رسیده و ساخت دهها برجک مرزی نیز ادامه دارد.
این مقام ارشد نظامی پاکستان افزود: ما به دقت اوضاع افغانستان را رصد میکنیم، رایزنیهای دولت غیرنظامی نیز با کشورهای منطقه در جریان است و ما از جامعه جهانی میخواهیم نسبت به اقدامات منفی برخی از طرفها در منطقه برای تخریب تلاشهای صلح در افغانستان هوشیار باشد.
وی اظهار داشت: پاکستان حامی صلح و آشتی در افغانستان مطابق خواست و مدیریت مردم این کشور است و پشتیبان هرگونه انتخاب افغانستانیها است.
تحلیل خبر
روی آوردن کشورهای همسایه ایران به دیوارکشی مرزی پیامهای روشنی دارد. تاکنون ترکیه و پاکستان اقدام به دیوارکشی در مرز خود با ایران کرده و پاسگاههای مرزی و گشتهای خود را قویتر کردهاند. مسلماً هزینههای هنگفت دیوارکشی مرزی و صرف انرژی و وقت در یک فرمول
فایده - هزینه قابل تحلیل و بررسی است. هر چه فایده این دیوارکشی بیشتر باشد صرف هزینه برای آن قابل توجیهتر است. یکی از پیامهای این حصارکشی، جلوگیری از ورود پناهجویان غیرقانونی و قاچاق انسان به این کشورهاست.
این امری منطقی است که هیچ کشوری تمایل ندارد هر کس اراده کرد، بی در و دروازه وارد آن کشور شود. هر فردی به صورت غیرقانونی وارد کشور دیگری میشود، بخشی از اشتغال، امکانات و رفاه ملی و بخش خصوصی را به خود اختصاص داده و شرایط و امکانات بهداشتی و درمانی، آموزشی، امنیتی، اجتماعی و اقتصادی و رفاهی را تحت تأثیر خود قرار میدهد و از آنجا که ورود تعداد زیاد این پناهجویان، خارج از برنامهریزی و ساماندهی دولتهاست، تحقق برنامههای کشوری را به هم میریزد. کشوری که بیحساب و کتاب، در و دروازهاش بر روی همه باز است خسارتهای زیادی میبیند که ابعاد گستردهای از زیان را در برمیگیرد، لذا ترکیه و پاکستان به این نتیجه رسیدهاند که تحمل هزینههای سنگین دیوارکشی در مرز ایران جهت جلوگیری از ورود سیل گسترده مهاجران خصوصاً مهاجران افغانی مقرون به صرفه است.
اگر به این موضوع، قاچاق مواد مخدر و غیرمخدر هم اضافه کنیم هنوز بیشتر این کنترل مرزها توجیهپذیر است. ورود بیحد و حصر مواد مخدر به داخل هر کشوری، نتیجهاش افزایش تعداد زیاد معتادان و کارتنخوابها و بدمنظر کردن خیابانها و پارکها از معتادان متنوع است که هر کدام از اینها چقدر خسارت مادی و معنوی برای کشور دارد. به نظر میرسد کشور ما بیشتر از ترکیه و پاکستان و سایر همسایگان نیاز به کنترل مرزهای خود دارد تا جلو خسارتهای ناشی از ورود پناهجویان غیرقانونی و قاچاق مواد مخدر و مسائل دیگر را بگیرد وگرنه باید شاهد ناامنیها، قتلها، اعتیادها، به هم ریختگی برنامهها و ضرر و زیانهای ناشی از آن باشد.