رضا مراد صحرایی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در مورد مشکلات معیشتی معلمان در سالهای اخیر و تأثیر این مسائل در بیانگیزگی افراد برای ورود به دانشگاه فرهنگیان و پرداختن به شغل معلمی بیان کرد: اصلاً اینطور نیست؛ معلمان بدون هیچ تردیدی شریفترین قشر جامعه ما هستند و امروز ما با وجود اینکه تراز علمی برای جذب دانشجو معلم تعریف کردهایم و کف ۶۵۰۰ را در نظر گرفتهایم، باز هم متقاضیان زیادی داریم و بیش از ۱۰۰ هزار نفر برای ۲۵ هزار نفری که جذب خواهند شد، شرایط علمی لازم را دارند و متقاضی ورود به دانشگاه فرهنگیان هستند. این فشارهایی که روی سن ورود به دانشگاه فرهنگیان وجود دارد نیز برای همین موضوع است که تقاضا زیاد است. بیش از نیمی از رتبههای برتر به دانشگاه ما میآیند و این یعنی اشتیاق به معلمی زیاد است. بنابراین تنگناهای معیشتی معلمان را رنجور کرده، اما آنها را از مأموریتشان دور نکرده است.
مراد صحرایی درخصوص حضور رتبههای تک رقمی در بین پذیرفتهشدگان و متقاضیان ورود به دانشگاه فرهنگیان توضیح داد: در سالهای قبل بله اینطور بود و یک بار رتبه ۹ و ۷۵ کنکور را در دانشگاه فرهنگیان داشتیم، اما آمار امسال درخصوص رتبههای برتر متقاضی حضور در دانشگاه فرهنگیان را تا زمان اعلام قبولیهای نهایی نداریم.
مراد صحرایی درخصوص اعمال نظر دانشگاه فرهنگیان در آییننامه جذب و بهروزرسانی آن بیان کرد: متاسفانه در گذشته نقشی نداشتیم، ولی از دوره جدید حتماً فعالتر خواهیم شد.
او افزود: وظیفه دانشگاه فرهنگیان تأمین کیفیت است و تعهد من به این ملت و نظام این است که معلم تحویل جامعه بدهم نه صرفاً کسی که یک لیسانس گرفته است.مراد صحرایی در پاسخ به سوالیها درباره دوبار گزینش در سال برای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان و برخی نگرانیها در این باره توضیح داد: ما موظف هستیم معلم تربیت کنیم و وظیفه ما تأمین معلم است نه تأمین شغل. کسانی که برای معلمی به این دانشگاه آمده باشند نه تنها نگران نمیشوند، بلکه خوشحال هم میشوند. متاسفانه فعلاً نظام پذیرش ما مبتنی بر انگیزه بیرونی است یعنی شغل و حقوق و سربازی.
رئیس دانشگاه فرهنگیان تصریح کرد: طرح گزینش مستمر این است که انگیزه بیرونی را به انگیزه درونی تبدیل کند و فرد را به تمام معنا؛ ذهنی و روحی برای معلمی آماده کند. گاهی مواجه هستیم با افرادی که با انگیزه بیرونی به دانشگاه آمدهاند و به معلمی به دید شغل نگریسته و برخی رفتارهای معلمی را رعایت نمیکنند که البته تعداد این افراد کم است، اما یک نفر از این افراد هم در نظام تعلیم و تربیت زیاد است.
او در مورد مواردی که در گزینش بیشتر اهمیت دارد نیز اظهار کرد: بحث مورد نظر ما این است که باید گزینش اولیه را خیلی دقیقتر کنیم؛ امروز گزینش اولیه ما شرایط مطلوبی ندارد. با ۱۰ روز فرصت میخواهیم بیش از ۵۰ هزار نفر را گزینش کنیم که خیلی با دقت انجام نمیشود. عمدهترین موضوع مورد نظر ما همین بحث است.
تحلیل خبر
تفسیر رئیس دانشگاه فرهنگیان از اینکه بیش از نیمی از رتبههای برتر کنکور متقاضی ورود به این دانشگاه هستند، این است که اشتیاق به معلمی زیاد است، اما میتوان این میزان اقبال را از زاویهای دیگر هم نگاه کرد.
برای کنکوریها، یکی از ملاکهای انتخاب رشته تحصیلی، علاوه بر بحث علاقه، بازار کار آینده شغلی است. دو تا سه دهه قبل، با توجه به شرایط آن روزهای کشور، عمده رتبههای برتر کنکور میل به تحصیل در رشتههای مهندسی داشتند به مرور و با کمرنگ شدن رشد صنایع (متناسب با انتظار بازار کار و خروجیهای دانشگاهها) کم کم رشتههایی مانند پزشکی و حقوق متقاضیان و طرفداران بیشتری پیدا کردند و گوی سبقت را از رشتههای مهندسی ربودند. اما قابل کتمان نیست که در چند سال اخیر به دلیل شرایط شغلی نامناسب برای فارغالتحصیلان دانشگاهی، بسیاری از فارغالتحصیلان برترین رشتهها و دانشگاهها، به جز تعداد محدودی، یا ناچار به مهاجرت شدند، یا در شغلهای غیرمرتبط با تحصیل خود مشغول به کار شده و یا همچنان در جستجوی شغل مناسب هستند؛ همین امر هم باعث جذاب شدن رشتههایی شده که آینده شغلی تضمین شده تری داشته باشند؛ به عنوان نمونه میتوان به دانشکدههای نظامی یا دانشگاه فرهنگیان اشاره کرد که در چند سال اخیر متقاضیان بیشتری نسبت به گذشته پیدا کردهاند.
این در حالی است که کم بودن حقوق معلمان و اعتراضاتی که جامعه فرهنگیان این اواخر نسبت به حقوق خود داشتند، قاعدتاً باید از اشتیاق و میل متقاضیان به معلم شدن کم میکرد، اما میبینیم که بحث امنیت شغلی برای جوانان در اولویت بالاتری قرار دارد و آنان قبل از هر چیز میخواهند دغدغهای بابت شغل و درآمد ولو حداقلی نداشته باشند.
صرفاً آمارها نیست که باید در برنامهریزیها و رصد شرایط کشور مورد استناد قرار بگیرد؛ تحلیلهای صحیح از اتفاقات سطح جامعه و رفتار مردم، نیز میتواند به درک بهتر شرایط کشور و تصمیم سازی برای راهبردها بسیار مؤثر باشد. اینجاست که مشاوران، پژوهشگران و رسانهها میتوانند به کمک دولتمردان بیایند و آنها را در تصمیمگیریهایشان کمک کنند.