به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، رستم قاسمی در آیین بهرهبرداری از باند ۲۹ چپ فرودگاه مهرآباد و آغاز احداث ترمینال ۱۰۰ هزار مترمربعی این فرودگاه و کلنگ زنی مرکز پشتیبان کنترل فضایی کشور با بیان اینکه حال حمل و نقل کشور خوب نیست، اظهار داشت: در تمام بخشها و شقوق حمل و نقل با مشکلات مواجه هستیم. به طوریکه سرعت قطار در بخش بار کمتر از ۱۰ کیلومتر بر ساعت است و عمر بسیار از واگنها و لوکوموتیوها به بیش از دو برابر سن و عمرشان رسیدهاید.
وی ادامه داد: در حال حاضر ۴۰۰ هزار کامیون در حال تردد هستند که ۲۰۰ هزار دستگاه کامیون همین امروز باید از ناوگان خارج شوند و سالانه چند هزار میلیارد تومان هزینه اضافه سوخت را برای ناوگان فرسوده میپردازیم.
وزیر راه و شهرسازی با اشاره به وضعیت فرودگاههای کشور تأکید کرد: هر چند در فرودگاههای کشور اقدامات و کارهای بزرگی انجام شده اما وضعیت خوبی ندارند.
بنده به دلیل وظایف کاریم به ۶۰ کشور دنیا سفر کردهام و واقعاً وقتی از فرودگاه کشورهای خارجی وارد فرودگاه امام میشوم گویی از یک شهر بزرگ وارد یک روستا شدهام.
وی ادامه داد: این فرودگاهها در شأن جمهوری اسلامی ایران نیست و در کنار مهمانان خارجی در حین عبور از تونل فرودگاه امام واقعاً خجالت میکشم و این وضعیت فرودگاهی کشور در شأن مردم و جمهوری اسلامی ایران نیست.
وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه در بخش هوایی با مشکل وضعیت حقوق و دستمزد کارکنان مواجه هستیم، ادامه داد: در حال حاضر وضعیت درآمد و معیشت کارکنان هوایی فاجعه است و تا زمانی که وضعیت این کارکنان منطقی نشود ادامه کار سخت خواهد بود.
وی افزود: لازم است در این باره مجلس اقدام ویژه انجام دهد. باید توجه داشت که بخش هوایی و شغل خلبانان و کارکنان هوایی از مهمترین و امنیتیترین مشاغل را دارند. به طور قطع شیوه مرگ انسانها تفاوتی با هم ندارد اما وقتی در حادثه تصادف اتوبوسی ۴۰ نفر کشته میشوند این حادثه سرو صدایی در دنیا ندارد اما اگر در سقوط هواپیمایی ۴۰ نفر کشته شود تمام دنیا مطلع و درباره وضعیت هوایی کشورمان قضاوت میکنند. بنابراین باید وضعیت معیشتی کارکنان هوایی کشورمان بهبود پیدا کند.
قاسمی گفت: هر چند امروز در بخش فرودگاهی یک باندی افتتاح میشود و اقدام مهمی است اما کافی نیست و فرودگاههای کشور نمیتواند در شأن ۸۰ میلیون جمعیت کشور باشد. سالنهای فرودگاه مهرآباد به ۵۰ سال قبل برمیگردد و فرودگاه مشهد دیگر قابلیت نشست و برخاست ندارد و فرودگاه مشهد باید با شهر فرودگاهی تبدیل شود.
وی افزود: هر چند در بخش هوایی در طول یک سال گذشته اقداماتی انجام شده و تعدادی هواپیما خریداری شده اما این اقدامات کافی نیست.
قاسمی با بیان اینکه از عدهای از دوستان نامهربانیهایی میبینیم و اجازه انجام برخی از اقدامات را نمیدهند، تأکید کرد: مجوز سرمایهگذاری ۲۰ میلیارد دلاری در حمل و نقل را گرفتهام که اگر اجازه دهند با این مجوز اقدامات بنیادی در بخش حمل و نقل از جمله خرید هواپیما و ساخت لوکوموتیو میتوان انجام داد.
تحلیل خبر
جناب وزیر راه و شهرسازی اعتراف تلخی در مقایسه فرودگاه خارجی ما (فرودگاه امام) با فرودگاه 60 کشوری که ایشان به آنجا سفر کردهاند، داشته و احساس خجالت و شرم میکند. این سخن از زوایای مختلف قابل تحلیل است:
یکم: اولین نقطهای که یک مسافر خارجی در کشور دیگر میبیند فرودگاه آن کشور است که مبنای قضاوت اولیه در مورد آن کشور واقع میشود. هواپیما، فضای فرودگاه، برخورد کارکنان، نظم و انضباط کاری، جلوههای بصری، پاکیزگی محیط، برخورداری از امکانات روز، روابط اجتماعی و فرهنگی و ... همگی میتواند برای میهمان تازه وارد، پیام داشته باشد.
دوم: وزیری این حرف را زده است که خودش مسئول مستقیم این ماجراست و نیاز به قضاوت و اظهارنظر سایر وزرا و رئیس جمهوری و مردم ندارد. حال باید از ایشان پرسید چه کسی باید آستین همت برای رفع این وضعیت بالا بزند؟
سوم: اگر بقیه وزرا و مسئولان هم صادقانه وضعیت کشور را در حوزه کاری خودشان با همان 60 کشور مقایسه کنند، به نظر شما چه چیزی خواهند گفت؟
چهارم: از مسئولان که بگذریم اگر سایر اقشار مردم که رفت و آمدی به آن 60 کشور دارند هر کدام از مشاهدات خود بگویند، آیا «سیاه نمایی» و تبلیغ «بیگانه» نکردهاند؟
پنجم: سطح رفاه، آسایش و آرامش مردم در این 60 کشور در مقایسه با کشور ما بالاتر یا پایینتر است، سطح علمی چطور؟ سطح روابط اجتماعی چطور؟ سطح دینی و مذهبی و فرهنگی چطور؟
ششم: اساساً از این مقایسه کردنها میخواهیم به چه نتایجی برسیم و چه فوایدی یا زیانهایی بر آن مترتب است؟ آیا این مقایسهها میخواهد مبدأ مبارکی برای توسعه و تحولات همه جانبه و تحرک جدیدی رو به کمال برای ما باشد و میخواهیم وارد یک رقابت جهانی رو به جلو شویم یا فقط میخواهیم افسوس بخوریم و از اینکه ما در همه ابعاد از دیگران عقبتریم غصه دار شویم؟!
امروز در خبری دیگر داشتیم که رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس از چرایی سقوط ارزش پول ملی کشورمان نسبت به کشورهایی همانند سوریه و عراق سخن گفته بود که شنیدن آن برای هر ایرانی رنج آور است.
این مقایسهها باید مسئولان ما را به فکر وادارد که آیا میخواهیم در «وضع موجود» بمانیم یا برنامهای برای رسیدن به «وضع مطلوب» داریم.