معاون فناوری و نوآوری وزارت علوم گفت: کمتر از ۱۰ سال فرصت داریم تا از عقب‌ماندگی در هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین ممانعت کنیم.
به گزارش تابناک، محمد نبی‌شهیکی در نشست تخصصی کاربردها و ظرفیت هوش مصنوعی در توسعه استارتاپ‌های علوم انسانی که در سالن همایش غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد، با اشاره به تصویب قانون جهش تولید دانش‌بنیان، اظهار کرد: هرچند این قانون بستر حرکت‌های مؤثر در زیست‌بوم نوآوری کشور را فراهم کرده، اما هنوز با نقطه مطلوب فاصله داریم و نیازمند عزم ملی و اقدام جامع هستیم.
وی در ادامه به شکاف فزاینده فناوری میان کشورهای جهان اشاره کرد و افزود: کشورهای با درآمد بالا با تکیه بر سرمایه‌گذاری‌های پیوسته، سهم عمده‌ای از نوآوری جهانی را به خود اختصاص داده‌اند و در مقابل، کشورهای با درآمد پایین عمدتاً بر منابع طبیعی متکی هستند و کشورهایی با درآمد متوسط، باید با تکیه بر ظرفیت‌های بومی، جایگاه خود را تثبیت کنند.
معاون فناوری و نوآوری وزارت علوم با اشاره به روند سرمایه‌گذاری جهانی در حوزه هوش مصنوعی خاطرنشان کرد: کشورهای پیشرو طی سال‌های اخیر بالغ بر 8.4 میلیارد دلار در اقتصاد هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کرده‌اند و این فناوری مفهومی نوین از صنعت و تولید را رقم زده و با تغییر پارادایم‌های اقتصادی، روش‌های سنتی خلق ثروت را متحول کرده است.وی با تأکید بر نقش کلیدی هوش مصنوعی در آینده پژوهش و نوآوری افزود: پیچیدگی روزافزون نظام‌های اقتصادی و علمی ایجاب می‌کند که با درک عمیق‌تر از تحولات فناورانه، مفاهیم سنتی توسعه بازتعریف شود و سیاست‌گذاری‌ها بر پایه داده‌محوری و بهره‌گیری از الگوریتم‌های پیشرفته صورت گیرد.
شهیکی با مروری بر روند توسعه استارتاپ‌ها و فناوری‌های نو در کشور اظهار کرد: در پی تصویب قانون جهش تولید دانش‌بنیان در دهه 1390، زیست‌بوم فناوری ایران روند رو به رشدی را تجربه کرده، اما هنوز بخش بزرگی از مسیر توسعه در حوزه‌هایی چون هوش مصنوعی و نوآوری فناورانه طی نشده و نیازمند حمایت مستمر، تربیت نیروی انسانی متخصص و تقویت زیرساخت‌های فناورانه هستیم.
تحلیل خبر
کمتر از 10 سال فرصت داریم!
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
اگر اقتصاد کشور بخواهد برپایه هوش مصنوعی، متحول شود و فرازهای توسعه را به خوبی طی کند اول باید براساس علم اقتصاد به حدی از پویایی رسیده باشد که بیس و پایه مستحکم و منطقی آن، جاده را برای بهره‌گیری از الگوریتم‌های پیشرفته، هموار و مهیا کرده باشد.
موقعی که نظام اقتصادی، هیچ پایه و مبنای علمی ندارد و
بی‌قد و قواره جلو رفته و هویت مشخص و نرمالی ندارد، چگونه می‌خواهد همانند اقتصاد کشورهای پیشرفته، بر شهپر هوش مصنوعی سوار شود و به سرمنزل مقصود برسد؟
اگر بخش‌های فرهنگی، صنعتی، کشاورزی، بهداشتی، درمانی و ... کشور ما در بهره‌گیری از هوش مصنوعی، خیلی عقب هستند، بخش اقتصاد از بقیه جایگاه ضعیف‌تر و پایین‌تری دارد و به این راحتی قابل جمع نیست تا بتواند خود را بر هوش مصنوعی عرضه کند.
معاون فناوری و نوآوری وزارت علوم گفته است: «کمتر از 10 سال فرصت داریم تا از عقب ماندگی در هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین ممانعت کنیم»
موقعی که در خودِ هوش مصنوعی ما این قدر عقب هستیم و در اقتصاد وضع بدتری داریم، چگونه می‌خواهیم این دو نوع عقب‌ماندگی را در یک نظام علّی (علت و معلولی) به صورت علل طولی یا عرضی، جبران و حل کنیم؟
کشورهایی همانند امارات یا عربستان در خاورمیانه، سالهاست با سرمایه‌گذاری کلان در حوزه هوش مصنوعی، به سرعت در حال رشد و پیشرفت هستند اما ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم! پیشرفت کشورهای غربی و شرقی در حوزه هوش مصنوعی که اساساً قابل‌مقایسه با کشور ما نیست.
جان کلام اینکه در دنیای کنونی، با روش‌های ضعیف و مدیریت غیرعلمی نمی‌توان از هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین بهره‌مند شد.