رییس اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران گفت: درخواست فیلمبرداری و عکاسی برای مراسم ازدواج نزدیک به 50 درصد کاهش پیدا کرده و پدیده‌هایی همچون فیلمبرداری از مراسم ختم و تشییع جنازه جایگزین عروسی شده است.
رییس اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در خصوص نحوه رسیدگی این اتحادیه به شکایت‌های واصله گفت: شکایت‌هایی که از واحدهای دارای جواز به این اتحادیه ارسال می شود همه در شورای حل اختلاف مطرح می شود و ما با دعوت از دو طرف سعی می کنیم رضایت مشتری را جذب کنیم. البته بیشترین شکایت‌ها در مورد قیمت عکس‌ها و فیلمبرداری است و ما پس از کارشناسی کار انجام شده، حکم را صادر می کنیم.
باستانی با اشاره به تعداد اعضای این اتحادیه گفت: ما با داشتن 1800 نفر عضو یکی از بزرگ‌ترین اتحادیه‌ها هستیم. از سوی دیگر برخی از مسئولیت‌های اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران سراسر کشور نیز بر عهده ما است.
وی افزود: این در حالی است که برخی مراکز عمومی همچون دفاتر پیشخوان دولت که کار عکاسی را انجام می‌دهند زیر مجموعه ما نیستند و با وجود رایزنی‌هایی که با مجلس و وزارت کشور داشتیم هنوز موفق نشدیم آنها را زیر مجموعه اتحادیه در آوریم.
رییس اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران ادامه داد: صنف ما به دلیل تنوع کارها و کیفیت‌های مختلف فاقد قیمت مشخص است و فقط در عکسهای پرسنلی که مورد استفاده عموم مردم است قیمت مشخص وجود دارد و در بقیه کارها عموما قیمت‌ها توافقی است.
وی با مقایسه وضعیت کسب و کار این صنف با 3 سال گذشته اظهار داشت: با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و ناهنجاری های اجتماعی که مشخصا در حوزه ما چشم و هم چشمی است، میزان درخواست فیلمبرداری و عکاسی برای مراسم ازدواج نزدیک به 50 درصد کاهش پیدا کرده و پدیده‌هایی همچون فیلمبرداری از مراسم ختم و تشییع جنازه جایگزین شده است. این را نیز باید در نظر بگیریم که سن ازدواج نیز افزایش پیدا کرده و همین عامل سبب شده که مشتریان ما نیز کمتر شود.
تحلیل خبر فوق
همانطور که هر فردی در عالم واقع، مایل نیست که حوادث تلخ گذشته‌اش تکرار شود باید از هر عامل و ابزاری که باعث تکرار خاطرات تلخ گذشته می شود، پرهیز کند.
فیلمبرداری از مراسم تشییع جنازه نزدیکان، زمینه را برای تماشای خاطرات تلخ آماده می کند و هر بار که فرد صحنه های آن را مرور می کند غمی به غم هایش افزوده می‌شود.
ریشه بسیاری از افسردگی ها در ناکامی ها، شکست ها، مریضی‌ها، مرگ عزیزان و ماجراهایی از این قبیل است که باید آنها را در گذشته رها کرد و تجدید خاطرات آن را به فراموشی سپرد.
فیلمبرداری از این گذشته‌های رنج‌آور، چه نتیجه مثبتی دارد؟ جامعه ای که خودش هزاران مشکل و تلخی ها دارد نباید دائم ماتم هایش را تکرار کند. سرگرم شدن به این عزا و مصیبت‌ها، روح انسان را رنجور می کند و به دنبالش افسردگی روحی و روانی است.
ما برای مراسم شادیمان همانند ازدواج، تولد و... فقط یک روز وقت صرف می کنیم ولی برای غم ها و سوک هایمان چند روز و هفته و ماه و شاید یک سال در حالت عزا به سر ببریم. حال اگر فیلمبرداری از آنها، هم اضافه شود آنگاه ببینید چه فعل و انفعالاتی در روحمان رخ می دهد؟ باید گذشته را فراموش کنیم و به حال و آینده فکر کنیم تا نشاط یابیم و به امید روزهای بهتر زندگی کنیم.