با پایبندی به تعهدات و قوانین بین المللی، هیچ کشوری در دراز مدت ضرر نمی بیند. شاید در داخل کشورها، افرادی که به قانون وفادار هستند گاهی مواقع ضرر کنند و قانون‌شکنان، حقوق آنها را زیر پا گذارند، گرچه باز مجوزی برای عدم پایبندی به قانون نیست، ولی در سطح بین المللی کشورهای کوچکتر و ضعیفتر که نمی‌توانند از کشورهای قدرتمند، حقوق خود را مطالبه کنند، با توسل به سازمان ملل و بر مبنای قوانین آن، می‌توانند به حقوق قانونی خود نایل شوند. اگر به احکام صادره از سوی دادگاه لاهه نگاه کنیم، بسیاری از آنها به نفع کشورهای ضعیف بوده است. یکی از آن موارد صدور رأی به نفع ایران در ماجرای ملی شدن صنعت نفت بود که با حضور و دفاع قوی دکتر مصدق انجام گرفت. همچنین برخی از آرای شورای امنیت به نفع کشورهای محق بوده از جمله محکومیت عراق به عنوان آغاز کننده جنگ و الزام صدام حسین به پرداخت غرامت به ایران (البته اجرایی نشدن آن بحث دیگری است و ربطی به شورای امنیت و سازمان ملل ندارد)
همین امروز باز سازمان ملل در مقابل فرمانهای افراطی ترامپ ایستادگی و او را محکوم کرده و علی رغم اینکه ترامپ تهدید کرده که بودجه این سازمان را قطع می کند، ولی دبیرکل بر موضع خود ایستاده است.
پس پایبندی ایران به تعهداتش در سطح بین‌المللی(چه آنجا که مربوط به سازمان ملل است و چه مواردی که به کشورهای دیگر ارتباط می یابد) به نفع ایران است. البته رقبا و دشمنان ما به شدت مشتاق هستند که ایران عصبانی شود و همه تعهداتش را زیر پا بگذارد تا آنان بهانه ای برای فشارهای نظامی و اقتصادی پیدا کنند، ولی تدبیر دولت و خویشتنداری آن باعث تحکیم موقعیت ایران در جهان می شود و نهایتا با همین ابزارهای قانونی بین المللی است که می‌توانیم در مقابل زورگویان جهانی مقاومت کنیم و از حقوق مردم نجیب ایران دفاع کنیم.
پس تأکید دولت بر پایبندی بر تعهداتش در سطح بین‌المللی مورد حمایت مردم و کشورهای دیگر است.