یک کارشناس محیط‌زیست با اشاره به تعلل در اجرای قانون هوای پاک و عدم اقدام شایسته در ابلاغ آن به نهادهای ذی‌ربط از سوی سازمان محیط‌زیست گفت: وضع قوانین به‌تنهایی برای موضوعاتی مانند کاهش آلودگی هوا کافی و بسنده نیست. عباس جعفری در گفت‌وگو با ایسنا مهم‌ترین دلیل معضلات و مشکلات محیط‌زیستی کشور را عدم اهتمام مسئولان به استفاده از ظرفیت فارغ‌التحصیلان این رشته دانست و با اشاره به «قانون هوای پاک» اظهار کرد: این قانون در اجرای اصل ۱۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در جلسه علنی پنجم تیرماه ۱۳۹۶ مجلس شورای اسلامی تصویب شد و پس از تأیید شورای نگهبان به دولت ابلاغ شد و رئیس‌جمهور نیز قانون هوای پاک را جهت اجرا به سازمان حفاظت محیط‌زیست ارسال کرد.
این کارشناس برنامه‌ریزی محیط‌زیست ادامه داد: تاکنون عملاً اقدامی جهت اجرایی کردن این قانون از سوی سازمان حفاظت محیط‌زیست صورت نگرفته است و به نظر می‌رسد این قانون هم مانند مصوبه هیئت دولت در سال ۱۳۹۳ نتواند به نتایج ارزشمندی در جهت کنترل آلودگی هوا دست یابد.
وی تصریح کرد: مشکلات محیط‌زیستی تحت عنوان مسائل پیچیده در علوم بین‌رشته‌ای و فراگشته‌ای بیان می‌شود. وضع قوانین به‌تنهایی برای موضوعاتی مانند کاهش آلودگی هوا کافی نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که آیا زیرساخت‌های فنی و فکری و قابلیت‌های مدیریتی لازم برای اجرای این قوانین در کشور وجود دارد؟
تحلیل خبر
نگاه‌های تک‌بعدی و یک‌سونگرانه برخی که به‌طور کامل راه‌حل تمام مشکلات و معضلات را صرفاً در برخوردهای قانونی و بدون در نظر گرفتن ابعاد گوناگون بروز مشکل و معضل می‌دانند، موجب شده است که دررسیدن و حتی نزدیک شدن به زیستن مطلوب، همچنان متوقف و منجمد بمانیم.
جای تأسف بسیار است که برخی از مسئولان برخلاف شعارهایی که سرمی‌دهند، هیچ‌گونه باوری نسبت به قدرت تولید محتوای فرهنگی و آموزشی ندارند و هنوز به نتایج اعجاب‌آور کارهای غنی و قوی رسانه‌های اثرگذاری که به دل مردم راه یافته‌اند، توجهی نکرده‌اند و تصور می‌کنند که تنها ابزار موجود اعمال قانون است! ازاین‌رو خود را در کلیشه ضوابط و مقرراتی که اغلب مندرس و پوسیده شده، محصور کرده و جامعه را از برخورداری‌هایی که حق مسلم آحاد آن است، محروم کرده‌اند.
محیط‌زیست و انسان دو مقوله انفکاک‌ناپذیری است که بدون رفتار منطقی و اصولی، زندگی را دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیری می‌کند که در پرتو آموزش و فرهنگ‌سازی قابل‌رفع و دفع است.
ناآگاهی‌های زیست‌محیطی، ایجاد تشویش ذهنی تحت عناوینی مانند نظر کارشناسی در زمینه‌های منابع طبیعی، وضعیت زمین و... ازجمله معضلاتی است که در سایه آگاهی‌بخشی، فرهنگ‌سازی و آموزش همراه با اجرای صحیح و غیر سلیقه‌ای قوانین مربوطه، برطرف می‌شود چراکه انسان‌ها در طول تاریخ با باورهای خود به دنبال رفع نیازمندی‌ها و تحقق خواسته‌های خود بوده و هستند و هیچ‌گاه اجبار و رفتارهای قهری نتوانسته است تأثیرات مطلوب و مستدام بر روی آنان بگذارد.