وزیر بهداشت با اشاره به خلأ وجود «سازمان رفاه اجتماعی» در کشور و لزوم ارائه تعریف دقیقی از «فقر» و «فقیر» جهت حمایت‌های عادلانه بیمه‌ای و درمانی از آن‌ها، درعین‌حال بر لزوم قرار گرفتن «سازمان بیمه سلامت» در جایگاه واقعی خود تأکید کرد.
دکتر سید حسن هاشمی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره سازمان بیمه سلامت و اقدامات در جهت رفع چالش‌های این سازمان بیمه‌گر در حوزه سلامت گفت: باید تلاش کنیم که «بیمه سلامت» به‌جایگاه واقعی خود بازگردد و قاعدتاً این موضوع زمان خواهد برد. وی افزود: اولین کاری که این سازمان بیمه‌گر باید در سرلوحه برنامه‌هایش قرار دهد این است که تصدی‌گری نکند و بتواند شرکت‌هایی که دارد را سریعاً و البته با سازوکار قانونی و صرفه و صلاح، واگذار کند. وزیر بهداشت ادامه داد: علاوه بر آن، مجموعه سازمان بیمه سلامت باید فنی شود. متأسفانه الان سازمان بیمه سلامت هم بیشتر یک دستگاه رسیدگی به اسناد است تا اینکه «بیمه» باشد. باید مجموعه مدیران و مسئولان آن ازنظر دانش و مهارت، سواد و مهارت بیمه‌ای داشته باشند؛ این سازمان اکنون هم از این نیروها برخوردار است اما باید تقویت شود.
وی در پاسخ به این سؤال که منطقی است از حدود 40 میلیون بیمه‌شده این سازمان بیش از 32 میلیون نفر به‌صورت رایگان بیمه باشند؟ گفت: فکر می‌کنم پاسخِ این سؤال در بیمه نیست؛ آنجایی است که ما سازمانی برای رفاه اجتماعی نداریم. متأسفانه هنوز در کشور نمی‌دانیم دقیقاً تعریف فقر چیست و فقیر کیست، به چه کسی باید صد در صد کمک کرد و به چه کسی 50 و به دیگری 80 درصد. به عبارتی کسی که وسعش به اداره زندگی‌اش نمی‌رسد، کیست؟ تا این افراد شناسه دار شوند و بتوان از آن‌ها حمایت کرد. بر همین اساس بدون قاعده از همه حمایت می‌کنیم و توانگرانی هم که نباید بهره‌مند شوند، اما تحت این حمایت‌ها قرار می‌گیرند. طبیعی است که این عادلانه نیست و در حمایت بیمه‌ای‌مآن‌هم به عده‌ای که واقعاً ندار و فقیرند و باید کمک بیشتری شوند، ظلم می‌شود؛ چراکه منابع‌مان ضعیف است.
وزیر بهداشت در پایان گفت: موضوع مالیات دردناک‌تر از قضیه رفاه اجتماعی است و در آن‌هم متأسفانه می‌بینیم که خطا زیاد و بی‌عدالتی فراوان است و باید اصلاح شود.
تحلیل خبر
در سال‌های اخیر انتقاد از وضع موجود از سوی مسئولان به‌ویژه در سطح وزرا و مقامات رده‌بالای هر یک از قوای سه‌گانه، باب شده است به‌گونه‌ای که احساس می‌شود مردم باید پاسخگوی عملکرد حاکمان باشند!
سخنان دلسوزانه وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و انتقاد وی از دیگر دستگاه‌های مرتبط و همچنین مورد سؤال قراردادن «فقر» و اینکه به چه کسانی در کشور باید فقیر گفت؟ و... چه مخاطبانی دارد؟! و چه کسانی باید پاسخگوی نقدهای آقای وزیر باشند؟!... دست‌وپنجه نرم کردن مردم با انواع و اقسام مشکلات در زمینه درمان، دارو و بهداشت و رسیدگی به این اوضاع‌واحوال بر عهده کیست؟ نظارت بر نحوه اجرای طرح نظام سلامت از سوی چه ارگانی باید انجام شود؟ بررسی در مورد موانع و سدهای متعدد بر سر راه طرح پزشک خانواده را کدام دستگاه موظف و مکلف باید صورت دهد؟ و... .
همین طبقه ضعیف که مجبور هستند از بیمه‌های موجود استفاده کنند، در وضعیت فعلی هزینه‌هایی به‌مراتب بیشتر از مرفه‌ها برای درمان و دارو متحمل می‌شوند. چراکه با دیدن و شنیدن نام فریب‌دهنده و گمراه‌کننده مراکز درمانی به‌اصطلاح «خیریه»، در دام صیادان بیمار! می‌افتند و برخی از پزشکان در این مراکز که اغلب نیز نام ائمه اطهار(ع) را بر خود نهاده‌اند، با گستردن تور بیمارگیری، خلایق گرفتار شده در چنگال بیماری را به مطب‌های خصوصی خود هدایت کرده و آنان را سرکیسه می‌کنند.
روز گذشته پیرمرد نالان و دلشکسته‌ای برای من تعریف می‌کرد که یکی از پزشکان در درمانگاه به‌اصطلاح خیریه ولی‌عصر شیراز، پس از آن‌که با تأخیر دوساعته به این درمانگاه می‌آید، برای هر یک از بیماران حداکثر دو دقیقه وقت گذاشته و به تمام آنان گفته که عصرها در مطب خود هستم و می‌توانید مراجعه کنید تا در فرصت لازم شما را معاینه کنم!
این بیماران به تعبیر آقای وزیر، «فقیر» که تعبیر بسیار درستی هم هست، باید وقت خود را در مراکز درمانی «خیریه» تلف کرده و مقداری پول نیز در این‌گونه مراکز هزینه کنند و در نهایت به مطب این‌گونه حضرات پزشک بروند و ته جیب خود را بتکانند!