جام جم: تا بهمن امسال مشخصات 14 هزار و 700 موسسه خیریه در پایگاه اطلاع‌رسانی خیریه‌ها ثبت شده است، این آمار وقتی قابل‌توجه‌تر می‌شود که بدانید خیریه‌هایی که از سوی سازمان‌های دولتی مجوز فعالیت گرفته‌اند در این آمار جایی ندارند. به همین دلیل به نظر می‌رسد افزایش مؤسسات خیریه در ایران نسبتی با تعداد نیازمندان و جمعیت تحت پوششان ندارد، هرچند وجود مؤسسات خیریه بدون شک در کمک به حال نیازمندان مؤثر است؛ اما مدت‌هاست در رابطه با این مراکز سؤالاتی مطرح است که معمولاً بی‌پاسخ‌مانده‌اند.
اینکه خیریه‌ها چگونه نیازهای مالی خود را تأمین می‌کنند، درآمد حاصل چگونه هزینه می‌شود، مبالغ دریافتی به چه حسابی واریز می‌شود و جمعیت تحت پوششان چه کسانی‌اند؟
به گزارش جام جم، باید حساب خیریه‌هایی را که پای حل‌وفصل مشکلات مردم ایستاده‌اند، جدا کرد؛ خیریه‌هایی که اعضای‌شان برای رفع فقر و نیاز نیازمندان از جان‌مایه می‌گذارند، اما در این میان کم نیستند مؤسساتی که از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند. آن‌ها برای پر کردن جیب‌های خود از نبود نظارت براین آشفته‌بازار سوءاستفاده کرده و جیب‌های خود را با تحریک احساسات شهروندان پر می‌کنند، کار به‌جایی رسیده که خیلی از این مراکز در معابر با سد راه شهروندان به هر ترفندی شده کمک جمع‌آوری می‌کنند یا صندوق‌های بی‌نام‌ونشانی را به منازل شهروندان می‌فرستند.
تحلیل خبر
شمار روزافزون مراکز و واحدهایی به‌عنوان خیریه که بیشتر با عناوینی برگرفته از باورها و اعتقادات ناب و پاک مذهبی هم‌وطنان پا به عرصه وجود می‌گذارند، از یک‌سو و از سوی دیگر وجود نهادهایی مانند کمیته امداد و بهزیستی، خیران و نیک‌اندیشان را دچار سردرگمی و گاهی نیز تردید کرده است.
این سؤال همچنان مطرح است که چرا باوجود نهادهای رسمی و قابل‌اعتماد، شاهد رشد قارچ‌گونه مؤسسات و مراکز خیریه با فعالیت‌های نامشخص و غیرقابل‌بررسی هستیم و درعین‌حال آشکار شدن تخلفات شماری از آن‌ها نیز هنوز به صدور مجوز فعالیت در این زمینه اقدام می‌شود؟
در این رابطه چنانچه نیاز به اعتمادسازی است، پس چرا اقدام قابل‌اعتنایی تاکنون صورت نگرفته تا این امر سبب توجیه برای دایر شدن متعدد خیریه‌های رنگارنگ شود؟
نکته قابل‌تأمل در این زمینه پیامدهایی است که ادامه وضعیت کنونی می‌تواند در برداشته باشد که ازجمله آن‌ها می‌توان به کم‌رنگ شدن تدریجی تمایل به امور خیر، این صفت نیکوی انسانی اسلامی اشاره کرد.
با نگاهی به چگونگی و میزان امور خیر و املاک وقفی در سطح استان فارس و شهر شیراز طی سال‌های متمادی، به این مهم پی می‌بریم که تمایل به انجام کارهای خیراندیشانه و خداپسندانه در این خطه وسیع، از خصوصیات بارز و شاخص مردم آن بوده است که خوشبختانه هنوز ادامه دارد و نباید اجازه داد پدیده‌های نامبارکی که جامعه را نسبت به کارهای خیر سرد و مأیوس می‌کند، مانع از ادامه این روند نیکو شود.
بلاتکلیفی بسیاری از املاک وقفی و انجام نشدن وضعیت وقف آن‌ها، تصرف شماری ازاین‌گونه املاک و... ازجمله عواملی است که می‌تواند سد سرسخت و محکمی را در مقابل امور خیر و اندیشه‌های خیرخواهانه بسازد که در این زمینه اداره‌های کل اوقاف و امور خیریه در سطح کشور باید با جدیت و قاطعیت بنابر موازین شرعی در مقابل عوامل بازدارنده امور خیر، ایستادگی و حق وقف را ادا کنند.