فرمانده انتظامی تهران بزرگ از اخطار پلمپ ۱۸۹ قهوه‌خانه در تهران خبر داد و گفت: پلیس در مقابل اراذل‌واوباش و مزاحمین نوامیس به‌هیچ‌عنوان کوتاه نمی‌آید و امنیت و آسایش را از آن‌ها خواهد گرفت.
به گزارش جام جم آنلاین از فارس، سردار حسین رحیمی در حاشیه طرح سراسری دستگیری اراذل‌واوباش و مزاحمین نوامیس در مقر پلیس اطلاعات و امنیت فاتب در جمع خبرنگاران اظهار داشت: در ادامه سلسله عملیات‌های طرح ارتقای امنیت اجتماعی، طی 24 ساعت گذشته پلیس اطلاعات امنیت توانست با کار اطلاعاتی گسترده 118 مورد عملیات در اماکن مختلف ازجمله قهوه‌خانه‌ها، باشگاه‌های بدن‌سازی، پاتوق اراذل‌واوباش، پارک‌ها و تفرج‌گاه‌های عمومی را به مرحله اجرا
درآورند.
فرمانده انتظامی تهران بزرگ تصریح کرد: بر اساس کار اطلاعاتی مأموران پلیس امنیت و همچنین تماس‌های مردمی 198 نفر از اراذل‌واوباش، مزاحمین نوامیس، چاقوکشان، عربده‌کش‌ها، زورگیران با سلاح و شبه سلاح و همچنین افرادی که مبادرت به درگیری، تخریب، تهیه مواد مخدر و مشروبات الکی می‌کردند، شناسایی و دستگیر
شدند.
تحلیل خبر
اعلام‌های مکرر مبنی‌بر تعطیلی قهوه‌خانه‌هایی که درواقع قلیان‌خانه هستند و به‌عنوان پیش‌درآمدی برای اعتیاد ایفای نقش می‌کنند، اما در صحنه عمل و اقدام، این‌گونه اخطارها و اعلام‌ها به سرانجامی نمی‌رسد، موجبات بی‌اعتمادی و یا در خوش‌بینانه‌ترین نگاه، کم‌اعتمادی در جامعه را فراهم می‌کند و در پی آن زمینه‌های تخلف و کج‌روی‌ها را روبه‌فزونی می‌برد.
نکته‌ای که همچنان در حافظه جامعه به‌صورت تردید و ابهام ماندگار شده، دهن‌کجی و به استهزا گرفتن مطالبات خانواده‌ها توسط واحدها و مراکز عرضه قلیان است که پس از اخطار و درنهایت پلمپ شدن، دوباره و چندباره به فعالیت خود ادامه می‌دهند.
دورزدن و یا تسخیر قانون با روش‌های مافیایی و لابی‌گرایانه، پیامدهای خطرناک و وحشتناکی را دارد که در کوتاه‌مدت و درازمدت با هیچ هزینه‌ای نمی‌توان خسارت‌ها و ضربه‌های کاری آن را جبران کرد.
این پدیده نامیمون باید از زوایای مختلف موردبررسی قرار گیرد تا معلوم شود که چه عامل و یا عواملی موجب پیدایش آن شده است.
آیا با ضعف و یا فرسودگی قانون در این زمینه مواجه هستیم یا دورزدن‌ها و لابی‌گری‌ها و... به این وضعیت مهلک دامن زده است؟
آیا در مقام اجرا با بی‌تفاوتی و بی‌انگیزگی روبه‌رو هستیم و یا خدای‌ناکرده حاضر شده‌ایم تا سرنوشت کشور و جوانان ارزشمند آن را با امیال خود معامله کنیم؟
آیا آنان که توان مقابله با این پدیده شوم را دارند، خود در چنگال آن به اسارت درآمده‌اند و یا ناآگاهانه و ندانسته چشم را بر روی واقعیت‌ها بسته‌اند؟ و ده‌ها سؤال دیگر که همچنان بی‌پاسخ‌مانده است.
جالب اینکه در ماه‌های اخیر یکی از مسئولان با مسئولیتی بسیار حساس، در مصاحبه با رسانه‌ها کشیدن قلیان را خالی از اشکال دانسته بود که طی چند ماه بعد به خاطر بیماری حاد قلبی ناشی از کشیدن قلیان، مجبور شد از سمت خود که بادست‌وپا زدن‌های بسیار آن را به‌دست آورده بود، استعفا دهد که رسانه‌ای نشدن و مصاحبه نکردن وی در این مورد نیز جای شبهه بسیار
دارد.