فرماندار شیراز با تصریح بر این نکته که آموزش در فارس و شیراز تجاری شده است، خاطرنشان کرد: متأسفانه بعضی از مدارس کلان‌شهر شیراز جایگزین بخش خصوصی آموزشی شده‌اند.
به گزارش روزنامه طلوع به نقل از روابط عمومی فرمانداری شهرستان شیراز، حیدر عالیشوندی در جلسه فوق‌العاده شورای آموزش‌وپرورش شهرستان شیراز، بیان کرد: مشارکت مردمی در آموزش‌وپرورش قطعاً تعریف شده است؛ اما متأسفانه سوراخ دعا را گم کرده‌ایم و این همان چیزی است که اولیا و دانش‌آموزان از آن ناراضی و گله‌مند هستند.
وی افزود: گزارش‌هایی مبنی بر اجبار در اخذ شهریه در بعضی مدارس در سطح نواحی چهارگانه ارسال شده است به‌عنوان‌مثال؛ مدیر به پدر دانش‌آموزی گفته ثبت‌نام فرزندش منوط به پرداخت 10 میلیون تومان شهریه است و در غیر این صورت از انجام ثبت‌نام خودداری می‌کند.
فرماندار شیراز بابیان اینکه همه اولیا مایل هستند فرزندانشان از بهترین امکانات و تجهیزات رفاهی و آموزشی در مدارس استفاده کنند، عنوان کرد: کسی مخالف نیست که مردم در جهت تقویت آموزش و بهینه‌سازی امکانات و تجهیزات مشارکت کنند؛ اما مشکل این است که گاهی این خواسته اختیاری به‌اجبار بدل می‌شود.
عالیشوندی با تصریح بر این موضوع که رؤسای نواحی آموزش‌وپرورش و بازرسین این نهاد نظارت بر مدارس را فراموش کرده‌اند و باعث شده تا مدیر هر کاری دلش بخواهد انجام دهد، خواستار احیا و تشکیل انجمن اولیا و مربیان شد و در توجیه چرایی این پیشنهاد خاطرنشان کرد: امروز کدام‌یک از والدین می‌دانند که هزینه‌های مدرسه فرزندش چگونه است؟ کدام‌یک بر این هزینه‌ها نظارت دارند؟
وی ادامه داد: نگرانی امروز ما و شورای آموزش‌وپرورش این نیست که کمک به این نهاد و مدارس نشود بلکه به دنبال کار عملیاتی مانند احیای انجمن فوق و تشکیل شورای مدرسه برای بررسی نیازمندی‌های موجود در مدرسه هستیم.
فرماندار شیراز همچنین افزود: مدارس غیردولتی نیز امروز رسالت آموزشی خود را فراموش کرده‌اند و اولویت و هدف خود را در این مدارس بر پایه سود گذاشته‌اند.
عالیشوندی با اشاره به وضعیت شیراز در کنکور سراسری، خواستار پررنگ‌تر شدن نقش مدارس دولتی شد و گفت: در هر ناحیه از آموزش‌وپرورش شیراز برآورد شود که هزینه هر مدرسه در طول یک سال تحصیلی به چه میزان
است.
تحلیل خبر
آموزش‌وپرورش و تعلیم و تربیت نیز مانند رسانه چنانچه از جایگاه اصلی و فلسفه وجودی خود خارج و به بازار دادوستد مبدل شود، فاتحه ارزش‌های انسانی خوانده می‌شود و حرص و آز جای عشق، علاقه و معرفت می‌نشیند. اخلاق از جامعه رخت برمی‌بندد، حرمت‌ها شکسته می‌شود و پول‌پرستی و جاه‌طلبی جایگزین آن می‌شود.
دانش‌آموزان در مدارس، پیش‌ازآنکه مطالب درسی را بیاموزند، رفتار، گفتار و کردار اولیا و مربیان را الگوی خود قرار می‌دهند و ارزش‌ها و ضدارزش‌ها بر اساس برداشت از محدوده پیرامونی در ذهن و فکر آنان شکل می‌گیرد.
شبه‌مدارسی که مبدل به دکوری از محیط آموزشی شده‌اند، درواقع تجارتخانه‌هایی هستند که تمام ارزش‌ها را در پول و پز جلوه‌گر می‌کنند و برای شماری از خانواده‌های ظاهربین سرابی بیش نیستند.
از سوی دیگر در میان دانش‌آموزان در سطح شهر، رنج و درد تبعیض و تضاد را گسترش می‌دهند و از همان دوران نوجوانی و جوانی بذر خشم و نفرت را در دل آنان می‌کارند.
در کشورهای توسعه‌یافته هرگز آموزش، حمل‌ونقل، بهداشت و درمان عمومی را به بخش به‌اصطلاح خصوصی نمی‌سپارند و با سرنوشت و آینده جوانان، نوجوانان و کودکان خود بازی نمی‌کنند.