معاون اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی یزد بابیان این‌که افزایش سواد سلامت تنها راه درمان بیماری‌های غیرواگیر است، گفت: بیماری‌های غیرواگیر 76 درصد مرگ ایرانیان را رقم می‌زند.
دکتر محمدحسن لطفی در جریان بازدید از ایسنا با اشاره به پیچیدگی‌های سلامت در عصر کنونی، اظهار کرد: درگذشته بیماری‌های واگیر علت اصلی مرگ‌ومیر در جامعه بود که با کنترل این بیماری و بهبود وضعیت جامعه، سیمای آن تغییر و جای خود را به بیماری‌های غیرواگیر داده است.
وی، بیماری‌های قلبی- عروقی، سرطان، دیابت و بیماری‌های مزمن تنفسی را چهار بیماری شایع غیرواگیر دانست و افزود: برای کنترل این بیماری‌ها که 76 درصد مرگ‌های ایرانیان را رقم می‌زند، نظام سلامت به‌تنهایی کارساز نیست.
این مسئول، سواد سلامت را برخورداری از مهارت‌های شنیداری، خواندنی، فهمیدنی و عمل کردنی دانست و بیان کرد: معاونت اجتماعی با برگزاری دوره‌های سفیر سلامت خانوار، مدارس و سفیر سلامت اجتماعی برای افزایش سواد سلامت جامعه تلاش می‌کند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود بابیان این‌که در ایران مرگ‌های زیر 70 سال‌مرگ‌های زودرس نامیده می‌شوند، تصریح کرد: سطح سواد سلامت ایرانی‌ها و به‌طور خاص مردم یزد، پایین است و تا هنگامی‌که این مشکل حل نشود تهیه و تجویز دارو برای افراد سلامتی در پی نخواهد داشت.
معاون اجتماعی علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در ادامه به لزوم فرهنگ‌سازی سلامت تأکید کرد و گفت: رسانه‌ها باید در این راستا نقشی پررنگ داشته باشند زیرا 40 درصد نیاز مردم به امکانات بیمارستانی با خود مراقبتی و افزایش سواد سلامت رفع می‌شود.
این مسئول، سردرگمی مردم برای استفاده از داروها را به‌عنوان یک معضل جدی در حوزه بهداشت و سلامت استان یزد نام برد و خاطرنشان کرد: افراد برای مراجعه به پزشکان و استفاده از داروهای مختلف تجویز شده، دچار سردرگمی هستند که با اجتماعی و عمومی کردن سلامت در میان افراد، این مشکل نیز حل می‌شود.
تحلیل خبر
زمانی فقط افرادی که قادر به خواندن و نوشتن نبودند را بی‌سواد می‌دانستند؛ اما کم‌کم با گسترش دامنه اطلاعات و دانستنی‌ها و توسعه دانش بشری، ملاک بی‌سواد خواندن افراد نیز تغییر یافت و امروز ناآگاهی درزمینه‌های گوناگونی مانند «غذا» را نیز نوعی از بی‌سوادی خطرناک و آسیب‌رسان اطلاق می‌کنند. چراکه ممکن است فردی خواندن و نوشتن را نداند اما در مورد تغذیه اطلاعات و دانسته‌های ارزشمند و لازم برای برخورداری از یک زندگی سالم و بدون درد و مرض را داشته باشد.
شوربختانه بسیاری از افراد جامعه نگرش منطقی و علمی لازم نسبت به تغذیه نداشته و به خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها نگاه تک‌بعدی «خوشمزگی» و «خوش‌رنگی» را دارند و از اهمیت نقش حیاتی «خوردن و آشامیدن» چندان اطلاعی ندارند. به همین دلیل آمار بیماری‌های غیرواگیردار و مرگ‌ومیرهای ناشی از آن، روبه‌فزونی گذاشته است.
در این زمینه نباید نقش بسیار مهم دولت و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و متولیان امر تغذیه را ازنظر دور داشت، چراکه باید در سطح کلان مورد دقت و نظارت کافی قرار گیرد و پیشگیری‌های لازم نیز در این زمینه با جدیت انجام شود.
رسانه‌ها، به‌ویژه رسانه ملی چه در برنامه‌های ویژه مرتبط با سلامت مردم و چه در ساخت سریال‌ها و برنامه‌های دیگر، باید چه مستقیم و چه غیرمستقیم نسبت به آموزش‌های لازم در مورد تغذیه سالم و گوشزد کردن عواقب رعایت نکردن اصول علمی در این زمینه، به این نکته سرنوشت‌ساز توجه داشته باشند.
بی‌تردید با گسترش فرهنگ استفاده درست از خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها، هم از شمار بیماری‌ها و مرگ‌ومیرهای زودهنگام کاسته می‌شود، هم هزینه‌های دارو و درمان به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد و هم جامعه از لذایذ زیستن همراه با سلامتی و نشاط بهره‌مند خواهد شد.